ตอนที่ 4 คนเถื่อนเสียเซลฟ์ (4)

1013 คำ

ความรู้สึกแปลกใหม่วิ่งพล่านไปทั่วร่างเมื่อเขาเคล้นคลึงเม็ดทับทิมสีชมพู ก่อนจะเลือนหายไปกลายเป็นความอบอุ่นที่บรรยายไม่ถูก เมื่อมือหนาหยุดการกระทำดังกล่าวแล้วกอบกุมอกอิ่มคู่งามเอาไว้เท่านั้น ราวกับหวงแหนและเป็นเจ้าของ เสียเซลฟ์ว่ะ จะแพ้ทางเด็กเหรอวะ ฝันไปเหอะ จ้างให้เขาก็ไม่เคลิ้มง่ายๆ หรอก เขาคิด แต่การกระทำกลับสวนทางโดยการกระชับร่างเล็กเข้าหาตัวอีกครั้ง ราวกับจะให้เธอสิงอยู่ในร่างเขา แถมยังถือโอกาสตอนที่ร่างนุ่มในอ้อมแขนหลับไปแล้ว คลึงเคล้าเย้าหยอกที่ยอดอกต่อราวกับคนไม่ได้โกรธเคืองอะไรกันซะอย่างนั้น… อากาศยามเช้าหลังฝนตกใหม่ๆ เป็นอะไรที่สดชื่นจนคนที่นอนดึกไม่อยากจะตื่น ไหนจะความพิเศษที่มีตุ๊กตาดิ้นได้ให้นอนกอดอุ่นๆ อีก ไม่รู้ว่าเพราะอากาศเป็นใจหรือความรู้สึกส่วนลึกที่เรียกร้อง จึงทำให้สองร่างกอดรัดกันแนบแน่นไม่ยอมตื่น จนผ่านไปราวสิบนาที เปลือกตาของจิณณวัตรก็เริ่มขยุกขยิก ไม่ว่าจะตื่นสา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม