“แกคิดมากไปเองหรือเปล่ายิหวา น้ำตาลมันเป็นเพื่อนเรานะมันจะทำอะไรอย่างนั้นโดยที่เราไม่รู้เรื่องมันเป็นไปได้เหรอ”
ณิชาภัทรไม่คล้อยตามคำเตือนของเพื่อนสนิทที่โทรมาหาแต่เช้าแล้วเตือนเกี่ยวกับกานดา
ไม่ใช่คิดว่าเพื่อนโกหกหรือใส่ร้ายเพื่อนอีกคนแต่เรื่องแบบนี้มันยากจะเชื่อหากไม่มีหลักฐาน
‘พี่นนท์เป็นคนบอกฉันเองนะเอ๋ย เขาไม่โกหกพวกเราหรอก หรือแกอยากให้พี่นนท์นัดเจ้านายเก่าๆ ของน้ำตาลให้’
ยิหวาพยายามโน้มน้าวจิตใจเพื่อน
“ไม่ต้องหรอก” ณิชาภัทรปฏิเสธในทันทีทันใด
‘เอ๋ย…’
“ขอบใจแกมากที่เตือนฉันแต่ฉันขอร้องคุณธันให้รับน้ำตาลเข้าทำงานแล้วและฉันก็โทรบอกน้ำตาลแล้ว”
‘ปฏิเสธก็ได้นี่เอ๋ย ฉันหวังดีกับแกจริงๆ นะ’
“ฉันรู้ แต่ให้ปฏิเสธยังไงยิหวา ฉันรับปากน้ำตาลไปแล้ว ขอโทษนะ ถ้าอนาคตมีอะไรอย่างที่แกเตือนจริงๆ ฉันจะโทษว่าเป็นความผิดของตัวเอง แกไม่ต้องเป็นห่วง”
คุณแม่ยังสาวหันไปมองเห็นสามีอุ้มลูกเดินเข้า
