แน่ใจนะNC++
1217 คำ
ห้องพยาบาล
"คุณดิน คุณแน่ใจนะ"
"อืม ผมขอโทษที่ล่วงเกิน"
"คุณอาจจะติดก็ได้นะ"
"ผมคิดว่าไม่น่าจะติด"
"ทำไม?"
"ก็หนูพวกนั้นไม่ติด"
"หนูไม่ติดแต่ไม่ได้แปลว่าคุณจะไม่ติดนี่"
"ก็ใช่" ดินเริ่มถอดเสื้อผ้าของเข้าออกจนเหลือกางเกงวอร์มสีดำ เขาดึงร่างบางให้นอนลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมคนตัวเล็ก จากนั้นบรรจงจูบไปยังซอกคอขาวนวล
สองมือของเขาค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าให้คนตัวเล็กโดยที่เธอไม่รู้ตัว
"ตึก ตึก ตึก ตึก"เสียงหัวใจของเธอดังออกมาจนแทบจะทะลุ ตัวเริ่มสั่น ร้อนวูบวาบไปทั่ว โดยเฉพาะท้องน้อยกับกลางใจสาว
"จ๊วบ แพล็บ!!!" เขาดูดเลียยอดปทุมถันเม็ดดอกบัวสีชมพูหวานจนตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดง
"อ้า~" เสียงครางของสาวร่างบางที่นอนบิดไปมาแอ่นกายให้อีกฝ่ายได้ดูดเลียง่ายขึ้น
เขาจัดการถอนเสื้อผ้าของเธอจนหมดมือหนึ่งกอบกุมยอดถันอีกมือลูบไล้ไปตามลำตัวจนถึงเนินสามเหลี่ยมหยอกเย้าติ่งเสียว จนร่างบางสะท้านแอ่นสะโพกยกขึ้นสูง
"อะ อ้า คะ คุณดิน" ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยแรงปรารถนาบางอย่างโดยที่ไม่รู้ว่าคืออะไร เธอเสียวซ่านไปหมด
"อืม เสียวเหรอ" เขาเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าเล็กที่ใบหน้าหวานเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อตาปรือ มีความสุขกับสิ่งที่เขาปรนเปรอให้
"อะ อืม" คนตัวเล็กส่งนิ้วเรียวสอดเข้าใต้เส้นผมของคนตัวโตอีกครั้งหลังจากที่เขาก้มหน้าลงไปจัดการกับยอดปทุมของเธอ ดูดเลียหยอกเย้าอย่างเมามัน
"อ๊ะ! อืม" ร่างบางตกใจเล็กน้อยเมื่อนิ้วเรียวยาวสอดใส่เข้าไป และค่อยโยกเข้าออก
"ตอดดีฉิบหาย" เขาดันตัวลุกขึ้นจัดการถอดกางเกงและกางเกงตัวจิ๋วออกจนหมด แกนกายใหญ่เด้งออกมาจนคนตัวเล็กตกใจ
"ยะ ใหญ่จัง มันจะเข้าไปได้เหรอ" คนตัวเล็กถามออกไปเพราะเธอกลัวจริงๆ มันใหญ่มากใหญ่กว่าแขนของเธออีก ขนาดนิ้วของเขายังรู้สึกเจ็บนิดๆเลย
"เข้าได้หมด แต่เจ็บหน่อยนะ" เขาจับสองขาขาวที่นอนหุบขาอยู่ให้ตั้งเขาขึ้นจากนั้นก็จับถ่างออกจากกันเผยให้เห็นกลีบกุหลาบสีชมพูระเรื่อตกกลางกุหลาบมีน้ำหวานไหลเยิ้มจนหน้าดูดเลีย
"ถ้าผมไม่เป็นอะไร รับรองได้คุณได้ครางทุกคืนแน่ๆ" เขาจับแกนกายถูไถที่กลีบกุหลาบไปมาร่างบางยกสะโพกรับโดยอัตโนมัติ
"อื้อ" เขาก้มลงบดจูบที่ปากบางสอดแทรกเรียวลิ้นดูดกลืนน้ำหวาน หยอกเย้ากับเรียวลิ้นเล็กที่จูบตอบอย่างสะเปะสะปะ ยิ่งทำให้เขาพึงพอใจ
"อืม" เสียงครางจากลำคอของคนตัวโตดังลอดออกมาอย่างพอใจ ระหว่างที่ดูดชิมน้ำหวานจากปากเล็ก เอวสอบก็ค่อยขยับแกนกายเข้าไปกลางใจสาวทีละนิดทีละนิด
"อ๊ะ อ๊ะ เจ็บ อ๊ายยยยย~" เสียงรองดังออกมาพร้อมกับสะโพกที่พยายามถอยหนี เมื่อคนตัวโตตัดสินใจสอดใส่เข้าไปจนสุดโคน
เขาหยุดขยับทั้งๆ ที่ปวดหนึบบวกกับการตอดถีๆ จากร่างบางยิ่งทำให้เขายิ่งทรมาน แต่ก็ต้องหยุดเพื่อให้อีกคนปรับสภาพได้ก่อน
ดินก้มมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้เป็นสีแดงน้ำตาไหลเพราะความเจ็บ เขาจูบไปที่หน้าผากแก้ม เลยลงมาที่ริมฝีปากชมพู สองมือบีบเคล้นยอดอก จนร่างบางเริ่มคลายความเจ็บ
"อ้า" เสียงครางจากคนตัวเล็ก ออกมาเขาก็ค่อยๆ ขยับแกนกายออกจนเกือบสุด แล้วส่งกระแทกกลับไป
"อ๊ะ!"
