สองนาที Nc
1220 คำ
ตอนที่8 สองนาที Nc
กริ๊งง
ว๊ายย
สิ้นเสียงกริ่งเพียงเสี้ยววินาทีเจ้าของห้องก็เปิดประตูและดึงเธอเข้าข้างในอย่างรวดเร็ว เขากระชากแมสของเธอออกและบดจูบอย่างบ้าคลั่งคล้ายกำลังลงโทษเธออยู่ มองข้ามความร้อนผ่าวจากกลีบปากบาง ๆ นั่นไป
“อื้อออ”
“เธอช้าไปสองนาที”
“ก็แพรเจอวิน”
“เธอไม่จำเป็นต้องคุยกับใครทั้งนั้น” ดวงตาคมเข้มแผ่ความน่ากลัวจนหญิงสาวหวาดหวั่นไม่น้อย
“เธอไม่จำเป็นต้องทักทายผู้ชายไปซะทุกคน เห็นแล้วทุเรศ”
“แพรทักทายตามมารยาท แดนไม่เข้าใจเหรอมารยาทน่ะ” เธอพูดสิ่งที่อยู่ในใจมาตลอดห้าปี ดีแลนเย็นชาหรือแค่เป็นคนไม่มีมารยาท
“เธอกำลังว่าฉันอยู่หรือเปล่า”
“...”
“เหอะ”
“ต้องการอะไรจากแพรกันแน่”
“สำหรับคืนนี้ เธอช้าไปสองนาที...ก็สองน้ำเป็นไง” มือหนาถูกปัดออกอย่างรวดเร็วก่อนที่เขาจะกอบกุมหน้าอกของเธอได้สำเร็จ ดีแลนแสยะยิ้มร้ายก่อนจะดันเธอจนติดกับประตูอย่างไม่เบามือนัก
“อย่าลองดีกับฉัน มันไม่คุ้ม”
“เลว”
“เลวก็ผัวคนแรกของเธอไง” กลีบปากที่ปัดป่ายแก้มนิ่มไปมาฉกจูบที่ริมฝีปากของเธออีกครั้ง คราวนี้เขาเพิ่งสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร่างกายที่สูงเกินปกติแต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรนอกจากตักตวงความสุขจากร่างกายของเธอ
จ๊วบ
“อื้อออ”
“อย่าหันหน้าหนีฉัน” ดีแลนพูดเสียงเข้มเมื่อพริตาปฏิเสธจูบจากเขา ซึ่งไม่มีผู้หญิงคนไหนเคยทำ
“แดนกำลังบังคับแพรอยู่นะ”
“ก็ไม่เต็มใจเอง”
“เราไม่ได้ต้องการนะ และเราก็ไม่ได้เป็นคนรักกัน”
“ฉันเอาได้หมด ถ้าจะเอา” ร่างบางถูกตวัดเข้ามาในวงแขนแกร่งอย่างรวดเร็ว ดีแลนอุ้มเธอเข้ามาในห้องโทนมืดของเขาที่ไม่เคยมีใครได้เข้ามาแม้กระทั่งลูกพี่ลูกน้องอย่างแคลอรีน
เขาวางพริตาให้ยืนบนเตียงนุ่มถึงอย่างนั้นก็ยังสูงกว่าชายหนุ่มไปไม่เท่าไร ดีแลนกอดรอบเอวเธอหลวม ๆ แววตาวาวระยับเพราะดื่มที่ห้องของแคลอรีนมาไม่น้อย แต่หญิงสาวนั้นไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา
“ยอมฉันทุกอย่าง แล้วเธอจะไม่เดือดร้อน”
“แดนกำลังขู่แพร”
“ลองได้นะว่าแค่ขู่หรือเปล่า” นอกจากจะจ้องมองเธอตาหวานเชื่อมมือหนายังเคลื่อนเข้าไปในเสื้อและปลดตะขอบราเซียร์ของเธออย่างชำนาญ ก่อนที่สุดท้ายแล้วดีแลนก็ถอดช่วงบนของเธอออกหมดในคราวเดียว
ร่างหนาลากไล้กลีบปากกับหน้าท้องแบนราบอย่างลุ่มหลง ส่วนมือก็เปลื้องช่วงล่างของเธอออก เเม้จะอายมากมายแค่ไหนพริตาก็แสดงแต่ความเฉยชาออกมาให้เขาเห็น แต่มันก็ไม่ได้มีผลอะไรกับใจของคนอย่างดีแลนเลยสักนิด
เขาจับขาเรียวของเธอขึ้นพาดบนบ่าข้างหนึ่ง แม้พริตาจะออกแรงขัดขืนแต่สุดท้ายแล้วดีแลนก็เป็นผู้ชนะตามเคย เขาฝังกลีบปากแนบกับใจกลางความสาวขาวเนียน เธอสวยบริสุทธิ์จนเขาไม่รังเกียจจะใช้ลิ้นกับเธอ
“อ๊ะส์”
“หึ” หลังหลุดเสียงประหลาดพริตาก็กัดปากแน่นไม่อยากแสดงอะไรให้เขารู้ว่ากำลังชนะเธอ
