ด้วยอุณหภูมิร่างกายที่ร้อนสูงทำให้ป่านทอถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉิน รักษ์เดินวนไปวนมาหน้าห้องฉุกเฉินอย่างใจร้อนและเป็นห่วง เวลาผ่านไปนานเกือบชั่วโมงหมอก็ออกมาบอกเขาว่าไข้ของหล่อนลดแล้ว และเชิญเขาไปคุยกันที่ห้องทำงานของเขา ส่วนป่านทอก็ถูกย้ายไปพักผ่อนที่ห้องพักฟื้น
“อะไรพี่หมอ” หมอหนุ่มเป็นญาติผู้พี่ทางฝ่ายแม่ของเขาเอง
หมอผู้พี่ก็ถอนหายใจแล้วส่ายหน้าไปมากับญาติผู้น้องผู้ร่ำรวยของตน ก่อนจะตอบ
“นายทำกับเธอมากเกินไปนะรัก นายก็รู้เธอเป็นสาวพรหมจรรย์ แล้วยังรุนแรงและเอาแต่ใจตัวเองกับเธอ และที่ข้อมือก็เป็นแผลอักเสบ นายไม่ได้ซาดิสม์กับเธอใช่ไหม?” พันแสงเอ่ยอย่างตำหนิญาติผู้น้องของตน
“ก็ไม่รู้น่ะสิพี่หมอ ถ้าผมรู้ ผมก็ทำอยู่ดี เธอเป็นนักโทษของผม ผมไม่ได้ซาดิสม์อะไรแบบนั้นหรอกพี่หมอ แต่เรื่องนี้พี่ห้ามบอกแม่ได้ไหม รักขอร้อง” เขาขอร้องญาติผู้พี่
เฮ้อ!
“พี่ไม่รู้หรอกนะว่ารักทำแบบนั้นกับเธอทำไม ผู้หญิงต
