เก็บสารคัดหลั่ง

1307 คำ
ฉันอาบน้ำเรียบร้อยเตรียมจะเข้านอนยังไม่ทันได้ขึ้นเตียงเลยก็ถูกพ่อคนหน้านิ่งลากออกมาจากห้อง "คุณดินคุณจะพาฉันไปไหนคะ"ฉันมองตรงทางเดินเป็นทางแคบๆ ยาวเข้าไป ที่นี่สว่างมาก พอเดินมาได้สักพักก็เห็นเป็นห้องกระจกหลายๆ ห้อง สุดทางเดินก็เป็นห้องที่ต้องใช้คีย์การ์ดถึงจะเข้าไปด้านในได้ "ตามมาเถอะ"คนตัวโตที่เอาแต่ลากก็ตอบมาแค่คำเดียวสั้นๆ "โอ้ย ปล่อยได้แล้วฉันเดินเองได้" ฉันได้กลิ่นเหมือนกลิ่นซอมบี้เลย "นี่คุณดิน ฉันได้กลิ่นเหมือนซอมบี้เลย"ดินหยุดเดินแล้วหันกลับมามองสาวร่างเล็กตรงหน้า "กลิ่นยังไง" "ก็ฉันได้กลิ่นในนี้มีกลิ่นพวกมัน"ฉันชี้ไปที่ประตูหนาตรงหน้า "ผมไม่เห็นได้กลิ่นเลย" "ฉันได้กลิ่นแรงมาก ในนั้นมีคนอยู่นี่"ฉันหยิบผ้าที่อุดหูไว้ออกแล้วฟังเสียงด้านใน "มีอยู่หนึ่งคน" "คุณรู้ได้ไง" "ฉันได้ยินเสียงหัวใจของเขา "เขาทำหน้าสงสัย "ก็ตั้งแต่ฉันโดนกัดประสาทสัมผัสฉันก็ดีเกินไปนะสิ" "หมายความว่าไง" "ฉันได้ยินเสียงคนคุยกันแม้จะอยู่ห่างจากฉันเป็นกิโล สายตาก็ด้วยฉันมองเห็นได้ในระยะไกล ฉันมีความรู้สึกนะแต่ แผลฉันหายเร็วมาก" "แล้วทำไมเพิ่งมาบอก!!" "ก็กลัวนายจะเอาปืนมาเป่าหัวนี่" "แล้วตอนนี้ไม่กลัวแล้วเหรอ" "กลัวซิ" เขาถอนหายใจหนักๆ แล้วก็เปิดประตูหนาๆ ตรงหน้าออก ด้านในมีแต่ห้องแล็บเต็มไปหมดแต่ในนี้กลับไม่มีคนอยู่เลย กลิ่นที่ฉันได้กลิ่นคงเป็นเลือดของซอมบี้พวกนั้น ส่วนคนที่ฉันพูดถึงอยู่ในห้องแล็บตรงสุดทางเดินฉันเห็นเขา "กลิ่นซอมบี้คงเป็นกลิ่นเลือดที่เขากำลังวิจัยกันใช่ไหม" อยู่ๆ เขาก็พูดขึ้นมา "คงใช่ค่ะ เอ๋แต่"ฉันหยุดเดินและเงี่ยหูฟัง "มีที่ขยับได้ด้วยหนึ่งคนแต่เสียงเบามากเกือบไม่ได้ยิน" "ตรงไหน" "หลังห้องแล็บที่มีคนอยู่ตรงสุดทางเดิน"เขาพยักหน้า เพราะเขารู้ว่ามีอยู่จริงซึ่งตรงกับที่เธอบอก "ติ๊ดๆ" เสียงเปิดประตูอัตโนมัติดังขึ้นจนคนที่นั่งง่วนกับเอกสารเงยหน้าขึ้นมอง "อ้าวมากันแล้วเหรอ" "อืม นี่คุณวิ ส่วนนี้คือหมอยศเพื่อนผม" "สวัสดีครับ" "สวัสดีค่ะ" "อันนี้คือถุงเก็บสารคัดหลั่งนะ แกพาเธอไปห้องนั้นได้เลยถุงมือหรืออุปกรณ์ฉันเตรียมให้ละ" "อะไรเหรอคุณ" ฉันเอ่ยถามเขาระหว่างเดินมาที่ห้องอะไรสักอยากตามที่คุณหมอคนนั้นแจ้ง "ฉันจะเก็บสารคัดหลั่งให้เธอเอาไปตรวจเรื่องการติดเชื้อ" "อ่อ" "เปลี่ยนใส่ผ้านี่แทน"เขาโยนผ้าผืนหนึ่งมาให้ลักษณ์คล้ายผ้าถุง ฉันสวมใส่จนเสร็จแล้วเดินมาหาเขาที่กำลังวุ่นวายกับการใส่ถุงมือ "ถอดกางเกงในออกหรือยัง" "ห่ะ!! ต้องถอดด้วยเหรอ" "ใช่ไม่ถอดแล้วจะเก็บสารคัดหลั่งยังไง" "แต่.."ฉันได้แต่จำยอมทำตามที่เขาสั่งตอนแรกเขาแยงที่จมูก หู น้ำลาย ดวงตา ที่นี่ก็เหลือที่สุดท้ายก็คือช่องคลอด "ถกผ้าขึ้น ตั้งเขาขึ้นแล้วอ้าขาออกกว้างๆ" โอ้ยมันจะขนาดนี้เลยเหรอวะฉันคิดในใจตั้งแต่เกิดมาไม่เคยแหกขาให้ใครดูเลย เอาก็เอาวะ เขามองไปยังกลีบกุหลาบสีชมพูสวยแห้งผากที่ปิดสนิทจึงค่อยส่งนิ้วแย่เข้าไปก่อนแต่ก็ไม่เข้า "มันแห้ง" "แล้วทำไงคะ" "นอนเฉยๆเดี๋ยวผมทำให้ คุณเคยมีเพศสัมพันธ์ไหม" "ไม่คะ" เขากลืนน้ำลายลงคอเพราะกุหลาบแสนสวยยังไม่เคยผ่านการใช้งานมาก่อน