บทที่12
ชายหนุ่มจับมือน้อยของเฉินอิงลั่วให้นางเริ่มลูบไล้ตั้งแต่ใบหน้าของเขา ลากเรื่อยลงมาเนิบช้าจนถึงด้ามของดาบขนาดโตที่กำลังผงาดปลายคมดาบเข้าทักทายมือของหญิงสาว นางพยายามจะชักมือหนีแต่หยางหรงเหยาหรือจะยอม โดยง่าย เริ่มมาถึงเพียงนี้มีเพียงเดินหน้าไปจนสุดหนทางก็เท่านั้น
“ทำตามข้าสิ นี่ท่านพี่ของเจ้ากำลังสอนบทเรียนเร่งรัดอยู่ มิสนใจหน่อยหรือ”
ชายหนุ่มกระซิบแผ่ว ๆ ใกล้ใบหูขาวสะอาด พร้อมขบเม้มแผ่วเบา เล่นเอาหญิงสาวต้องขยับลำคอย่นหนีด้วยความซ่านสยิว และจั๊กจี้ไปพร้อมกัน
“อือ...”
นางยังคงพยายามจะทักท้วงและต่อด้าน ทว่าคนรู้ทางกลับยิ่งกดเน้นย้ำจุมพิตดูดดื่มเพิ่มขึ้นพร้อมกับค่อย ๆ ชักนำมือน้อยด้วยมือตนเองไปอย่างเนิบช้าเช่นเดิม
...อา...ฝ่ามือนี้ช่างให้ความรู้สึกที่ดียิ่งนัก...
ชายหนุ่มคิดด้วยความสุขแสนมากล้นที่ตนเองมิเคยได้พานพบมาก่อนกับการมีสัมพันธ์จากสตรีที่ถูกจัดหามาส่งมอบให้เขาตั้งแต่ก้า
