“เมื่อปีที่แล้วตอนผมย้ายมาที่นี่ได้ไม่นานนัก เกิดเหตุการณ์ที่หน่วยทหารพัฒนาของเรา ปะทะกับพวกลักลอบขนลูกช้างป่ามาจากทางกุยบุรี จนฝ่ายเราเสียทหารไปสองกับเจ้าหน้าที่ป่าไม้อีกหนึ่ง ส่วนพวกมันก็ตายสามคนเหมือนกัน แต่มีคนหนึ่งหลบหนีไปได้ทั้งที่บาดเจ็บสาหัส”
คำพูดของแสนคมทำให้ทุกคนในรถพากันนั่งนิ่งฟังอย่างใจจดใจจ่อ แม้แต่บดินทร์ที่แม้จะเคยได้ยินเรื่องนี้มาจากบรรดาทหารใต้บังคับบัญชาแล้ว แต่ก็ไม่เคยได้ยินจากปากของแสนคม ก็ยังตั้งอกตั้งใจฟังและมีท่าทีตื่นเต้นตามไปด้วย
“คนที่หนีไปได้น่าจะชื่อชีพ ถ้าจำไม่ผิดเพราะผมได้ยินพวกมันเรียก มันถูกยิงที่ไหล่ขวาและถูกคมมีดเฉี่ยวที่ใบหน้าด้านซ้ายเพราะแย่งมีดกับพี่ ถ้าตามที่ป้าพวงบอกว่าเคยเห็นมันเดินกับเสี่ยเกรียงไกร แสดงว่าเหตุการณ์ครั้งนั้น เสี่ยเกรียงไกรเป็นผู้อยู่เบื้องหลังแน่นอน”
แสนคมพูดอย่างมั่นใจ จากเหตุการณ์ครั้งนั้น เขาเองก็บาดเจ็บไม่น้อยจากการต่อสู้กับ