ยิ่งเห็นก็ยิ่งอยากกระแทกให้หายอยากสักที อยู่ในค่ายมานานไม่เคยได้สัมผัสกับใครเลยพอมาเห็นแบบนี้อยากจะจับกดให้มิดให้มันรู้แล้วรู้รอดไป "เบาๆ นะคะ กลัวเจ็บ"ฝ่ามือหนาจับกลีบกุหลาบแยกออกให้เห็นรูด้านในแต่ก็ยังไม่เห็นอยู่ดี เพราะกลีบกุหลาบนี้ไม่เคยผ่านการใช้งานมาก่อน เขาจึงใช้นิ้วโป้งมืออีกข้างคลึงติ่งเสียวจนเริ่มมีน้ำหวานเยิ้มออกมา "อือ"สาวร่างบางบิดไปมาเพราะความเสียวซ่านร่างหนาเองก็เช่นเดียวกันตอนนี้ส่วนล่างของเขามันขยายใหญ่จนสุดแทบจะปริแตกออกเป็นเสี่ยงๆ "อ้า คุณ~" เสียงครางไม่หยุดจากร่างบางที่ตอนนี้น้ำหวานไหลออกมาจนชุ่มกลีบกุหลาบสีชมพูชวนให้ดื่มกินเขาสอดนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าไปจนสุด "แคบจัง ตอดดีด้วย" เขาโยกเข้าออกแรงๆ จนร่างบางเกร็งกระตุกล่องลอยอย่างที่ไม่เคยเป็น ดินเอาสำลีแหย่เก็บสารหล่อลื่นและน้ำหวานที่เสร็จจากกิจกรรมแล้วลงถุง "เสร็จแล้ว คุณไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวผมพาไปเจาะเลือดต่อ" "ค่ะ"หมอยศเจาะเลือดให้คนตัวเล็กเสร็จแล้วนำตัวอย่างทั้งหมดแบ่งออกแล้วก็ฉีดให้หนูทดลองต่างๆ ซึ่งคุณหมอยศฉีดไปได้หนึ่งชั่วโมงหนูเหล่านี้ก็ยังปกติอยู่ไม่มีอาการอะไรบ่งบอกให้เห็นเลยว่ามีหนูตัวไหนได้รับเชื้อจากสารคัดหลั่ง "ไม่มีหนูตัวไหนได้รับเชื้อจากสารคัดหลั่งนะ"ยศหันหน้ามาพูดกับคนทั้งสองที่นั่งรอเอาคำตอบที่สามารถรู้ได้เลยในหนึ่งชั่วโมง "แต่ก็อย่ามั่นใจไปเพราะนี่คือหนูไม่ใช่คน" "เว้นแต่ว่าคนจะลองกับคน" "ฉันจะลองเอง" "เฮ้ย จะบ้าเหรอ ไม่ ไม่ได้ไม่เอา" ยศวางแฟ้มที่ถือลงอย่างแรงไม่รู้ว่าเพื่อนของเขาคิดอะไรอยู่กันแน่ "ถ้าฉันไม่ลองใครจะลองละ แกไม่ต้องห่วงหรอกก็แค่ติดเชื้อเอง" "บะ ไอ้นี่" "คุณจะบ้าเหรอฉันดูปกติแต่ไม่ได้แปลว่าคุณปกตินะ" "ผมรู้" "ปล่อยมันเถอะครับคุณวิ พูดกับมันไปก็เท่านั้นแหละ" "แล้วต้องทำไงคะ" "เอ่อ คือ คุณวิต้องมีเพศสัมพันธ์กันคุณดินครับซึ่งจะได้ผลทั้งหมด" "ห่ะ ตะ แต่ว่า.." "ถ้าไม่ลองก็จะไม่ทราบได้เลยครับว่ามันแพร่เชื้อได้หรือเปล่า" ฉันก้มหน้า คิดอยู่พักหนึ่งไหนๆ เขาก็เห็นของสงวนของเธอหมดแล้ว เอาก็เอาวะ สายตาดินก็จ้องมองคนตัวเล็กอยู่เหมือนกันว่าจะเอายังไง "ก็ได้ค่ะ" เสียงตอบรับแผ่วเบาจากคนตัวเล็กที่ไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน ละยังต้องมามีเพศสัมพันธ์กับคนที่ตัวเองไม่รักอีกต่างหาก "งั้นคุณสองคนทำในห้องที่เพิ่งออกมาเมื่อกี้ก็ได้ครับ" "แต่ฉันเห็นกล้องวงจรอยู่ในนั้น" "ครับ ต้องมีเพราะเราจะได้เอาหลักฐานยืนยันได้ว่าไม่มีการติดเชื้อจากการร่วมรักครับ "อืม เมื่อกี้ผมใช้กล้องส่องดูตัวอย่างเลือดแล้วนะครับเลือดของคุณมีเชื้ออยู่จริงแต่ว่ามันกลับเข้ากันได้ดีในร่างกายของคุณ แล้วผมก็ฉีดเลือดคุณเข้าที่หนูตัวนั้นแล้ว มันก็ยังปกติดีไม่มีอาการอะไรเลยอาจจะต้องรอสักพัก" "แกแน่ใจนะดิน" ยศหันหน้ามาถามอีกรอบ "แน่ใจ" ฉันกับดินพยักหน้ารับแล้วพากันเดินเข้าไปในห้องพยาบาล
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม