รามานคิดเย้ยๆ แค่ ‘จูบ’ วณิชยาก็อ่อนระทวย สัมผัสคุ้นเคย เหมือนดั่งสุภาษิต วัวเคยค้า ม้าเคยขี่ แค่แตะต้องนิดหน่อย ไฟพิศวาสของหล่อนก็พร้อมจะลุกพรึบ!!
ชายหนุ่มโน้มตัวลงใกล้ๆ เขาก้มลงไปบดจูบริมฝีปากอิ่มเต็มของวณิชยาอย่างแรงๆ จนคนตัวเล็กบางสะดุ้งตื่น!! เธอกะพริบเปลือกตาปริบๆ รีบยกมือขึ้นผลักแผ่นอกหนา และกระแทกมือเล็กๆ บนแผ่นอกของเขาแรงๆ เพื่อเตือนสติชายหนุ่ม
ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เมื่อเงาดำทะมึนทาบทับอยู่บนร่างกาย ในลักษณะ น่าหวาดเสียว
เธอรับรู้ไอร้อนที่แผ่ซ่านออกมา รวมถึงความแข็งตึงเหนือโคนขาตัวเอง!!
รามานปัดมือเรียวด้วยความรำคาญ เขาไม่สนใจอาการต่อต้าน เมื่อเพลิงพิศวาสถูกจุดขึ้นแล้ว มันจะไม่ดับลงไป จนกว่าจะสมปรารถนา เขาก้มตัวลงบดจูบหล่อนแรงๆ ส่งผ่านความปรารถนาที่อัดแน่นอยู่ในห้วงใจ แค่สะกิดเตือนความทรงจำของวณิชยา แค่นี้ความปรารถนาของหล่อนก็ลุกฮือ และเมื่อหล่อนคล้อยตามก็ต้องรีบฉกฉวยไว้ โอกา
