จูบในวันที่ป่วย

1199 คำ

“ทำไมเงียบๆ อ่ะ โจ๊กร้านนี้อร่อยปะ” คำถามแห่งความไม่มั่นใจดังขึ้นคล้อยหลังที่ฉันนั่งทานโจ๊กเงียบๆ เพียงแค่เงยหน้าขึ้นมองก็เห็นว่าโอโซนกำลังจ้องฉัน มองฉันตักโจ๊กแล้วยัดเข้าปากตัวเอง แอบเห็นว่าคิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากันอย่างไม่มั่นใจ “อร่อยดี” “จริงดิ” “อือ วันหลังจะไปอุดหนุนอีก” “ค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย” โอโซนยิ้มได้ จากนั้นตานั่นก็ใช้ข้อศอกวางบนโต๊ะอาหารแล้วแนบปลายคางเข้ากับฝ่ามือของตัวเองแล้วทิ้งสายตาให้กลอกกลิ้งไปมาบนหน้าของฉัน “ทำไรอ่ะ” “มองเฌอกินข้าวไง กินเยอะๆ นะ” “กินเยอะอยู่แล้ว แต่เล่นจ้องตลอดเวลาแบบนี้ใครจะไปกินลงล่ะ” “ทำไมอ่ะ มองไม่ได้เหรอ” ฉันใช้นิ้วมือแตะๆ ที่มุมปากของตัวเองอย่างไม่มั่นใจ ก็เล่นมาจ้องกันในระยะประชิดขนาดนี้ เป็นใครก็ไม่เป็นตัวของตัวเองกันทั้งนั้นแหละ “ไม่เปื้อนหรอก ถ้าเปื้อนเดี๋ยวเช็ดให้ กินต่อเลย” “นายไม่หิวเหรอ” “เรากินแล้วอ่ะ เมื่อคืนแทบไม่ได้น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม