ท่านชายคลั่งรัก

ตอนที่5

ห้องบอลรูมขนาดใหญ่ถูกตกแต่งด้วยดอกไม้ ได้อย่างสวยงาม ออแกไนซ์ที่จัดงานต่างชื่นชมในฝีมือการจัดดอกไม้ของเธอ เหงื่อเม็ดเล็กที่ผุดตามกรอบหน้ามันทำให้พริมโรสชวนน่าหลงใหลเพิ่มขึ้น บรรดาผู้ชายที่อยู่ในนี้ต่างจ้องมองมาที่เธอเป็นตาเดียว

"เห้อ เสร็จสักที"มองการจัดแต่งดอกไม้ของตัวเองอย่างภาคภูมิใจ ก่อนที่จะรีบเก็บข้าวของเพื่อที่จะไปจัดในงานต่อไป

"พี่โรสคะ วันนี้พี่เหนื่อยมามากแล้วเดี๋ยวหนูกับพี่ชายจะไปจัดที่ร้านอาหารกันแค่สองคนก็ได้ค่ะ"

"ไม่เป็นอะไรหรอกเดี๋ยวพี่ไปช่วยด้วยอีกคนจะได้เสร็จกันเร็ว ๆ"เพราะตอนนี้ยังเป็นเวลาตอนเที่ยง งานที่โรงแรมจะจัดขึ้นตอนค่ำ ๆ ส่วนงานที่ร้านอาหารนั้นจะจัดขึ้นในเช้าวันพรุ่งนี้ มันยังคงพอมีเวลาให้เธอได้พักบ้าง แต่ถึงยังไงเธอก็อดซาบซึ้งน้ำใจของสองพี่น้องคู่นี้ไม่ได้อยู่ดี

"งั้นหนูกับพี่จะช่วยกันขนของไปที่รถก่อนนะคะ"สองพี่น้องต่างช่วยกันขนของไปใส่ในรถ พริมโรสเดินมองหาจุดบกพร่องของช่อดอกไม้ แต่เมื่อไม่มีเธอก็เดินออกไปจากห้องบอลรูมแต่แล้วระหว่างนั้น กลับมีชายสี่คนที่ดูดีกำลังเดินสวนเข้ามาด้านในภายในห้องจัดงาน แต่พริมโรสก็ไม่ได้สนใจที่จะมองเธอยังคงตั้งหน้าตั้งตาเดินไปที่ประตูทางออกเพราะอยากจะไปจัดสถานที่ให้กับร้านอาหารของเจ้าของโรงแรมนี้ที่จะจัดขึ้นในวันพรุ่ง

"เป็นยังไงบ้างครับท่านประธาน การจัดเตรียมงานเป็นที่น่าพอใจสำหรับท่านประธานไหมครับ"น้ำเสียงของผู้จัดการดังเจื้อยแจ้ว แต่ก็ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มที่มีใบหน้างดงามราวกับเทพบุตรสนใจ สายตายังคงจอดจ้องไปบริเวณสถานที่ที่ ใช้จัดงานทุกอย่างลงตัวเป็นที่น่าพอใจ

"อืม ผมชอบดอกไม้พวกนี้ออแกไนซ์จัดได้สวยมากผมขอชื่นชม"ดอกไม้ที่มีสีสันสะดุดตากลิ่นหอมของมันทำให้เขารู้สึกสดชื่น กลิ่นอายของดอกไม้นานาชนิดอบอวลไปทั่วทั้งห้องทำให้ตะวันรู้สึกผ่อนคลาย

"ดอกไม้พวกนี้ไม่ใช่ออแกไนซ์ที่ทางเราจ้างมาจัดสถานที่เป็นคนจัดหรอกครับ"

"หืม"

"คือดอกไม้พวกนี้ผมเป็นคนอาสาไปติดต่อจากทางร้านที่ผมใช้บริการเป็นประจำ จ้างวานให้ทางร้านมาจัดดอกไม้พวกนี้ให้น่ะครับ"ผู้จัดการรีบอธิบายให้ท่านประธานเข้าใจเพราะกลัวว่าตัวเองจะมีความผิดที่เป็นทำอะไรเกินหน้าที่ ๆตัวเองต้องรับผิดชอบ

"แล้วผู้จัดการได้บอกเจ้าของร้านไหมครับว่าผมต้องการให้ ทางร้านไปจัดช่อดอกไม้ที่ร้านอาหารที่จะเปิดในวันพรุ่งนี้ด้วย"เรื่องที่ไปจ้างร้านดอกไม้ร้านอื่นแทนที่จะให้ทางออแกนไนซ์จัดนั้นเขาไม่ถือ ถ้าหากว่าทางร้านจัดออกมาเป็นที่น่าพอใจ

"บอกเรียบร้อยแล้วครับท่านประธาน"

"ดีมาก"สายตาจ้องมองไปตามช่อดอกไม้ที่จัดตกแต่งได้อย่างลงตัวบริเวณรอบ ๆ งาน ก่อนที่สมองของเขาจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

"คุณผู้จัดการ คุณช่วยไปเชิญเจ้าของร้านดอกไม้มาร่วมงานในคืนนี้ด้วยนะ บอกกับเขาว่าผมอยากเชิญให้มาร่วมงาน"ไม่รู้อะไรดลจิตดลใจให้เขาต้องเชิญเจ้าของร้านดอกไม้มาร่วมงานด้วยทั้งที่เขาไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้

"เจ้านายของคุณเชิญให้โรสไปร่วมงานด้วยหรือคะ"พริมโรสถามดาร์กด้วยความงง หลังจากที่เธอจัดดอกไม้ที่ร้านอาหารเสร็จก็เดินทางกลับมาที่ร้านก็เห็นรถที่เธอจำได้แม่นจอดอยู่ตรงหน้าร้านของเธอ

