19
พราวด์โดนตบ
อิจฉาอาจารย์พราวด์สุดสวยกับมะนาวสุดน่ารัก
ขอให้ทุกคนที่อ่านมีคู่ที่น่ารักแบบนี้นะคะ
ความรักของทั้งคู่ก็เหมือนจะราบรื่นแต่ชีวิตคู่ต้องมีอุปสรรคมาเป็นสีสันให้ชีวิต วันนี้เป็นวันที่มะนาวต้องมาเรียนในคาบเรียนที่มีอาจารย์ผู้สอนเป็นคนที่เคยร่วมเรียงเคียงหมอนก็ไม่ต่างจากพราวด์วันนี้คือวันแรกที่จะได้ทำหน้าที่คุณครูหลังจากที่ทั้งคู่ตกลงปลงใจเป็นของกันและกัน นั้นทำให้ทั้งคู่รู้สึกตื่นเต้นเพราะนอกจากส้มจี๊ดแล้วเรื่องนี้ก็ยังไม่มีใครรู้ไม่เว้นแต่แฟนเก่าของพราวด์ก็ยังไม่รู้เช่นกันเธอจึงมาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของพราวด์จนทำให้มะนาวโมโห
“ส้มจี๊ด คิดถึงแกจังเลยไม่เจอกันตั้งสองวัน” มะนาวทำทีดีใจเย้าแหย่เพื่อนรักของเธอ
“เว่อร์ไปล่ะ คิดถึงเพื่อนแต่กกอยู่กับครูเนี่ยนะ”
“แกก็พูดไปกกอะไรยะ แค่พึ่งห่างกันเมื่อเช้า 5555+”
“จัดหนักเนอะ อิจฉาเว้ย ไปๆ ไปเรียนกันเถอะเดี๋ยวอาจารย์พราวด์สุดเท่จะมาถึงก่อน” ส้มจี๊ดทำหน้าทะเล้น
ห้องเรียน
พราวด์เดินเข้าห้องเรียนมาด้วยท่าทีที่มั่นใจแต่พอเห็นหน้ามะนาวเขาก็เกือบหลุดเหมือนกัน
“นักศึกษาคะวันนี้เรามีนัดอะไรกันคะ” พราวด์เอ่ยทักทายนักศึกษาของเธอด้วยรอยยิ้ม
“วันนี้มีพรีเซนต์งานกลุ่มค่ะ/ครับ” นักศึกษาหญิงชายเกือบ50ชีวิตตอบออกมาพร้อมๆ กัน
“ถ้างั้นเรามาเริ่มพรีเซนต์กันเลยมั้ยคะ เช็คชื่อตามที่ออกมารายงานละกันเนอะจะได้ไม่เสียเวลานะคะ กลุ่มไหนจะเริ่มก่อนตกลงกันเองนะคะ อาจารย์ให้เวลาเตรียมตัว 10นาที เดี๋ยวอาจารย์ไปเอาของที่รถเดี๋ยวมานะคะ”
“ค่ะ/ครับทีชเช่อร์”
พราวด์ออกจากห้องเพื่อลงไปเอาของที่รถบิ๊กไบค์คันโปรดของเธอแต่เธอจะรู้มั้ยว่ากำลังจะมีเรื่องน่าปวดหัวเกิดขึ้น เมื่อพราวด์มาถึงรถกำลังจะหยิบเอากระเป๋าเอกสารที่ลืมไว้ดันมีมือของผู้หญิงคนหนึ่งยื่นมันมาจับก่อนที่มือพราวด์จะถึงมือของพราวด์จึงวางทับอยู่บนมือของเธอเมื่อพราวด์เงยหน้าขึ้นมองก็เห็นเป็นเจนแฟนเก่าของเขานั้นเอง
“เจนมาทำอะไรที่นี่” พราวด์สงสัย
“เจนก็มาหาพราวด์นะสิคะ”
“มีธุระอะไรถึงมาหาพราวด์”
“ก็ไม่มีธุระอะไร แค่คิดถึงพราวด์อ่ะ”
“เจนอย่ามาพูดเรื่อยเปื่อยนะ พราวด์มีแฟนแล้วนะ”
“ใครคะแฟน เจนไม่เชื่อพราวด์รักเจนมากพราวด์ลืมเจนไม่ได้หรอกค่ะ”
ในระหว่างที่เจนกับพราวด์กำลังต่อล้อต่อเถียงเรื่องราวเก่าๆ อยู่นั้น
บนห้องเรียน
“จี๊ดแกฉันลืมรายงานที่รถอ่ะ พาฉันไปเอาหน่อย”
“นี่พวกแกฉันกับยัยส้มจี๊ดไปเอาเล่มรายงานแป๊บนะเดี๋ยวทีชเช่อร์มาก่อน แป๊บนะ”
“เออ…เร็วๆ ล่ะแกเดี๋ยวไม่ทัน”
ที่ลานจอดรถ
“เจนเลิกพูดบ้าๆ สักทีได้มั้ย นี่เราเลิกกันแล้วเจนเป็นคนทิ้งพราวด์ไปเองนะแล้วตอนนี้พราวด์ก็มีแฟนใหม่แล้วด้วย เลิกยุ่งกับพราวด์สักที”
“แต่เจนยังรักพราวด์อยู่นะคะ”
