20 มะนาวกินข้าวบ้านพราวด์ครั้งแรก (เจอแม่แฟนครั้งแรก)
1499 คำ
20
มะนาวกินข้าวบ้านพราวด์ครั้งแรก (เจอแม่แฟนครั้งแรก)
ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือแห่งหนึ่ง
“ร้านนี้เป็นร้านก๋วยเตี๋ยวที่มะนาวกับส้มจี๊ดชอบมากินนะคะ แซ่บเว่อร์พี่พราวด์พอทานได้มั้ยคะ”
“พี่ทานได้ทุกอย่างเลยค่ะ”
“ถ้างั้นจี๊ดว่าเราสั่งเลยดีกว่าจี๊ดหิวแล้วค่ะ” ทั้งสามสั่งอาหารมากินกันอย่างเอร็ดอร่อย
“มะนาวไม่โกรธพี่นะที่เจนมาวุ่นวาย”
“นาวเข้าใจค่ะและอีกอย่างมันไม่ใช่ความผิดพี่พราวด์ซะหน่อยจะให้นาวโกรธได้ไงคะกินเถอะค่ะอย่าไปสนใจเลย”
“จี๊ดก็ว่างั้นแหละทีชเช่อร์ก็แค่หมาหวงก้าง” ส้มจี๊ดเบะปากมองบนก่อนจะโดนมะนาวตีแขนเบาๆ ที่ส้มจี๊ดพูดไปเรื่อยเปื่อย
“แกเนี่ยนะ กินเลยๆ พูดมาก”
“อย่าว่าส้มจี๊ดเลยมะนาวมันก็จริงของส้มจี๊ดนะพี่ว่า” ส้มจี๊ดยกนิ้วโป้งให้พราวด์ พราวด์ยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของลูกศิษย์
“มะนาวเย็นนี้ไปกินข้าวกับแม่พี่มั้ย พี่ไม่ได้กินข้าวกับแม่หลายวันแล้ว ถือเป็นคำขอโทษด้วย นะคะไปนะ”
“ได้ค่ะ นาวว่างพอดี พ่อกับแม่ก็ยังไม่กลับจากต่างจังหวัด”
“ว่าแต่พ่อกับแม่นาวไปเที่ยวหรอคะ”
“ไม่ใช่หรอกค่ะ ทีชเช่อร์ พอดีพ่อยัยนาวเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดน่ะค่ะ นานๆจะกลับมาบ้านที”
พราวด์ถึงกับสำลักน้ำที่กำลังดูดเข้าปาก
“ทิชชูค่ะ…พี่พราวด์ระวังหน่อยสิคะเดี๋ยวก็ติดคอหรอก”
“ทีชเช่อร์คะ…พ่อยัยนาวดุมากนะคะ…พูดแล้วขนลุก ยัยนาวถึงโสดแบบนี้ไงคะ สู้ๆนะคะ ทีชเช่อร์” ส้มจี๊ดกระซิบข้างหูพราวด์เบาๆ
“นี่ยัยจี๊ดแกกระซิบอะไร ห๊ะ”
“เปล่า ฉันอิ่มล่ะ ทีชเช่อร์อิ่มยังคะ”
“พี่ก็อิ่มแล้วค่ะ มะนาวล่ะ”
“อิ่มแล้วค่ะ ว่าแต่ทำไมพี่พราวด์หน้าซีดๆ นะคะไม่สบายรึเปล่าคะ”
“เปล่าค่ะ พี่สบายดี”
“ตอนบ่ายพี่ติดสอนนะคะ แล้วส้มจี๊ดกับนาวมีเรียนมั้ย”
“ไม่มีค่ะทีชเช่อร์ ว่างค่ะทีชเช่อร์จะชวนจี๊ดไปไหนหรอคะ” ส้มจี๊ดแกล้งทำตาหวานแล้วเกาะแขนพราวด์
“นี่ยัยจี๊ด ปล่อยเลยนะ แฟนฉัน”
“นี่เพื่อนนะย่ะ ทำเป็นหวงใช่มั้ยคะทีชเช่อร์”
