บทที่11
หยางหรงเหยานำผ้าสะอาดมาเช็ดตามกายและใบหน้าของเฉินอิงลั่วเพื่อทำความสะอาดให้คนที่หลับสนิทไปแล้ว ดูท่าตกดึกกว่านี้นางอาจจะได้ไข้เสียเป็นแน่ ด้วยว่านางนั้นมีร่างกายซึ่งเล็กแตกต่างจากเขานั้นอยู่มาก
เห็นทีสั่งให้คนของตนเตรียมต้มยาลดไข้ไว้ก่อนจะดีกว่า ชายหนุ่มคิดจบก็ตัดสินใจว่าควรออกสั่งความเองจะดีกว่า จึงหยิบเสื้อคลุมมาสวมและดึงผ้าห่มผืนหนาห่มให้คนตัวเล็กจนถึงลำคอ และเก็บชายกันลมอย่างเรียบร้อยเสียก่อน แล้วจึงได้ก้าวพ้นไปจากห้อง
เพราะถ้าปล่อยให้กายของภรรยาตนเองร่างกายเปลือยเปล่า นอกจากเกรงว่านางถูกลมยามดึกจนเร่งให้ไข้มาเร็วขึ้นแล้ว ยังอาจเป็นตนเองที่คงมิอาจอดใจไหวได้ข่มเหงผู้หลับใหลอีกรอบเสียเป็นแน่ ถึงเขาจะสงสารนางอยู่มากที่ร่างกายนั้นเล็กนักแต่ต้องมาถูกฤทธิ์ยาปลุกกำหนัด จึงมิได้ทะนุถนอมครั้งแรกของนางอย่างที่ควร
และที่สำคัญอันด้ามดาบของเขานั้นขนาดก็มิใช่ธรรมดาเลย เมื่อมิได้อ่อนโยนต่
