อ๋องทมิฬ

เรือนไผ่ริมธารอันเร่าร้อน สู่วังหลวงอันหนาวเย็น อบอวลอุ่นไอรักที่ซ่อนเร้น นางผู้ปรากฏกายให้เห็น พร้อมบุตรสาวของเขา หมู่บ้านผิงเหยียน นางมารจากตำนาน ซานซาน กลายเป็นวิญญาณร้ายมาสิงร่างดรุณีนามชิงหลินแซ่หาน แม่นางน้อยผู้อ่อนแอโง่เขลา เขาคือราชันย์[1] ถูกปองร้ายจนต้องซ่อนเร้นตัวตน นามกงหนิวคือชาวบ้านมอบให้ นามเหย่หนิวคือภรรยาตั้งใจเรียกขาน นามแท้จริงคือถังจ้าวเหว่ย ว่าที่องค์ราชัน[2]ต้าถัง เมื่อครั้งยังเป็นแค่คนธรรมดา มีเพียงบ้านไผ่เก่าคร่ำและสายธารไหลริน อยู่กินเพียงผักปลา อาศัยอยู่ในหมู่บ้านผิงเหยียน ‘ท่านคือเหย่หนิวผู้ร้อนแรง ส่วนข้าซานซานผู้ยิ่งใหญ่ปานภูเขาสูงส่งเฉียดน่านฟ้า’ ‘นี่เขาแต่งงานกับสตรีแบบใด?’ โชคชะตาคราวเคราะห์ชักนำทำให้พวกเขาได้แต่งงานกัน   เกิดความรักความผูกพันยากลืมเลือน กระทั่งเภทภัยมาเยือน รัชทายาทถังจ้าวเหว่ยถูกจับตัวกลับวังหลวงจำต้องคืนสู่ฐานันดรอันสูงศักดิ์พิทักษ์บัลลังก์มังกร ในขณะที่ซานซานกำลังตั้งครรภ์ลูกน้อย แล้วกลับเข้าตระกูลเดิม ‘ยุทธภพล้วนซับซ้อน คนผู้หนึ่งอาจจำต้องลี้ภัยไปก่อน  นางควรรอเขา ทว่าการรอคอยมักยาวนานเสมอ ยาวไกลเกินไป’ คู่รักทั้งสองต้องประสบปัญหาพลัดพรากจากกันเนิ่นนาน ผ่านกาลเวลาถึงห้าปี ‘ซานซาน...เจ้าจะรอข้าได้หรือไม่?’ จากดรุณีนางน้อยกลายเป็นจอมยุทธ์หญิงแม่ลูกอ่อน    จากเด็กหนุ่มผู้ลี้ภัยเติบใหญ่กลายเป็นมังกรแห่งราชันย์ กระทั่งโชคชะตาชักนำทำให้พวกเขาได้พบเจอกันอีกครั้ง ด้วยฐานะที่แตกต่างและฐานันดรที่ขวางกั้น   หนึ่งคือว่าที่องค์ราชัน มหาบุรุษแห่งต้าถัง ผู้สลักนางไว้เป็นดวงใจเพียงหนึ่งเดียว หนึ่งคือจอมยุทธ์หญิงผู้เร่ร่อนทั่วแดน นางผู้ตัดขาดแล้วซึ่งเยื่อใยด้วยเข้าใจผิดมหันต์ ‘เจ้าลูกเต่าเหย่หนิว สามีชั่ว ทิ้งลูกทิ้งเมีย ข้าจะฆ่าเจ้า’ ฐานะสามีภรรยาและบุตรสาวถูกแขวนเอาไว้บนเส้นทางที่ไม่อาจเปิดเผยความสัมพันธ์ ถังจ้าวเหว่ยไม่คิดเฉือนหัวใจของตนเอง เขาทำทุกทางเพื่อเหนี่ยวรั้งนางไว้ข้างกาย ซ่อนเร้นไว้ในหัวใจอันรุ่มร้อน ‘ไม่ว่าลักลอบแย่งชิงล่อลวงขืนใจ ในฐานะสามีล้วนทำกับนางผู้เป็นภรรยาได้ทั้งนั้น’ ซานซานยิ่งไม่คิดเห็นแก่ตัวและไม่เคยกลัวใครหน้าไหน มีเพียงสามีผู้สูงศักดิ์และบุตรสาวอันเป็นที่รักเท่านั้นที่นางจำต้องคอยระวังภัยให้ ชิงหลินผู้ถูกตามฆ่าหมายตัดเส้นวาสนากับจ้าวเหว่ย จึงถูกทิ้งร้างไว้เป็นเพียงอดีตอันลึกลับไร้ตัวตนอยู่เบื้องหลัง