Chapter 7
หรือเราไม่ได้รักกัน (3)
เมื่อความรู้สึกหนึ่งพุ่งพล่านอยู่ในอกหล่อนจึงปราดเข้าไปทันที คิดว่านั่นคือความหึงหวงเมื่อเห็นความชิดใกล้ที่ดูจะล้ำเส้นเกินไป เสียงหัวเราะต้องสะดุดลงเมื่อสายตาสองคู่เหลือบมองมาทางตนอย่างบังเอิญ
"แบม!"
"พี่แบม...
มินตราตกใจหน้าซีดเมื่ออีกฝ่ายสบตากลับมาด้วยแววตาขุ่น
เคือง เห็นความเสียใจซ่อนอยู่บนดวงหน้าหวาน กายสั่นไหวไปตาม
จังหวะการเต้นของใจที่ถี่ระรัว หญิงสาวรีบว่ายน้ำกลับไปที่ขอบสระ เพื่ออธิบายว่าอย่าเข้าใจผิด มันไม่ได้มีอะไรเกินเลยสักนิดเดียว
"พี่แบม ฟังอัยย์ก่อ...เผียะ!"
"น้องอัยย์!"
ภัทรนันท์ผลุนผลันตามมา ตกใจไม่น้อยเมื่อสิตางคุ์ขาดสติถึงขั้นทำร้ายร่างกายมินตรา ดีกรีความร้อนในใจปะทุขึ้นมาทันทีเมื่อเหลือบไปเห็นรอยแผลที่กลีบปากอิ่ม เขาเห็นรอยเลือดติดมากับปลายนิ้วเรียวของมินตรา ชายหนุ่มเดาเอาว่าคงมาจากความคมของฟันที่ขบลงบนเนื้อนุ่มๆ ตามแรงฝ่ามือ
