เสียงแรกคือเสียงกำปั้นไม่มีรูประเคนเข้าเต็มหน้าคนเมามาย เสียงที่สองคือเก้าอี้ที่รามานนั่งล้มตึง! เสียงที่สามคือขวดเหล้าในมือชายหนุ่มหลุดมือปลิวตกลงบนพื้น เสียงสุดท้ายคือเสียงร่างคนเมา ล้มคว่ำบนพื้น เขายังมึนกับฤทธิ์สุรา ผสมฤทธิ์กำปั้น รามานยกมือขึ้นจับปาก เขารู้สึกถึงความเปียกชื้นที่เหนียวหนึบ ก่อนจะเลิกปลายคิ้ว ขึ้นมองลูกน้องคู่ใจ หลังตั้งสติได้
“เกิดบ้าอะไรขึ้นมาวะ!”
ชายหนุ่มพยายามทรงตัวขึ้นยืน มือคลำปากสลับกับปลายคาง มันชาจนไม่รู้สึกเจ็บ!!
มีคนเดินมาเมียงๆ มองๆ แต่ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่ง เมื่อรู้จักดีทั้งสองคน
ร่างสูงใหญ่ยักแย่ ยักยันดันตัวลุกขึ้นยืน โดยที่นรายืนตัวสั่นเทิ้ม เขาไม่คิดจะยื่นมือเข้าช่วยเจ้านายเหมือนเดิม
เมื่อเวลานี้ สติของนราหลุดกระเด็น
“เป็นบ้าอะไร ต่อยกูทำไมวะ ไอ้ห่านรา”
รามานยังคงไม่เข้าใจ นราโกรธอะไรมา ถึงได้ต่อยเขาเสียจนหงายหลัง
“คุณ!” นรากำหมัดแน่น พยายามขืน
