8
1068 คำ
ครั้งสุดท้าย หล่อนให้ได้เป็นครั้งสุดท้ายเท่านั้น “ค่ะ เอ๋ยจะทำตามความต้องการของคุณแม่”
“จริงเหรอเอ๋ย”
“ค่ะ”
“แม่ขอบใจหนูมากนะเอ๋ย” คุณขวัญชีวาปลื้มใจที่ได้ยินอย่างนั้นรวบเอากายบอบบางมากอดแนบแน่นด้วยความรัก ท่านไม่มีวันได้รู้เลยว่าลูกสะใภ้รู้สึกเจ็บปวดมากแค่ไหน
การกลับมาบ้านชนานนท์ในรอบหลายปีของณิชาภัทรสร้างความดีใจให้ทุกคนและยิ่งกว่านั้นทุกคนเห่อหนูน้อยกันทั้งบ้าน ผู้ใหญ่ทั้งสองบินไปหาหนูน้อยบ่อยแล้วคุ้นเคยเป็นอย่างดีแต่บรรดาสาวใช้ แม่ครัว แม่บ้านยังไม่เคยเจอต่างแวะเวียนเปลี่ยนตัวกันมาแอบดูคุณหนูตัวน้อยที่น่ารักน่าชังสมวัย เคยเห็นแต่ในกรอบรูปไม่รู้เลยว่าตัวจริงคุณหนูจะน่าเอ็นดูมากมายขนาดนี้ มิน่าล่ะคุณธันถึงหลงรักลูกรวมถึงแม่ของลูกหมดใจ ยอมแม้กระทั่งโหมงานหนักเพื่อจะได้มีเวลาไปหาเมียกับลูกที่อเมริกาบ่อยที่สุดเท่าที่จะไปได้
ในช่วงเย็นวันต่อมาจะมีงานเลี้ยงต้อนรับสองแม่ลูกเพื่อประกาศให้คนภายนอกได้รู้ถึงสถานะของเด็กหญิง
คุณขวัญชีวาเป็นแม่งานคุมแม่ครัวทำอาหารมื้อใหญ่ด้วยตัวเองแต่ก็มีบ้างที่แอบแวะมาหาหลานสาวสุดที่รักแย่งกับสามีอุ้มหนูน้อยจนสามีล่าถอยขอไปเอนหลังรองานเลี้ยงในช่วงเย็นวันนี้
ได้รับความรักความเอาในใจจากทั้งบิดาและมารดาพร้อมกันหนูน้อยก็หายป่วยเป็นปลิดทิ้ง ออกมาวิ่งเล่นในบ้านหลังใหญ่ สนุกสนานกับบรรดาของเล่นที่บิดาขวนขวายซื้อมาให้
“ตุ๊กตาตัวนี้ของน้องเกว ตัวนี้ก็ของน้องเกว ของน้องเกวหมดทุกตัวเลยค่ะคุณย่า” เด็กหญิงบอกผู้ใหญ่เสียงใสแจ้วอวดบรรดาของเล่นที่คุณพ่อซื้อมาให้ ตุ๊กตาราคาแพงถูกมือเล็กจับทะนุถนอม ก่อนร่างเล็กจะนอนลงพื้นพรมใช้สองมือป้อมๆ เท้าคางนอนเล่นพี่เจ้าหญิงสนุกสนานกับคุณย่า
“ตุ๊กตาเยอะแยะเลยชอบไหมคะ”
“ชอบค่า น้องเกวมีเยอะเลย คุณพ่อซื้อให้บางตัวก็มีเสียงด้วยค่าคุณย่า” เด็กหญิงยิ้มกว้างเอียงศีรษะกระดุกกระดิกปลายผมถักเปียเอียงซ้ายทีขวาทีเหมือนเจ้าหญิงองค์น้อยๆ ที่ทุกคนต้องรัก
“ถ้าคุณพ่อรู้ว่าน้องเกวชอบขนาดนี้ต้องดีใจมากแน่ๆ เลย”
“คุณพ่อใจดีค่ะ น้องเกวกอดแน่นๆ บอกชอบพี่เจ้าหญิง พี่เจ้าหญิงน่ารักเหมือนน้องเกว” ยิ้มกว้างให้คุณย่าหัวเราะขับขัน ช่วยกันแต่งตัวชุดราตรีสวยๆ ให้พี่เจ้าหญิงทั้งสาม
“หลงตัวเองตั้งแต่เด็กนะเราเหมือนคุณพ่อเลย”
“น้องเกวเหมือนคุณพ่อ อิอิ”
เสียงใสๆ นั้นใครผ่านมาได้ยินก็อดใจไม่ไหวที่จะหลงรัก ยิ่งกับธนาตย์แล้วหลงรักลูกสาวหมดใจ เขาเพิ่งวางสายจากเลขาฯ เดินตรงดิ่งกลับเข้ามานอนข้างลูกรัก เอียงใบหน้าจุ๊บแก้มลูกพลางถาม “จะพาพี่เจ้าหญิงไปไหนเอ่ยแต่งตัวซะสวยเชียวคุณพ่อชอบ”
