ตอนที่ 14
ถ้าความโกรธเป็นลม มันคงพุ่งเป็นไฟออกทางใบหูแล้ว หากสิ่งที่มณีมณฑ์ทำได้ก็คือ...กำหมัดไว้จนแน่น ข่มกัดฟันบนกลีบปากจนแทบจะมีเลือดไหลซิบออกมา พลางกะพริบตาปกปิดโทสะที่อัดแน่นอยู่ในใจ พร้อมกับพยายามหายใจให้เป็นปกติ ก่อนจะพยายามลุกขึ้นด้วยน้ำตาที่มันเอ่อล้นคลอเบ้า
ไม่ยอมแพ้หรอกนะ ยังไงก็ต้องเอาตัวหนีรอดจากไอ้บ้านี่และพรรคพวกให้ได้ แต่ตอนนี้...ต้องอดทน ทำตามคำสั่งไอ้บ้านี่ไปก่อน รอเวลาเอาคืน
มณีมณฑ์วางมือบริเวณที่ถูกกระแทก พลางยันตัวลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปหาคนตัวใหญ่ ทาบมือลงไปบนกล้ามเนื้อแข็งแกร่ง กดลงไปอย่างกระแทกกระทั้น ด้วยการกดเล็บบนเนื้อหนาและดึงขึ้นมา
“โอ๊ย! ทำอะไรของเธอเนี้ย” อพอลโล่จับมือเรียวแล้วบีบอย่างแรง
เจ็บ...จนน้ำตาร่วงหล่น แต่มณีมณฑ์ก็กัดฟันไม่ยอมร้องออกมา
“บอกแล้วว่านวดไม่เป็น ก็อยากจะให้นวดเองนี่ ช่วยไม่ได้ อีกอย่างเจ็บนิดเจ็บหน่อย ก็ร้องโอดโอยเหมือนควายถูกเชือ