มะนาวเดินผ่านมาได้ยินพอดีเธอจึงรู้สึกโกรธที่เจนมายุ่งวุ่นวายกับคนของเธอมะนาวจึงเดินเข้าไปพราวด์เห็นมะนาวก็กลัวมะนาวจะเข้าใจผิด
“หน้าด้านจังเลยนะคะ มาบอกรักแฟนคนอื่นไม่อายบ้างหรอคะ”
“แกกล้าดียังไงมาว่าฉันหน้าด้าน” เจนกำลังจะเอื้อมมือไปตบมะนาวแต่พราวด์ไปขวางไว้จึงโดนหน้าพราวด์เต็มๆ
“พราวด์เป็นอะไรมั้ยคะ เจนขอโทษนะคะ เจนไม่ได้ตั้งใจให้โดนพราวด์”
“พอเถอะเจนจะยังไงคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายคนของพราวด์ มะนาวเป็นแฟนพราวด์เลิกยุ่งกับพราวด์ได้แล้ว”
“คนเรานี่ก็ไม่มียางอายเนอะคนเค้าไล่ก็ยังไม่ไปสักที” ส้มจี๊ดแขวะเจนแบบเจ็บๆ
“นี่นังเด็กเมื่อวานซืนแกกล้าดียังไงมาว่าฉัน” เจนตะคอกใส่ส้มจี๊ดเสียงดัง
“ไปเถอะจี๊ด พูดกับคนไร้ยางอายพูดไปก็แค่นั่นแหละ พี่พราวด์คะนาวลืมรายงานเดี๋ยวไปเอาก่อนนะคะเจอกันบนห้อง...เรียนนะคะ”
“ค่ะ เดี๋ยวพี่ก็จะขึ้นไปล่ะ เรื่องอื่นไว้คุยกันหลังเลิกเรียนนะคะ”
“ค่ะ”
“พราวด์ขอตัวนะเจน และอีกอย่างนะเลิกยุ่งกับชีวิตพราวด์ได้แล้ว พราวด์มีแฟนแล้วโอเคนะ”
“ไม่จริงพราวด์ลืมเจนไม่ได้หรอก คอยดูแล้วพราวด์จะเสียใจที่ทำแบบนี้กับเจน” เจนหงุดหงิดเดินกลับไปที่รถแล้วเหยียบคันเร่งออกไป
“มะนาว ยัยป้านั่นบ้ารึเปล่าคนเค้าไม่รักก็ยังตามรังควานอยู่ได้”
“ก็นั่นน่ะสิ ถ้าอยู่ข้างนอกฉันจะตบเข้าให้ แต่ก็ช่างเถอะแกรีบเอารายงานแล้วขึ้นไปเรียนกันดีกว่าอย่าสนใจเรื่องไร้สาระเลย”
บนห้องเรียน
กลุ่มแรกกำลังรายงานหน้าชั้นเรียนพราวด์ดูไม่ค่อยสดชื่น มะนาวเป็นห่วงที่พราวด์โดนตบเพราะเห็นหน้าพราวด์แดงๆ เหมือนจะเป็นรอยมือ
“กลุ่มต่อไปเลยค่ะ” ถึงกลุ่มของมะนาวแล้ว พราวด์มองหน้ามะนาวด้วยแววตาที่บอกว่าขอโทษแต่มะนาวกับมีแววตาที่เป็นห่วงพราวด์กลัวพราวด์เจ็บ
เมื่อมะนาวรายงานเสร็จหมดเวลาเรียนพอดี
“หมดเวลาเรียนแล้ว กลุ่มที่เหลือรายงานคาบหน้านะคะ ไว้เจอกันนะคะทุกคน”
“มะนาวรอให้ทุกคนออกไปจนหมดแล้วเดินไปหาพราวด์ที่กำลังเก็บของ”
“กินข้าวเที่ยงกันค่ะ อาจารย์” ส้มจี๊ดเอ่ยชวน
“ค่ะ ไปกินไหนกันดี”
“พี่พราวด์เจ็บมั้ยคะ” มะนาวเอื้อมมือไปจับหน้าพราวด์อย่างอ่อนโยน
“พี่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ อย่าห่วงพี่เลย แค่มะนาวไม่เป็นอะไรแค่นี้พี่ก็สบายใจที่ปกป้องนาวได้”
“มดขึ้นหมดแล้วจ้าพี่จ๋า 555+” ส้มจี๊ดแซวเพื่อนกับอาจารย์ของเธอ
“ถ้างั้นวันนี้ พี่เลี้ยงข้าวเที่ยงเองนะ”
“ดีเลยค่ะ จี๊ดหิวแล้วไปกันเลยนะคะ”
“ไปรถนาวละกันจะได้สะดวกไปพร้อมกันเลย”
“ได้เลยค่ะ พี่เก็บของเสร็จพอดี”
“มาค่ะ ส้มจี๊ดถือช่วย”
“อ่ะนี่ด้วยยัยจี๊ด พี่พราวด์หนัก” มะนาวแกล้งให้ส้มจี๊ดถือถุงเอกสารถุงใหญ่
“นี่ยัยนาวแก” ส้มจี๊ดร้องตามหลังมะนาวที่เดินควงแขนพราวด์นำไปก่อน
ความรักถ้าเราหนักแน่นต่อให้มีใครเข้ามาก็ไม่สามารถทำลายความรักเราได้