Chapter 13
รถยนต์คันหรูแล่นฝ่ากระแสลมอย่างรวดเร็วไปบนท้องถนน ภายในรถอบอวลไปด้วยความดีใจโดยเฉพาะขวัญข้าวที่นั่งประคองชุนอยู่ไม่ห่าง
“พี่ว่าจะพาชุนไปกราบหลวงตาที่วัดก่อนนะ แล้วค่อยเข้าบ้านกัน”
เชนหันมาเอ่ยกับขวัญข้าว ในขณะที่น่านนทีขับรถมุ่งตรงไปยังจุดหมายที่เชนเอ่ยถึง
กุฏิไม้หลังเดิมยังคงเงียบสงบ ขณะที่เชนและน่านนทีช่วยกันประคองชุนขึ้นไปบนกุฏิหลวงตา
พระชราที่นั่งรออยู่ก่อนหน้าแล้ว ท่านเพ่งมองมายังชุนด้วยดวงตาที่กล้าแข็ง
“โยมจำอาตมาได้ไหม เราเคยเจอกันที่ศาลาครั้งหนึ่ง”
“จำได้ครับ” ชุนเอ่ยตอบก่อนจะยกมือไหว้
“โยมยังไม่หมดเคราะห์นะ สิ่งที่มันฝืนธรรมชาติกำลังตามโยมอยู่”
สิ้นเสียงหลวงตาทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างพากันตกใจในคำพูดของท่าน
“แล้วมีวิธีแก้ไขไหมครับหลวงตา” เชนเอ่ยถาม
“ก็อยู่ที่บุญวาสนา อะไรที่มันใช่ก็คือใช่ อะไรที่ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ ทุกอย่างล้วนแต่หมุนไปตามกฏแห่งกรรม หาความยั่งยืน
