ศศิกลับมาที่คฤหาสน์ในตอนค่ำ ทั้งที่ความจริงตั้งใจจะไปงานวันเกิดเพื่อนนางแบบชื่อ ‘ลอเรน’ แต่เพราะไม่ได้บอกดอนไว้ล่วงหน้า หากไปโดยพลการเมื่อกลับมาก็อาจจะถูกดอนเล่นงานเอาได้ ซึ่งเธอไม่ได้กลัวแต่ไม่อยากจะเถียงกับเขาต่างหาก
แต่เมื่อถึงคฤหาสน์ ศศิกลับโกรธความคิดของตัวเอง ทำไมเธอต้องแคร์ความรู้สึกของเขา ทั้งที่ดอนไม่เคยให้ความสำคัญกับเธอ ยิ่งคิดก็ยิ่งน้อยใจ ศศิเดินไปที่ห้องทำงานของดอนแล้วต้องชะงักเมื่อเห็นว่ามาเรียกำลังทำความสะอาดที่โต๊ะทำงานของดอน พลางหยิบรูปถ่ายบนโต๊ะขึ้นมา
มันจะไม่ทำให้เธอรู้สึกอะไรหากรูปที่มาเรียหยิบขึ้นดูแล้วขมวดคิ้วไม่ใช่รูปของ “บุษบาบัณ!”
เสียงกระแอมกระไอทำให้แม่บ้านใหญ่ละสายตาจากรูปสาวไทยหน้าหวานในมือ แล้วเงยหน้าขึ้นมองที่มาของเสียง
“คุณหนูศศิ!”
“ป้ามาเรีย พอดีดอนให้ศศิมาหาเอกสารบางอย่างให้ค่ะ ศศิขออนุญาตหาของบนโต๊ะทำงานให้ดอนนะคะ” เท่านั้นมาเรียก็รู้แล้วว่าเธอควรจะ
