ตอนที่12 คำรายงาน1

1059 คำ

ภายในห้องนอนของเรือนบัญชาการ ลี่เซียนยังคงหลับตาพริ้มรู้สึกสบายเพราะอ้อมแขนอุ่น ถังไห่เฉิงอุ้มคนตัวนุ่มเดินอาดๆ เข้ามาถึงหน้าเตียงนอนก่อนวางลงบนฟูกแล้วจับนางถอดผ้าออกจนสิ้น เผยเรือนร่างเปล่าเปลือยทั้งตัว ภายใต้แสงเทียนเรืองรองที่สว่างไสวกว่าแสงสีนวลของดวงจันทร์ที่กลางป่า ยังผลให้ดวงเนตรบุรุษสามารถมองกวาดเห็นผิวขาวผ่องนวลสล้างเด่นชัด ความงามของดรุณีวัยสะพรั่งสะท้อนม่านตาจนแสบพร่า ทว่าถังไห่เฉิงกลับทำเพียงมองกราดทะลุทะลวง พินิจบาดแผลโดยละเอียดทุกซอกทุกมุม มิให้เล็ดลอดแม้แต่แผลเดียว เพื่อที่ว่ายามหมอทหารมาจะได้ทำการรักษาได้ตรงจุด ตำแหน่งแผลใดเสี่ยงใกล้จุดตายย่อมต้องได้รับการเยียวยาก่อนอย่างรวดเร็ว หลังจากจับพลิกเจ้าของเนื้ออ่อนอยู่ครู่หนึ่ง เรียวคิ้วเข้มพลันขมวดมุ่น แววตาเผยความตื่นตะลึงวาบผ่าน ความรู้สึกประหลาดผุดขึ้นในใจจนยากจะเอื้อนเอ่ย ชายหนุ่มคิดว่าก่อนหน้านี้แม้ราตรีมืดสลัวหากแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม