Chapter 13 (2)
“โห โคตรสวยเลย ถึงว่าไอ้ชุนถึงได้...”
“มันใช่เวลาที่จะมาชมอะไรแบบนี้ไหมน่าน”
เชนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเข้ม
“ท่านจะทิ้งข้าไปจริง ๆ เหรอจ๊ะ”
เสียงนั้นเว้าวอน แววตาคู่สวยมองชุนนิ่ง ชุนทำท่าจะเดินเข้าไปหาหล่อน แต่ขวัญข้าวรีบรั้งแขนแกร่งเอาไว้
“พี่ชุนจะไปหาผู้หญิงคนนั้นจริง ๆ เหรอคะ”
หล่อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ จนคนฟังรู้สึกหวิวในหัวใจ
“ไปซะ ไปอยู่ในที่ ๆ เธอมา อย่ามายุ่งกับน้องชายของข้า”
เชนเอ่ยกึ่งตวาดจนทำให้ปาหนันหันหน้ามามองด้วยแววตาแข็งกร้าว
“ในอดีตชาติชุนคือคนรักของข้า และไม่ว่าใครหน้าไหนก็อย่าหวังจะมาพรากเขาไปจากข้าได้”
“เรื่องมันคืออะไรกันแน่ปาหนัน แล้วสิ่งที่เธอเคยเล่าให้ฉันฟังล่ะ”
ชุนเอ่ยถามด้วยสีหน้าที่ยังคงสงสัย
“เรื่องที่ข้าเคยบอกท่านข้าโกหก จริง ๆ แล้วข้ากับท่านเคยรักกันมาก่อน แต่เพราะผู้หญิงคนนั้นพรากท่านไปจากข้า” หล่อนเอ่ยพลางชี้นิ้วไปทางขวัญข้า