“ยังไม่หยุดอีก” ว่าแล้วมะนาวก็ลุกไปแทรกตัวกั้นส้มจี๊ดก่อนจะควงแขนเดินออกไป พราวด์ได้แต่ยิ้มๆ แล้วหัวเราะในความน่ารักของทั้งคู่
“มะนาวไปนะคะ ตั้งใจสอนนะคะ เย็นนี้เจอกันค่ะ เดี๋ยวนาวไปหาของฝากให้คุณแม่พี่พราวด์ก่อนนะคะ…จุ๊บๆ”
“เจอกันค่ะ…บาย”
“จะไปได้ยังคะ จะร่ำลาอีกนานมั้ยห๊ะ…เดี๋ยวก็เจอกันทำยังกับจะไปต่างประเทศ…ลำไย…อิจเวยยย…”
“55555+” มะนาวกับพราวด์หัวเราะให้ส้มจี๊ดก่อนจะโบกมือบ๊ายบายกันแล้วมะนาวก็ไปส่งส้มจี๊ดที่หอพัก
ที่บ้านของมะนาว
มะนาวกำลังเลือกชุดเพื่อที่จะไปพบแม่ของพราวด์อย่างตื่นเต้น
“จะใส่ชุดไหนดีเนี่ย ไปถามป้านิ่มดีกว่า”
“ป้านิ่มคะ ป้านิ่ม ป้านิ่ม”
“ค่ะ คุณหนู มีอะไรหรอคะ”
“พอดีนิ่มจะไปบ้านแฟนแล้วต้องไปกินข้าวกับแม่พี่เค้านิ่มต้องแต่งตัวแบบไหนดีคะ”
“แบบนี้ดีมั้ยคะ” มะนาวหยิบชุดที่เป็นชุดเดรสสีรัดรูปสีดำยาวถึงเข่า
“ชุดนี้ก็สวยนะคะ แต่ป้าว่ามันดูดุดันไป ป้าว่าชุดนี้ดีกว่าค่ะ ผู้ใหญ่น่าจะเอ็นดูถ้าหนูแต่งแบบนี้” ป้านิ่มหยิบชุดสีขาวน่ารักๆ เป็นชุดเดรสสายเดี่ยวยาวแต่ข้างบนมีคร็อบไหมพรมถักน่ารักๆ ดูแล้วสบายตา
“ถ้าป้านิ่มว่าดี นาวก็เอาชุดนี้แหละค่ะ วันนี้นาวไม่กินข้าวที่บ้านนะคะอาจจะกลับดึกๆ”
“ว่าแต่คุณหนูมีแฟนตั้งแต่เมื่อไรคะเนี่ยป้าไม่เห็นรู้”
มะนาวไม่ตอบแต่ยิ้มๆ ก่อนจะเดินขึ้นห้องไป
คุยline????
มะนาว:พี่พราวด์จะให้นาวไปเองหรือว่าพี่มารับคะ
พราวด์:ถ้าพี่ไปรับหนูต้องนั่งบิ๊กไบค์นะพี่กลัวหนูร้อนอ่ะ
มะนาว:ต่อให้เดินมะนาวก็พร้อมเดินค่ะ
พราวด์:ละลายแล้วเนี่ย แฟนใครไม่รู้น่ารัก?????
พราวด์:ใครจะกล้าให้ลูกผู้ว่าเดินล่ะคะ
มะนาว:อย่าแซวนะคะ
ถ้างั้นนาวไปเองก็ได้นะ
พราวด์:เดี๋ยวพี่ยืมรถแม่ไปรับนะคะ
มะนาว:?????
พราวด์:เจอกันนะคะ?????
ถึงเวลานัด
???????
พราวด์:มะนาวพี่มาถึงหน้าบ้านหนูแล้วนะคะ
มะนาว:ค่ะ เดี๋ยวมะนาวเดินออกไปหน้าบ้านนะคะ
พราวด์:?????
มะนาวเดินออกมาหามะนาวที่หน้าบ้านแล้วเคาะกระจกรถ
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”
“ขึ้นมาเลยค่ะ”
“ค่ะ”
“นั่งได้นะคะ รถแม่นานแล้วอ่ะ”
“นาวบอกแล้วไงคะ นาวเป็นคนง่ายๆ ได้ทุกท่า แฮร่ๆๆ ???”
