สมรสซ่านรัก

คุณเลขา 1

หลังจากสัมภาษณ์เรียบร้อย ผู้จัดการไร่ก็ตอบตกลงรับ เพลงรักเข้าทันทีโดยไม่ต้องเสียเวลาไตร่ตรอง พร้อมทั้งเสนอเงินเดือนสูงลิ่วให้เจ้าหล่อนตามที่เบื้องบนสั่งการมา

“เดือนละหนึ่งแสนบาทเลยเหรอคะ” เพลงรักตาโตเท่าไข่ห่านเมื่อได้ฟังเงินเดือนที่ทางผู้จัดการไร่เสนอให้

“ใช่ครับ แต่ถ้าคุณเพลงรักลาออกก่อนครบกำหนดหนึ่งปี คุณเพลงรักต้องชดใช้ค่าขาดผลประโยชน์ให้ทางไร่ของเราเป็นจำนวนเงินหนึ่งล้านบาทครับ”

ฐานเงินเดือนของตำแหน่งเลขานุการเจ้าของไร่ว่าทำให้ตกใจแล้ว ค่าปรับลาออกก่อนครบหนึ่งปีนั้นทำให้ตกใจยิ่งกว่า ด้วยเพราะไม่เคยทำงานที่ไหนมาก่อน เพลงรักจึงไม่รู้ว่าที่อื่นมีกฎเช่นนี้หรือไม่

งานก็อยากได้ ทว่าก็รู้สึกตงิดใจไม่น้อยเมื่อได้ฟังเงินเดือนสูงลิ่วและค่าปรับจำนวนมหาศาลที่ทางผู้จัดการไร่แจ้งมา อยากรู้เหลือเกินว่าเลขานุการเจ้าของไร่พันแสงไวน์เนอรี่ต้องทำอะไรบ้าง แล้วทำไมเลขานุการคนเก่าถึงได้ลาออกในเมื่อทางนายจ้างจ่ายเงินเดือนสูงขนาดนี้

มีแต่คำถามมากมายเต็มไปหมด

โอ๊ย! เอายังไงกับชีวิตดี

เพลงรักหันไปมองลูกชายที่นั่งดูการ์ตูนตาแป๋วอยู่ไม่ไกล จริงอยู่ที่ตายายของเด็กชายอิษวัตบอกว่าสามารถเลี้ยงดูลูกสาวและหลานชายได้อย่างสบายๆ ทว่าจะให้เธออยู่พึ่งใบบุญพ่อแม่ตลอดไปนั้นคงไม่ได้ นับวันอิษวัตก็ยิ่งโต ซึ่งนั่นหมายถึงค่าใช้จ่ายที่เพิ่มมากขึ้นด้วย เธอต้องมีงานที่มั่นคงทำเพื่อเป็นหลักให้กับลูก

เมื่อคิดได้เช่นนั้น คำถามมากมายที่ผุดพรายขึ้นมาก็พลันมลายหายไปโดยสิ้น เงินเดือนตั้งหนึ่งแสนบาทจะไปหาจากที่ไหนได้อีก เวลาเพียงแค่หนึ่งปีทำไมเธอจะทำงานที่นี่จบครบตามเงื่อนไขไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะถูกเลี้ยงดูมาประดุจไข่ในหิน งานหนักไม่เคยทำ งานเบาไม่เคยจับ แต่เพื่อลูกชายแล้ว ต่อให้ต้องแบกครกขึ้นภูเขาเธอก็ยอม

“แล้วมีเงื่อนไขอะไรนอกจากค่าปรับทำงานไม่ครบหนึ่งปีอีกไหมคะ”

“ไม่มีแล้วครับ ตำแหน่งเลขาฯ ขอแค่พูดภาษาอังกฤษคล่อง สามารถสื่อสารกับลูกค้าชาวต่างชาติได้ เท่านี้ก็ถือว่าคุณสมบัติผ่านแล้วครับ เพราะไวน์จากไร่พันแสงไวน์เนอรี่ของเราส่วนใหญ่ส่งออกนอก เพราะฉะนั้นเรื่องภาษาจึงสำคัญมากครับ” พูดให้ดูเป็นการเป็นงานเข้าไว้ “คุณเพลงรักพร้อมเริ่มงานกับทางเราเมื่อไหร่ครับ”

“ถ้าเป็นวันจันทร์หน้าได้ไหมคะ คือเพลงต้องหาที่พักก่อนค่ะ เพราะบ้านไม่ได้อยู่ที่นี่”

สิ้นประโยคของเพลงรัก เสียงแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชันไลน์ของปวรรุจก็ดังขึ้น ผู้จัดการไร่รู้ทันทีว่าใครเป็นคนส่งข้อความมา เขาเหลือบมองโต๊ะทำงานข้างๆ ซึ่งมีฉากกั้นที่เดิมทีเป็นโต๊ะทำงานของหัวหน้าฝ่ายบัญชี แต่วันนี้ผู้ที่นั่งประจำโต๊ะหาใช่หัวหน้าฝ่ายบัญชีไม่