"ครับท่านประธานให้ผมมาเชิญคุณพริมโรสไปร่วมงานในค่ำคืนนี้ด้วย"

"แล้วทำไมท่านประธานของคุณดาร์กถึงได้อยากให้โรสไปร่วมงานด้วยล่ะคะ"เท่าที่จำได้เธอไม่เคยรู้จักหรือแม้แต่จะเห็นหน้าของท่านประธานของโรงแรมใหญ่เสียด้วยซ้ำ

"อันนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ แต่คุณโรสไปเถอะครับผมอยากให้คุณโรสไป"ดาร์กเผลอหลุดพูดความในใจของตัวเองออกมา จนพริมโรสมีสีหน้าเหลอหลา

"อะเอ่อ คือผม"ดาร์กตอนนี้เริ่มไม่เป็นตัวของตัวเองเมื่อเขาเผลอพูดอะไรออกไปแบบนั้น ดูหญิงสาวตอนนี้สินั่งจ้องหน้าเขาเขม็งเชียว

"โรสไปก็ได้ค่ะ แต่ขอบอกไว้ก่อนนะคะว่าโรสคงไม่มีชุดสวย ๆ ใส่เอาไว้ไปงานถ้าหากไปแล้วเผลอทำให้เจ้านายของคุณดาร์กขายขี้หน้าอย่ามาว่าโรสทีหลังนะคะ"เอาเถอะไหน ๆ เขาก็เชิญเธอไปร่วมงานทั้งที จะปฏิเสธก็กระไรอยู่ ไปสักพักแล้วค่อยกลับก็ไม่เห็นจะเป็นไร

เมื่อใกล้ถึงเวลาเริ่มงาน พริมโรสก็มาจัดการอาบน้ำแต่งตัว ตู้เสื้อผ้าขนาดกะทัดรัดถูกเปิดออกสายตาเสาะหาชุดที่พอจะใส่ไปงานได้แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะยากเกินไปเพราะเสื้อผ้าของเธอนั้นมีแต่กางเกงยีนขายาว เสื้อยืดหรือไม่ก็เสื้อเชิ้ตธรรมดา ๆ แต่แล้วสายตาของเธอก็ไปสะดุดกับชุดที่อยู่ด้านในสุด

ร่างเพรียวระหงที่อยู่ในชุดเดรสเปิดไหล่สีโอโรสมีลวดลายเติมแต่งอย่างน่ารักเหมาะสำหรับผู้ใส่ใบหน้าเรียวเล็กถูกเติมแต่งได้อย่างน่าหลงใหล ผมดัดลอนสะบัดพลิ้วไหวตามแรงเดิน ผู้คนมากมายต่างมองไปยังพริมโรสที่เดินเข้ามาในงาน ความสวยดุจดั่งเทพธิดาหล่นลงมาจากฟากฟ้าทำเอาผู้ชายหลายต่อหายคนในค่ำคืนนี้ต่างมองมาที่เธอ ไม่เว้นแม้แต่ดาร์กที่กำลังรอการมาของเธอ

"หึ"วันนี้เธอสวยเสียจนเขาละสายตาจากเธอไม่ได้เลยมันคงจะดีกว่านี้ถ้าเธอหันมามองเขาบ้าง แต่ยังไงก็เถอะเขาก็จะเดินหน้าจีบเธอต่อไป

พริมโรสกวาดสายตามองผู้คนที่อยู่ภายในงาน ทุกคนล้วนเป็นนักธุรกิจ ไฮโซ เซเลบคนดังที่เธอมักจะเห็นผ่านสื่อต่าง ๆ ตากจากเธอที่คงจะเป็นเพียงเจ้าของร้านดอกไม้ธรรมดา ๆ ที่ถูกเชิญมาร่วมงาน ความรู้สึกไม่มั่นใจมันกำลังเคลือบคลานเข้ามาจนเธออยากจะเดินออกไปจากงาน แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะช้าไปเมื่อเธอกำลังจะหมุนตัวไปที่ประตูทางออกก็มีมือหนาของใครบางคนมาจับที่ข้อมือของเธอเอาไว้

"จะรีบไปไหนครับคุณโรส"น้ำเสียงที่ได้ยินอยู่ในตลอดอาทิตย์นี้ทำให้เธอรู้ได้ว่าคนที่จับมือเธออยู่นั้นเป็นใคร

"คุณดาร์ก"

"ครับ ผมเอง"ดาร์ดยิ้มอ่อนให้ก่อนที่จะปล่อยมือออกจากข้อมือของหญิงสาว เขารู้ว่ามันไม่เหมาะหากที่จะแตะต้องตัวของสุภาพสตรีในที่รโหฐานแบบนี้

"โรสก็นึกว่าใคร"พริมโรสใช้สายตามองดาร์กในวันนี้ที่อยู่ในชุดสูทสีดำเต็มยศ ผมเซตตั้งเป็นทรงมองไปมองมาเขาคือผู้ชายที่หล่อเอาการเลยคนหนึ่ง

"แล้วเมื่อกี้คุณโรสจะไปไหนครับ อย่าบอกผมนะว่าจะคุณโรสจะกลับ"พริมโรสส่งยิ้มแหย่ไปให้เมื่อถูกอีกฝ่ายจับทางได้

"คุณโรสครับ"

"ก็โรสไม่รู้จักใครในนี้เลยนี่คะ"พูดพร้อมทำปากยื่นอย่างน่ารัก จนความน่ารักของเธอนั้นดันเป็นที่ต้องการของใครบางคน และคืนนี้นี่แหละที่ใครคนนั้นจะทำให้เธอต้องมานอนครวญครางอยู่ภายใต้ร่างของเขา