“ได้ทุกท่าจริงหรือเปล่านะ เย็นนี้ต้องจัดแล้วป่ะ”
“พี่พราวด์ขับรถไปเลยเดี๋ยวคุณแม่พี่รอนาน”
“แม่ตื่นเต้นมากนะที่นาวจะไปกินข้าวด้วยแม่ทำอาหารหลายอย่างเลย แม่พี่ทำอาหารอร่อยนะรับรองถ้านาวได้กินติดใจแน่ๆ”
“แล้วแม่พี่ดุมั้ยคะ นาวต้องทำตัวแบบไหนคะ”
“แม่ไม่ดุหรอก ทำตัวตามสบายแม่เป็นคนใจดีดูพี่ซิดื้อมากนะแต่แม่ก็ใจเย็นกับพี่นะ นาวไม่ต้องกังวลนะคะ”
“ใกล้ถึงละ หิวหรือยังเอ่ย”
“ยังค่ะ พี่พราวด์คะ นาวรักพี่นะคะ”
“พี่ก็รักมะนาวนะ” พราวด์ยิ้มหวานให้คนข้างๆ ที่ตอนนี้เหมือนมีอะไรกังวลอยู่ในใจ
“ถึงบ้านแล้ว ป่ะเราเข้าบ้านกันดีกว่าเนอะ แม่รอกินข้าวอยู่นะ”
“ค่ะ”
“ทำตัวสบายๆ เลยนะไม่ต้องเกร็งนะคะ”
บ้านพราวด์
แม่ของพราวด์นั่งดูทีวีรอลูกสาวกับแฟนมาทานข้าวอย่างสบายใจเธอได้เตรียมอาหารเต็มโต๊ะไว้รอว่าที่ลูกสะใภ้คนใหม่ เธอรู้ว่าลูกสาวเธอเวลารักใครจริงจังมากเสียใจมานับครั้งไม่ถ้วนและทุกคนเขาจะพามาไหว้แม่ทุกครั้งเหมือนคนนี้ที่ลูกสาวสุดเท่ของเธอกำลังพามา เธอไม่เคยต่อต้านที่ลูกสาวเธอชอบผู้หญิงด้วยกันเธอขอแค่ให้ลูกมีความสุขแค่นี้เธอก็สุขใจ และเธอภาวนาขอให้ลูกสาวเจอคนที่จริงใจสักที
“แม่มาแล้วค่ะ หิวจังเลยมีอะไรทานบ้างคะ” พราวด์พูดพร้อมกับยิ้มให้แม่นี่คือคำพูดประจำที่พราวด์กลับบ้านเธอจะถามหาอาหารก่อนทุกครั้ง
“แม่ทำไว้เยอะเลย พอแม่รู้ว่าจะมีสาวมากินข้าวด้วยแม่ก็จัดซะเต็มโต๊ะเลยลูก”
“สวัสดีค่ะ คุณแม่ หนูชื่อมะนาวนะคะ”
“ไหว้พระเถอะลูก มาๆ นั่งเลยลูกคงหิวกันแย่แล้ว”
“หิวนะสิแม่ อยากกินกับข้าวฝีมือแม่หลายวันแล้วเนี่ย”
“อยากกินแต่ไม่เคยกลับบ้านเร็วสักวัน”
“แม่เบาๆ เดี๋ยวก็ไม่ได้ลูกสะใภ้หรอก”
“พี่พราวด์ชอบหนีเที่ยวหรอคะแม่”
“ประจำลูก555+”
“ถ้าพี่ไม่หนีเที่ยวจะได้เจอกันกับหนูหรอคะ”
“เอาๆ ลูกทานกันดีกว่า หนูมะนาวพอทานได้มั้ยลูก”
“อร่อยเลยค่ะแม่”
“พี่บอกแล้วว่าคุณแม่พริ้งของพี่ทำอาหารอร่อยยังกะมาสเตอร์เชฟ”
“ก็ชมแม่เกินไป”
“อร่อยจริงๆ ค่ะแม่”
“ขอบใจนะลูก อร่อยก็ทานเยอะๆ นะลูก” ทั้งสามทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อยจนอิ่มหนำสำราญ
“เดี๋ยวแม่ไปเอาขนมผลไม้มาให้นะลูก”
“เดี๋ยวนาวไปเอาให้นะคะ แม่นั่งรอเลยค่ะ”
“ว่าแต่อยู่ตรงไหนคะ”
“ถ้างั้นเดี๋ยวพี่ไปเอาให้นะนาวนั่งรอกับแม่แป๊บนะ”
“ค่ะ”
“มะนาวเรียนอยู่ใช่มั้ยลูกหนูเรียนที่ไหนล่ะ”
“หนูเป็นลูกศิษย์ของพี่พราวด์ค่ะ”
“อ้าว!!!! มนต์รักนักเรียนครู”
“ยังไงก็รักพี่เขานานๆ นะลูกแม่เหนื่อยเช็ดน้ำตาให้ล่ะ 5555+”
“นินทาอะไรพราวด์เนี่ยแม่”
“แม่ก็บอกว่าพี่พราวด์เจ้าชู้น่ะสิคะ”
“แม่น่ะ พี่เปล่านะคะมะนาวสถานการณ์บังคับให้พี่เป็นอ่ะ”
“พี่พราวด์ยอมรับว่าเจ้าชู้ แม่พริ้งยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะคะ5555+”
“โจรสารภาพบาปซะล่ะ5555+”
ทั้งสามนั่งกินขนมผลไม้อย่างเอร็ดอร่อยและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
- ผู้เขียน
