จากนั้นก็ลงมือช่วยป้าปานแม่บ้านเก่าแก่พร้อมด้วยตำแหน่งแม่ครัวใหญ่ ล้างผักและผลไม้เตรียมไว้ ก่อนที่ป้าปานจะนึกอะไรบางอย่างออกจึงหันมาบอกเธอว่า
“คุณดาต้าพอเจียวไข่เป็นบ้างแล้วใช่ไหมคะ”
“เอ่อ...ได้นิดหน่อยค่ะ” เธอรับคำอ้อมแอ้ม
เจียวได้ แต่กินได้คนเดียวคือคนทำ ไม่กล้าเอาให้ใครกินด้วยหรอก
“รู้อะไรไหมคะ นายน้อยจอมน่ะชอบกินไข่เจียวที่สุดเลย ขนาดคุณจูนเธอทำอาหารอร่อยมากเลยนะคะ นายน้อยจอมก็ยังชอบไข่เจียวมากที่สุด คุณดาต้าลองทำให้นายน้อยจอมทานสิคะ ป้าว่านายน้อยจอมต้องถูกใจแน่ๆ”
ป้าปานมักเรียกผู้เป็นใหญ่ที่ฟาร์มแห่งนี้รองจากคุณจูนว่า นายน้อยจอม ขณะที่คนอื่นๆ จะเรียกเขาว่า นายจอม หรือ คุณจอม
“แต่ดาต้ากลัวทำไม่อร่อยค่ะ” น้ำเสียงบ่งบอกว่าอยากทำ แต่ก็ลังเลในฝีมืออันอ่อนด้อยของตนเอง
“รู้ไหมคะว่าใส่อะไร อาหารถึงจะอร่อย”
“ผงชูรส”
“อุ๊ย หัวล้านสิคะใส่เยอะๆ น่ะ ไม่ใช่ค่ะ”
“ต้องใส่อะไรหรือคะ”
“ใส่
