"ค่ะ หนูหวานรักพี่ราม รักที่แปลว่าอยากสร้างครอบครัวกับพี่ราม"
เมื่อได้ยินคำพูดนั้นออกจากริมฝีปากของแก้มหวาน รามก็นิ่งเงียบไปสักพัก เขาเพียงแต่จ้องมองไปที่เธอนิ่งงัน
"หรือว่าพี่รามมีคนรักแล้วคะ" แก้มหวานเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันอย่างหวั่นกลัว อย่าบอกนะว่ายังไม่ทันได้เริ่มเธอก็จะต้องผิดหวังแล้วน่ะ
"ไม่มีค่ะ" รามตอบ เขาเองก็อายุสามสิบห้าปีแล้ว ต้องการที่จะมีคนรักและสร้างครอบครัวเหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงยังไม่เลือกคบหากับใครอย่างจริงจังเลยสักคน ทั้งที่ตลอดชีวิตที่ผ่านมาก็มีผู้หญิงมากมายต่างแวะเวียนมาทำความรู้จักและสานสายสัมพันธ์กันอยู่เรื่อย ๆ
"งั้นไม่ลองให้โอกาสหนูหวานหน่อยล่ะคะ ลองให้หนูหวานได้ดูแลพี่รามในฐานะคนรัก…"
"พี่จริงจังนะคะหนูหวาน หนูจริงจังใช่ไหม ไม่ได้มาเล่นหยอกแกล้งพี่ใช่ไหมคะ" รามถามอย่างจริงจัง
"หนูหวานจริงจังค่ะ ไม่มีคำว่าล้อเล่นเลย" แก้มหวานเฝ้าเพ้อว่าจะได้สร้างครอบครัวกับราม และได้อยู่ในฐานะคนรักของเขาตลอดไป รามมองดูสีหน้าและแววตาที่จริงจังของเธอ มันทำให้เขาเชื่อแล้วว่าเธอพูดความจริง และเป็นความรู้สึกของหญิงสาวคนหนึ่งจริง ๆ "ให้โอกาสหนูหวานได้อยู่ในฐานะคนรักของพี่รามได้ไหมคะ ถ้าเกิดว่าพี่รามไม่โอเคหรือเราเข้ากันไม่ได้จริง ๆ หนูหวานก็ไม่เรียกร้องค่ะ แต่ขอแค่ให้หนูหวานได้มีโอกาสอยู่ในฐานะคนรักของพี่รามในระยะเวลาสั้น ๆ ก็ยังดี"
แก้มหวานบอก เพียงแค่นั้นเธอก็ดีใจมากแล้ว
"ถ้าหนูหวานต้องการพี่ก็จะไม่ห้าม" รามตัดสินใจเอ่ยขึ้นมาว่าจะเปิดโอกาสให้กับแก้มหวาน หญิงสาวที่น่ารักน่าทะนุถนอมมากในสายตาของเขา จะว่าไปการลองมีเมียเด็กก็คงไม่แย่นักหรอก
"พี่รามอนุญาตเหรอคะ !" แก้มหวานถาม พร้อมทั้งเบิกตาโตอย่างตกใจ นี่เขาให้โอกาสเธอแล้วจริง ๆ ใช่ไหม
"พี่เองก็อยากลองดูสักครั้ง พี่แก่ตัวขึ้นทุกวันแล้วพี่ก็อยากจะสร้างครอบครัวบ้าง" ผู้หญิงที่เข้ามาหาเขาก็หวังเพียงแต่ชีวิตที่สุขสบายและเงินทองของเขาเท่านั้น แต่หากเป็นแก้มหวานละก็… เขาเชื่อว่าเธอไม่ได้หวังปอกลอกเขาอย่างแน่นอน
"หนูหวานดีใจนะคะที่พี่รามให้โอกาสหนู" แก้มหวานฉีกยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
"หนูหวานของพี่น่ารักขนาดนี้ จะให้พี่ปิดโอกาสได้ยังไงคะ" รามยิ้ม บางครั้งผลลัพธ์มันอาจจะออกมาดีกว่าที่คิดเอาไว้ก็ได้
"แบบนี้หนูหวานก็จะสามารถทำทุกอย่างแบบที่คู่รักทำได้ใช่ไหมคะ” แก้มหวานเอียงคอถามอย่างน่ารัก ต่อไปนี้เธอก็จะสามารถทำทุกอย่างได้โดยที่ไม่โดนห้ามแล้ว
"ชอบเหรอคะ เวลาที่โดนพี่ทำแบบนั้น” ชายหนุ่มถาม
"ชอบมาก ๆ ค่ะ ชอบที่สุดเลย"
"งั้นต่อไปพี่จะทำบ่อย ๆ นะคะ เห็นหนูหวานยิ้มแบบนี้พี่ก็มีความสุขแล้วค่ะ” รอยยิ้มที่สดใส ยิ้มกว้างจนตาแทบปิดของแก้มหวานนั้นไม่มีใครสู้ได้เลย ความร่าเริงของหญิงสาวมันเหมือนเป็นแรงที่ทำให้รามมีกำลังใจ
"ครอบครัวที่หนูหวานคิดไว้ อีกเอื้อมมือก็จะเป็นความจริงแล้วค่ะ พี่รามช่วยทำให้ความฝันของหนูหวานเป็นความจริงด้วยนะคะ" แก้มหวานเอ่ยอย่างออเซาะ
"พี่ก็อยากให้เป็นความจริงค่ะ มันคงดีมาก ๆ" รามยิ้ม ครอบครัวที่มีเขา มีแก้มหวาน และมีลูกด้วยกันนั้นมันคงเป็นความสมบูรณ์แบบที่ลงตัวมากทีเดียว