"ตั่บ ตั่บ ตั่บ"
"อ้า อ้า โอ้ว โอ้ว แน่นจังวะ" เขาก้มมองดูแกนกายที่สอดประสานกันกับโพรงสวาทที่มีเลือดซึมออกมา สมองของเขาตอนนี้แทบจะไม่สนใจว่าเขาจะติดเชื้อหรือไม่ อย่างเดียวที่คิดตอนนี้ ขอมีความสุขก่อนแล้วกัน
"อ้า อ้า อ้า"
"ปัก ปัก ปัก " เสียงเนื้อกระทบเนื้อรวมกับเสียงครวนครางจากคนทั้งสองดังลั่นห้อง
ร่างบางเด้งสะโพกรับโดยธรรมชาติที่ตอนนี้ทั้งเสียวทั้งเจ็บระคนกันไป เธอมีความสุขจนสมองขาวโพลนไปหมด
"อะ ดิน ฉันจะ..."
"ปล่อยออกมาที่รัก~" ชายหนุ่มพูดไปโดยไม่รู้ตัวให้อีกฝ่ายปล่อยออกมาเพราะรู้ว่าเธอใกล้จะเสร็จเขาเองก็เช่นกัน
"อ๊ายยยยย" ช่องสวาทตอดขมิบถี่ตัวเกร็งกระตุกล่องลอยมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็น
เอวสอบเร่งตามเร็วและแรงขึ้น แรงขึ้นจนอกสาวร่างเล็กกระเพื่อมเหมือนมันจะหลุด
"โอ้ว โอ้ว โอ้ว อ๊าสสสส" น้ำขาวขุนพุ่งเข้าไปในโพรงสวาทจนหมดทุกหยด จนหน้าท้องของเธออุ่นวาบ
"อ้า "เขาฟุบตัวลงบนตัวร่างเล็กหันหน้าเข้าหาซอกหูหายใจหอบถี่จากกิจกรรมเร่าร้อนเมื่อสักครู่
"คุณรู้สึกอะไรไหม?" ร่างบางเอ่ยถาม
"เสียว"
"ปึก"เสียงทุบหลังหนึ่งทีจากมือเล็กๆ
"ฉันหมายถึงว่า คุณรู้สึกว่าตัวเองติดเชื้อไหม"
"ไม่ เสียวอย่างเดียว"
"ตาคนนี้นี่!" หล่อนหันไปมองหน้าเพราะหมั่นใส่จนปลายจมูกชนกัน
"อยากให้เอาอีกรอบเหรอ"
"บ้าเหรอ" หูกับหน้าเริ่มแดงของวิทำให้ดินกระตุกยิ้มออกมา
"รับประกันว่าถ้าฉันไม่เป็นไร จะจัดให้หนักทุกคืนเลย"
"หื่นกาม" วิทำหน้ายู่ใส่คนตัวโตที่ตอนนี้ทำท่าทางเหมือนจะกินเธออีกรอบ
ผ่านไปสักพักดินก็ลุกขึ้นเขากระดาษทิชชูมาเช็ดให้ที่กลีบกุหลาบที่มีทั้งเลือดน้ำหวานน้ำรักของเข้าผสมปนกันอยู่
"เดินไหวไหม"
"พอได้ ฉัน เออ ฉันรู้สึกเหมือนมันคาอยู่ข้างในเลย"
"หึ" เขาขำในลำคอที่ได้ยินแบบนั้น
"จิ๊" เสียงจิ๊ปากจากร่างบาง ที่พยายามดันตัวลุกขึ้นเธอเจ็บแต่ก็พอเดินไหว
เขาทั้งสองพากันเดินออกมาด้านนอกมาหายศที่กำลังนั่งง่วนกับอะไรบางอย่าง
"ไอ้ยศ!" ยศสะดุ้งเล็กน้อยเพราะกำลังเพลินกับการทำงานอยู่
"เป็นไงบ้างวะ"
"ปกตินะ"
"เออดี มะ มากูเจาะเลือดไปตรวจหน่อย แล้วพรุ่งนี้มาเจาะอีกรอบ" ความจริงเขาเองก็ไม่สบายใจเลยกลัวเพื่อนติดเชื้อจึงต้องหางานทำเพื่อไม่ให้คิดมากแต่พอเห็นเพื่อนออกมาแบบปกติก็เบาใจ
"พรุ่งนี้กูจะส่งรายงานเรื่องน้องแล้วก็มึง"
"เออแล้วแต่มึงเลย"
"ถ้าคิดค้นวัคซีนได้พวกเราทุกคนจะได้ไม่ลำบากกัน"
"อืมกูเห็นด้วย"
"แล้วกูกับวิต้องนอนห้องพยาบาลเพื่อดูอาการไหมวะ"
"อืม กุดูแล้วมึงก็ปกตินะ ถึงมึงเปลี่ยนแต่วิไม่เปลี่ยนซึ่งซอมบี้ก็ไม่ทำร้ายวิเพราะฉะนั้นถ้ามึงเป็น วิก็ขังมึงได้แล้วก็มาบอกกูได้ งั้นกลับไปนอนที่ห้องมึงเถอะ"
"เออ"
"ขอบคุณนะครับคุณวิ พรุ่งนี้เจอกัน"
"ค่ะ"
- ผู้เขียน