เบื้องหน้าของนางคือซานซานผู้ต่ำต้อยมีลูกน้อยติดตัวถูกสามีทิ้งขว้าง นางผู้เห็นแก่เงินเป็นหลัก สร้างฐานะตนด้วยการเข้ากองทัพในตำแหน่งพลทหาร กระทั่งไต่เต้าเป็นแม่ทัพหญิง จ้าวเหว่ยดำรงไว้ซึ่งตำแหน่งองค์รัชทายาทจนกระทั่งขึ้นครองราชย์สมบัติ สืบบัลลังก์มังกรทอง คู่รักคู่หนึ่งคือสามีภรรยาแปลกประหลาด ทำตัวคล้ายชายหญิงแพศยา ลอบคบชู้ไม่เว้นวัน ต่างร่วมมือกันฝ่าฟันอุปสรรคโดยไม่เลือกวิธีการ   เมืองหลวงต้าถัง บนแท่นประทับมังกร เหนือเหล่าขุนนางและปวงประชา ภายใต้ม่านระย้าทองคำฝังมุกล้ำค่า เพียงเห็นพระพักตร์ขององค์จักรพรรดิรำไร ทว่ากลับรู้สึกได้ถึงศักดานุภาพแผ่ไพศาล ทิศบูรพาห่างจากกลุ่มข้าราชบริพาร ซานซานในอาภรณ์ทหารสวมชุดเกราะหนักสีทองอร่ามของตำแหน่งแม่ทัพหญิงกำลังนั่งนิ่งบนหลังอาชา หญิงสาวทอดสายตามองสามีด้วยความภาคภูมิใจ ก่อนตะปบสีข้างม้าแล้วพามันหมุนกายหายไปจากครรลองสายตาของจักรพรรดิหนุ่ม   ชายแดนแคว้นต้าถัง ที่ราบลุ่มโล่งกว้างอันเวิ้งว้างเห็นสันเขารำไร บนพื้นดินปรากฏกองทัพทหารผู้องอาจเหี้ยมหาญหลายหมื่นนาย บรรยากาศรายรอบปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายมรณะหลังความตาย   เหนือไฟสงครามซึ่งกำลังแผดเผาซากศพที่ตกตายกระจายเกลื่อน คือร่างระหงงามงอนในอาภรณ์สีแดงดุจเพลิงสวมทับด้วยเกราะหนักสีทองอร่าม นางนั่งสง่าบนหลังอาชาแกร่ง ในมือเรียวถือเพียงทวนเหล็กไหลย้อมโลหิตสีแดงฉาน นางคือซานซาน เบื้องหลังของนางคือขบวนกองทัพนักรบและสมุนในอาณัติจากสำนักนารีแดง ขุมพลังมหาศาลก่อเกิดจากกระบวนทัพซึ่งถูกจัดอย่างเหี้ยมหาญเฉลียวฉลาดเหนือคาด กอปรกับอาวุธสังหารหน้าตาประหลาดไม่เหมือนใคร ทั้งหมดถูกผนวกไว้ทางด้านหลังวีรสตรี เบื้องหน้าของซานซานคือกองทัพศัตรูหมายรุกรานเพื่ออำนาจแผ่ไพศาล พวกมันช่างไม่รู้ชะตากรรมว่าวาระสุดท้ายกำลังคืบคลานเข้ากลืนกิน “ฆ่า!” เสียงคำรามกังวานใสกึกก้องสะท้านโสตไกลถึงแผ่นฟ้า เรียวขางามตะปบสีข้างอาชาควบตะบึงพุ่งทะยาน ซานซานนำทัพอย่างเอิกเกริกเกรียงไกรสู้สิบทิศชนะทั้งสิบทิศ รบร้อยชนะร้อยไม่เคยหวั่น ยามยกพลถล่มศัตรูนางคล้ายหงส์เพลิงสยายปีกกระนั้น ไพร่พลที่ติดตามประหนึ่งพยัคฆ์คำรามก็ไม่ปาน บิดาคือมังกร มารดาเป็นหงส์ดำรงพยัคฆ์ ลูกจักเป็นสุนัขได้อย่างไร   ---[1] ราชันย์ หมายถึง เชื้อสายกษัตริย์ [2] ราชัน หมายถึง พระราชา ซานซาน พระมารดาของอ๋องทมิฬ