ฉันอาบน้ำเรียบร้อยเตรียมจะเข้านอนยังไม่ทันได้ขึ้นเตียงเลยก็ถูกพ่อคนหน้านิ่งลากออกมาจากห้อง
"คุณดินคุณจะพาฉันไปไหนคะ"ฉันมองตรงทางเดินเป็นทางแคบๆ ยาวเข้าไป ที่นี่สว่างมาก
พอเดินมาได้สักพักก็เห็นเป็นห้องกระจกหลายๆ ห้อง สุดทางเดินก็เป็นห้องที่ต้องใช้คีย์การ์ดถึงจะเข้าไปด้านในได้
"ตามมาเถอะ"คนตัวโตที่เอาแต่ลากก็ตอบมาแค่คำเดียวสั้นๆ
"โอ้ย ปล่อยได้แล้วฉันเดินเองได้" ฉันได้กลิ่นเหมือนกลิ่นซอมบี้เลย
"นี่คุณดิน ฉันได้กลิ่นเหมือนซอมบี้เลย"ดินหยุดเดินแล้วหันกลับมามองสาวร่างเล็กตรงหน้า
"กลิ่นยังไง"
"ก็ฉันได้กลิ่นในนี้มีกลิ่นพวกมัน"ฉันชี้ไปที่ประตูหนาตรงหน้า
"ผมไม่เห็นได้กลิ่นเลย"
"ฉันได้กลิ่นแรงมาก ในนั้นมีคนอยู่นี่"ฉันหยิบผ้าที่อุดหูไว้ออกแล้วฟังเสียงด้านใน
"มีอยู่หนึ่งคน"
"คุณรู้ได้ไง"
"ฉันได้ยินเสียงหัวใจของเขา "เขาทำหน้าสงสัย
"ก็ตั้งแต่ฉันโดนกัดประสาทสัมผัสฉันก็ดีเกินไปนะสิ"
"หมายความว่าไง"
"ฉันได้ยินเสียงคนคุยกันแม้จะอยู่ห่างจากฉันเป็นกิโล สายตาก็ด้วยฉันมองเห็นได้ในระยะไกล ฉันมีความรู้สึกนะแต่ แผลฉันหายเร็วมาก"
"แล้วทำไมเพิ่งมาบอก!!"
"ก็กลัวนายจะเอาปืนมาเป่าหัวนี่"
"แล้วตอนนี้ไม่กลัวแล้วเหรอ"
"กลัวซิ" เขาถอนหายใจหนักๆ แล้วก็เปิดประตูหนาๆ ตรงหน้าออก ด้านในมีแต่ห้องแล็บเต็มไปหมดแต่ในนี้กลับไม่มีคนอยู่เลย กลิ่นที่ฉันได้กลิ่นคงเป็นเลือดของซอมบี้พวกนั้น
ส่วนคนที่ฉันพูดถึงอยู่ในห้องแล็บตรงสุดทางเดินฉันเห็นเขา
"กลิ่นซอมบี้คงเป็นกลิ่นเลือดที่เขากำลังวิจัยกันใช่ไหม" อยู่ๆ เขาก็พูดขึ้นมา
"คงใช่ค่ะ เอ๋แต่"ฉันหยุดเดินและเงี่ยหูฟัง
"มีที่ขยับได้ด้วยหนึ่งคนแต่เสียงเบามากเกือบไม่ได้ยิน"
"ตรงไหน"
"หลังห้องแล็บที่มีคนอยู่ตรงสุดทางเดิน"เขาพยักหน้า เพราะเขารู้ว่ามีอยู่จริงซึ่งตรงกับที่เธอบอก
"ติ๊ดๆ" เสียงเปิดประตูอัตโนมัติดังขึ้นจนคนที่นั่งง่วนกับเอกสารเงยหน้าขึ้นมอง
"อ้าวมากันแล้วเหรอ"
"อืม นี่คุณวิ ส่วนนี้คือหมอยศเพื่อนผม"
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีค่ะ"
"อันนี้คือถุงเก็บสารคัดหลั่งนะ แกพาเธอไปห้องนั้นได้เลยถุงมือหรืออุปกรณ์ฉันเตรียมให้ละ"
"อะไรเหรอคุณ" ฉันเอ่ยถามเขาระหว่างเดินมาที่ห้องอะไรสักอยากตามที่คุณหมอคนนั้นแจ้ง
"ฉันจะเก็บสารคัดหลั่งให้เธอเอาไปตรวจเรื่องการติดเชื้อ"
"อ่อ"
"เปลี่ยนใส่ผ้านี่แทน"เขาโยนผ้าผืนหนึ่งมาให้ลักษณ์คล้ายผ้าถุง ฉันสวมใส่จนเสร็จแล้วเดินมาหาเขาที่กำลังวุ่นวายกับการใส่ถุงมือ
"ถอดกางเกงในออกหรือยัง"
"ห่ะ!! ต้องถอดด้วยเหรอ"
"ใช่ไม่ถอดแล้วจะเก็บสารคัดหลั่งยังไง"
"แต่.."ฉันได้แต่จำยอมทำตามที่เขาสั่งตอนแรกเขาแยงที่จมูก หู น้ำลาย ดวงตา ที่นี่ก็เหลือที่สุดท้ายก็คือช่องคลอด
"ถกผ้าขึ้น ตั้งเขาขึ้นแล้วอ้าขาออกกว้างๆ" โอ้ยมันจะขนาดนี้เลยเหรอวะฉันคิดในใจตั้งแต่เกิดมาไม่เคยแหกขาให้ใครดูเลย เอาก็เอาวะ
เขามองไปยังกลีบกุหลาบสีชมพูสวยแห้งผากที่ปิดสนิทจึงค่อยส่งนิ้วแย่เข้าไปก่อนแต่ก็ไม่เข้า
"มันแห้ง"
"แล้วทำไงคะ"
"นอนเฉยๆเดี๋ยวผมทำให้ คุณเคยมีเพศสัมพันธ์ไหม"