เรียวลิ้นร้อนซอกซอนคนที่ยืนอยู่บนเตียงอย่างลึกซึ้ง เขาจับมือนุ่มมาวางบนศีรษะตัวเองก่อนจะถูกเธอกำขยุ้มอย่างที่ใจต้องการ
“อ๊ะส์ พอได้แล้ว…”
“อย่าขยับ”
“อื้อออ แพรยืนไม่ไหว” มุมปากแสยะยิ้มร้ายเมื่อได้ยินคำพูดนั้นของพริตา เขาปล่อยให้เธอทิ้งตัวลงบนเตียงกว้างก่อนจะดึงเรียวขาเธอเข้าหาตัวอีกครั้งและประกบเรียวปากกับใจกลางความสาวส่งเธอให้ถึงปลายทางเสียดเสียว
“อื้อออ”
“ชอบมั้ย”
“ไม่”
“เหรอ” เขาถามกลับอย่างเย้ยหยัน พริตากำลังหลอกเขาแต่ร่างกายเธอตอบความจริงให้หมดแล้ว น้ำลื่นใสที่เขากลืนลงคอมันฟ้องว่าเธอมีความสุข
“อื้อออ เจ็บ” พริตาเบ้หน้าทันทีเมื่อคนตัวโตพยายามดันแท่งเอ็นปวดหนึบเข้ามา เพียงแค่นิดเดียวก็ทำเธอแทบจะทนไม่ไหวซะแล้ว
“อ่าาส์ ตอดของฉันดีจัง”
“ดะ..แดน แพรเจ็บ”
“เดี๋ยวก็ชิน”
ปึก ๆ ๆ ๆ
พริตาทนกับความเจ็บปวดที่แล่นพล่านจนน้ำตาไหลเอ่อ แต่น้ำตาไม่เคยมีผลกับคนเย็นชาอย่างเขา
สายตาคมเจือแววสะใจเมื่อยังมีหยาดน้ำสีแดงจาง ๆ ชโลมรอบแก่นกายใหญ่ของตัวเอง พริตาจิกเล็บระบายความเจ็บปวดกับที่นอนแน่นก่อนจะจ้องมองใบหน้าหนุ่มลูกครึ่งด้วยความเกลียด
“อ่าาส์”
“เจ็บ..”
“เจ็บสิสะใจดี” สะโพกหนาเดินหน้าตอกอัดอย่างไรก็ความเห็นใจ ยิ่งเขาเข้าหาเธอลึกมากเท่าไรยิ่งได้เห็นอาการทางสีหน้าของพริตามากเท่านั้น
“ฮึกกก ฮือออ”
“อ่าาส์ เสียวว”
“แพรไม่ไหวแล้วนะ”
“จะแตกแล้วคนดี…ซี้ดดด” ดีแลนรีบดึงแก่นกายออกเพื่อพ่นน้ำขาวขุ่นไว้เต็มหน้าของหญิงสาวตามนิสัยที่ชอบทำ
“เธอแม่งยั่วอารมณ์ฉิบหาย” ดีแลนยื่นสองมือไปบีบคลึงสองเต้าอย่างเร้าอารมณ์ ในขณะที่พริตาปล่อยหยาดน้ำตาปะปนกับน้ำรักของเขา ชายหนุ่มอดเวทนาไม่ได้เลยโยนเสื้อของตัวเองให้เธอใช้เช็ดหน้าก่อนที่จะถูกเขากระชากร่างอ่อนแรงขึ้นมาบดจูบอย่างบ้าคลั่ง
“อย่าทำกับแพรแบบนี้ได้มั้ย”
“ฉันคิดมาดีแล้ว ถึงได้ทำ” เขาตอบหลังให้โอกาสเธอพูด ก่อนจะลูบแก้มนุ่มของเธอเหมือนเห็นอกเห็นใจแต่ความจริงไม่ใช่เลย
“อดทนหน่อยน่า ไม่เกินสองเดือนเดี๋ยวฉันก็เบื่อเธอ”
“แค่ผ่านมาหนึ่งคืนแพรก็เหมือนตกนรก” เธอสวนกลับเสียงสั่น
“แต่นรกของฉันก็พาเธอเสร็จไม่ใช่เหรอ”
ปึก
อดทนไม่ไหวอีกต่อไปพริตาใช้กำปั้นทุบแผงอกของเขาจนได้แม้รู้ดีว่าสุดท้ายแล้วอาจจะถูกเขาเอาคืนหลายเท่า
“เธอไม่น่ามัวชวนฉันคุยเลย ต้องมานั่งตัดคลิปออกอีก เสียเวลา”
ดีแลนพาสายตาของเธอมองไปที่โต๊ะตัวหนึ่งในห้อง บนนั้นมันมีอุปกรณ์การเรียน…และกล้องราคาแพงตั้งอยู่
“สารเลว!”
เพี๊ยะ!
“ขอบคุณสำหรับคำชม” จบคำนั้นเรียวขาของพริตาก็ถูกจับแยกออกกว้างก่อนที่ใจกลางความสาวของเธอจะถูกเติมเต็มด้วยนิ้วแกร่งถึงสองนิ้ว ถึงจะเล็กกว่าแท่งเนื้อร้อนแต่ความเจ็บที่ได้รับก็ไม่น้อยลงเลย
“อื้อออ”
“สีหน้าเธอตอนทรมานแม่งน่ากระแทกให้จมเตียง”
แจ๊ะ ๆ ๆ
ร่างบางบิดเกร็งเมื่อมีความรู้สึกบางอย่างเบียดแทรกความเจ็บปวดเข้ามา เธอกัดริมฝีปากจนช้ำเลือดไม่ให้ตัวเองหลุดเสียงประหลาดออกมา
“อื้ออ”
“เสียงเธอแม่ง… ฉันอยากแตกในกับเธอจังเลยแพร”
“ไม่นะ!”
- ผู้เขียน