“ไม่ได้น๊า คุณพ่อชอบพี่เจ้าหญิงไม่ได้ค่ะ”
เด็กหญิงพูดชัดบ้างไม่ชัดบ้างตามประสาเด็กกำลังโต แววตาคู่นั้นแฝงไปด้วยความซุกซนเหมือนณิชาภัทรสมัยเรียนไม่มีผิด
“ถ้าอย่างนั้นคุณพ่อชอบคุณแม่คนเดียวก็ได้ค่ะ” แทนที่จะตอบบิดาแต่หนูน้อยกลับเงยหน้าขึ้นถามมารดา
“ดีไหมคะคุณแม่”
หนูน้อยหัวเราะคิกยกมือปิดปาก มองผ่านไปทางประตูแล้วผู้ใหญ่ทั้งสองก็มองตามเห็นณิชาภัทรยืนแอบฟังอยู่ตรงนั้น
เห็นโอกาสที่ครอบครัวจะได้อยู่ร่วมกันคุณขวัญชีวาลูบศีรษะหลานสาวก่อนลุกขึ้นปลีกตัวออกไป
“หนูเอ๋ยเข้าไปดูลูกหน่อยนะ แม่ขอออกไปดูความเรียบร้อยในห้องครัวสักหน่อย”
“ค่ะคุณแม่”
ณิชาภัทรโค้งกายเดินผ่านคุณขวัญชีวาเขาไปนั่งข้างลูกสาว จับพี่เจ้าหญิงขึ้นมาตัวหนึ่งช่วยแต่งตัวใส่ชุดสวยๆ น่าขำนักที่รู้ว่าธนาตย์เป็นคนไปซื้อของพวกนี้มาเอง
“คุณแม่แต่งตัวให้พี่เจ้าหญิงเสร็จแล้วสวยไหมคะ” คุณแม่ยังสาวถามหนูน้อย จับตุ๊กตาขึ้นยืนบังคับให้เดินไปมา
หนูน้อยเอียงคอมามองแล้วปรบมือแปะๆ ส่งเสียงหัวเราะอิ๊กๆ มองพี่เจ้าหญิงอีกตัวที่บิดาเป็นคนแต่งชุด ตลกมากใส่ชุดบิดเบี้ยวไปหมด “พี่เจ้าหญิงของน้องเกวกับคุณพ่อไม่สวยเหมือนของคุณแม่เลยค่ะ ใส่ให้ตัวนี้ด้วยน๊า”
“พูดแบบนี้คุณพ่อน้อยใจดีไหมนะ” เขาเอ่ยอย่างงอนๆ สองสามีภรรยาสบตากันชั่วครู่
“คุณพ่อจาร้องไห้แล้วค่ะคุณแม่ อิอิ”
ณิชาภัทรส่ายศีรษะน้อยๆ เอ็นดูลูกทั้งขบขันสามี “มาค่ะ คุณแม่ช่วยจัดเสื้อให้ดูซิบิดเบี้ยวไปหมด”
“ค่า” ยอมส่งให้แล้วกลิ้งไปมานอนซบอกบิดา ขึ้นนั่งบนหน้าท้องแล้วขย่มเล่นสนุกสนาน
“คุณพ่อคุณแม่ขา เมื่อไหร่อาข้าวหอมกับลุงวินจามาคะ น้องเกวอยากเจอเร็วๆ คิดถึงที่สู๊ดเลย”
“อีก/อา” พูดขึ้นพร้อมกันก่อนชะงักไปทั้งคู่ไม่พูดอะไรต่อ
น้องเกวสงสัยเงยหน้ามองตาแป๋วซบหน้าลงอกบิดาเช่นเดิมส่ายไปมาไม่รู้เดียงสานัก
ธนาตย์ไม่อยากให้ลูกถามซ้ำอีกจึงเป็นฝ่ายตอบคำถามนั้น ใช้มือใหญ่ลูบศีรษะเล็ก “อีกไม่นานลุงวินกับอาข้าวหอมก็กลับมาแล้วค่ะ ลุงวินต้องไปรับอาข้าวหอมก่อนจะได้มาหาน้องเกวเร็วๆ”
“ดีจังเลยค่ะ ลุงวินจามีพี่เจ้าหญิงมาฝากน้องเกวไหมน๊า”
เด็กหญิงพูดลอยๆ วางปลายนิ้วบนแก้มใสทำพองขึ้นมาเรียกเสียงหัวเราะจากบิดาจนร่างเล็กสั่นไหวโอบมือกอดอกบิดาแน่น คนเป็นพ่อเอ็นดูหนักไม่คิดอะไรมากต่างจากคนเป็นแม่ที่ไม่ชอบใจ น้องเกวจึงหน้าเศร้าหมองลงทันที
“คุณพ่อก็ซื้อให้ตั้งเยอะแยะแล้วทำไมน้องเกวยังอยากได้อีกคะ ทำไมไม่พอใจในของเล่นที่ตัวเองมี”
- ผู้เขียน