"ไม่คะ" เขากลืนน้ำลายลงคอเพราะกุหลาบแสนสวยยังไม่เคยผ่านการใช้งานมาก่อน ยิ่งเห็นก็ยิ่งอยากกระแทกให้หายอยากสักที อยู่ในค่ายมานานไม่เคยได้สัมผัสกับใครเลยพอมาเห็นแบบนี้อยากจะจับกดให้มิดให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
"เบาๆ นะคะ กลัวเจ็บ"ฝ่ามือหนาจับกลีบกุหลาบแยกออกให้เห็นรูด้านในแต่ก็ยังไม่เห็นอยู่ดี เพราะกลีบกุหลาบนี้ไม่เคยผ่านการใช้งานมาก่อน
เขาจึงใช้นิ้วโป้งมืออีกข้างคลึงติ่งเสียวจนเริ่มมีน้ำหวานเยิ้มออกมา
"อือ"สาวร่างบางบิดไปมาเพราะความเสียวซ่านร่างหนาเองก็เช่นเดียวกันตอนนี้ส่วนล่างของเขามันขยายใหญ่จนสุดแทบจะปริแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
"อ้า คุณ~" เสียงครางไม่หยุดจากร่างบางที่ตอนนี้น้ำหวานไหลออกมาจนชุ่มกลีบกุหลาบสีชมพูชวนให้ดื่มกินเขาสอดนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าไปจนสุด
"แคบจัง ตอดดีด้วย" เขาโยกเข้าออกแรงๆ จนร่างบางเกร็งกระตุกล่องลอยอย่างที่ไม่เคยเป็น
ดินเอาสำลีแหย่เก็บสารหล่อลื่นและน้ำหวานที่เสร็จจากกิจกรรมแล้วลงถุง
"เสร็จแล้ว คุณไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวผมพาไปเจาะเลือดต่อ"
"ค่ะ"หมอยศเจาะเลือดให้คนตัวเล็กเสร็จแล้วนำตัวอย่างทั้งหมดแบ่งออกแล้วก็ฉีดให้หนูทดลองต่างๆ
ซึ่งคุณหมอยศฉีดไปได้หนึ่งชั่วโมงหนูเหล่านี้ก็ยังปกติอยู่ไม่มีอาการอะไรบ่งบอกให้เห็นเลยว่ามีหนูตัวไหนได้รับเชื้อจากสารคัดหลั่ง
"ไม่มีหนูตัวไหนได้รับเชื้อจากสารคัดหลั่งนะ"ยศหันหน้ามาพูดกับคนทั้งสองที่นั่งรอเอาคำตอบที่สามารถรู้ได้เลยในหนึ่งชั่วโมง
"แต่ก็อย่ามั่นใจไปเพราะนี่คือหนูไม่ใช่คน"
"เว้นแต่ว่าคนจะลองกับคน"
"ฉันจะลองเอง"
"เฮ้ย จะบ้าเหรอ ไม่ ไม่ได้ไม่เอา" ยศวางแฟ้มที่ถือลงอย่างแรงไม่รู้ว่าเพื่อนของเขาคิดอะไรอยู่กันแน่
"ถ้าฉันไม่ลองใครจะลองละ แกไม่ต้องห่วงหรอกก็แค่ติดเชื้อเอง"
"บะ ไอ้นี่"
"คุณจะบ้าเหรอฉันดูปกติแต่ไม่ได้แปลว่าคุณปกตินะ"
"ผมรู้"
"ปล่อยมันเถอะครับคุณวิ พูดกับมันไปก็เท่านั้นแหละ"
"แล้วต้องทำไงคะ"
"เอ่อ คือ คุณวิต้องมีเพศสัมพันธ์กันคุณดินครับซึ่งจะได้ผลทั้งหมด"
"ห่ะ ตะ แต่ว่า.."
"ถ้าไม่ลองก็จะไม่ทราบได้เลยครับว่ามันแพร่เชื้อได้หรือเปล่า"
ฉันก้มหน้า คิดอยู่พักหนึ่งไหนๆ เขาก็เห็นของสงวนของเธอหมดแล้ว เอาก็เอาวะ
สายตาดินก็จ้องมองคนตัวเล็กอยู่เหมือนกันว่าจะเอายังไง
"ก็ได้ค่ะ" เสียงตอบรับแผ่วเบาจากคนตัวเล็กที่ไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน ละยังต้องมามีเพศสัมพันธ์กับคนที่ตัวเองไม่รักอีกต่างหาก
"งั้นคุณสองคนทำในห้องที่เพิ่งออกมาเมื่อกี้ก็ได้ครับ"
"แต่ฉันเห็นกล้องวงจรอยู่ในนั้น"
"ครับ ต้องมีเพราะเราจะได้เอาหลักฐานยืนยันได้ว่าไม่มีการติดเชื้อจากการร่วมรักครับ
"อืม เมื่อกี้ผมใช้กล้องส่องดูตัวอย่างเลือดแล้วนะครับเลือดของคุณมีเชื้ออยู่จริงแต่ว่ามันกลับเข้ากันได้ดีในร่างกายของคุณ แล้วผมก็ฉีดเลือดคุณเข้าที่หนูตัวนั้นแล้ว มันก็ยังปกติดีไม่มีอาการอะไรเลยอาจจะต้องรอสักพัก"
"แกแน่ใจนะดิน" ยศหันหน้ามาถามอีกรอบ
"แน่ใจ"
ฉันกับดินพยักหน้ารับแล้วพากันเดินเข้าไปในห้องพยาบาล