รักษ์รู้สึกตัวตื่นในตอนสาย เขาลืมไปเลยว่าวันนี้เป็นวันทำงานปกติ เขาใช้พลังงานไปเยอะ กว่าจะได้นอนก็เกือบหกโมงเช้า เขาหยิบนาฬิกาข้างหัวเตียงมาดูก่อนจะดีดตัวลุกขึ้น แต่ลุกขึ้นไม่ได้เมื่อมีคนตัวเล็กซุกอยู่ในอ้อมกอดของตัวเอง เขาจ้องมองแมวขโมยสาวแสนน่ารักของตัวเองแล้วเผลอยิ้ม ก่อนจะหุบยิ้มเมื่อคิดว่าตัวเองกำลังจะหลงเสน่ห์ของผู้หญิงสกปรกคนนี้
“ไอ้บ้าเอ๊ย! เสียงานเสียการหมดวันนี้” ต่อว่าตัวเองแล้วผลักร่างน้อยที่ซุกอกตัวเองออกห่างอย่างนึกรังเกียจ ผลักแรงขนาดนี้หล่อนยังไม่ยอมตื่น ปกติหล่อนเป็นคนตื่นไว แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อมือใหญ่ไปโดนไหล่เล็ก
“แม่งเอ๊ย! ไม่สบาย!” เขารีบลุกลงจากเตียงเดินไปหากุญแจมาไขข้อมือเล็กให้ป่านทอ แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ แล้วก็ต้องกุมขมับเมื่อคิดได้ว่าตัวเองเอาไว้ที่ลิ้นชักโต๊ะทำงาน จึงเดินตัวเปลือยไปหยิบโทรศัพท์มาต่อสายหาเลขาเพื่อให้เอากุญแจมาให้ตน เมื่อสั่งความเหนือน่านจบก็