“ขออนุญาตนะครับคุณเพลงรัก” ปวรรุจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเปิดดูข้อความ

‘บอกเพลงไปว่าที่ไร่ของเรามีบ้านพักให้เลขาฯ เพื่อจะได้สะดวกต่อการทำงานเวลามีงานด่วน แล้วบอกเพลงด้วยว่าพาลูกชายมาอยู่ด้วยได้ ให้เธอกับลูกอยู่บ้านหลังที่ย่าฉันมาพัก’

ปวรรุจกลอกตามองบนเมื่ออ่านข้อความจบ บ้านหลังที่ครองสุขพักเวลามาที่ไร่ก็คือบ้านที่อยู่ติดกับบ้านของพันแสง ซึ่งห่างกันเพียงแค่ก้าวเดินเดียว แทบจะเรียกได้ว่าเป็นหลังเดียวกันด้วยซ้ำ

“ไม่ต้องลำบากหาที่พักหรอกครับ ทางไร่เรามีบ้านพักให้พนักงาน เป็นสวัสดิการจากทางเรา แล้วยังสามารถพาลูกมาอยู่ด้วยได้นะครับ ที่พักจะแบ่งโซนออกอย่างชัดเจน บ้านที่จัดไว้ให้เลขาฯ จะอยู่ใกล้บ้านเจ้าของไร่ เพื่อให้สะดวกต่อการทำงานน่ะครับ”

ถ้าอย่างนั้นก็ดีสิ เธอยิ่งอยากพาลูกชายมาอยู่ด้วยในช่วงปิดเทอม หากเช่าบ้านอยู่ข้างนอกคงทำดังที่ใจต้องการไม่ได้ เพราะไม่มีใครดูแลลูกให้ระหว่างที่เธอมาทำงาน แต่หากพักในไร่ อย่างน้อยอิษวัตก็ยังได้อยู่ในสายตาแม่ แล้วยิ่งผู้จัดการไร่บอกว่าสามารถพาลูกมาอยู่ด้วยได้ ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่าในไร่แห่งนี้ยังมีเด็กคนอื่นๆ อีก นั่นยิ่งดีเข้าไปใหญ่ เพราะอิษวัตจะได้มีเพื่อนเล่น

“จริงเหรอคะ ดีใจจังเลยค่ะ ขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่ให้ที่พักกับเราสองแม่ลูก ช่วงนี้น้องพีทปิดเทอมพอดี เพลงเองก็อยากจะพาลูกมาอยู่ด้วย แต่ถ้าพักข้างนอกคงทำแบบนั้นไม่ได้เพราะไม่มีใครดูแลลูกให้ช่วงที่เพลงมาทำงาน” เจ้าของเรียวปากอิ่มเผยรอยยิ้มกว้างจนส่งให้ดวงตาคู่หวานทอประกายสดใส ด้วยว่าดีใจที่จะได้พาลูกชายมาอยู่ด้วย

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ที่นี่เราอยู่กันแบบครอบครัว แต่ถ้าคุณเพลงรักอยากขอบคุณ ผมว่าคุณรอขอบคุณนายใหญ่ดีกว่า” ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงกุมหัวใจพันแสงเอาไว้ได้อยู่หมัด เพลงรักทั้งน่ารักและสดใส ยิ่งยามที่เจ้าหล่อนเผยรอยยิ้มหวานๆ ทีไร เล่นเอาหัวใจคนมองเต้นตึกตักไม่เป็นจังหวะทุกที

“ท่าทางนายใหญ่คงจะใจดีมากๆ เลยนะคะ เพลงสัญญานะคะว่าจะตั้งใจทำงานให้คุ้มกับเงินเดือนที่เจ้านายจ่ายให้” เพราะปวรรุจไม่ได้ทำตัววางท่า เธอจึงรู้สึกผ่อนคลายและกล้าพูดคุยกับเขา

คนที่นั่งฟังอยู่หลังฉากกั้นถึงกับอมยิ้ม แม้อยากออกไปพบหน้าเพลงรักกับลูกใจจะขาด ทว่าก็ต้องพยายามอดทนเอาไว้ ด้วยเพราะกลัวว่าหากเพลงรักรู้ว่าเขาเป็นเจ้าของไร่แห่งนี้แล้วเธอจะไม่ยอมทำงานด้วย ไหนจะเรื่องลูกอีก ตราบใดที่ยังไม่ได้ผลตรวจดีเอ็นเอเอาไว้ใช้แนบเป็นหลักฐานยืนยันว่าเขานี่แหละคือพ่อของอิษวัต เพลงรักไม่มีทางยอมรับความจริงแน่ๆ