คนคั่นเวลา

“คุณเขม...กลับมาแล้วหรอคะ” หญิงสาวร่างระหงส์ใบหน้าสะสวยลุกขึ้นไปต้อนรับชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มแม้ว่าตอนนี้จะเป็นเวลาเที่ยงคืนแล้วก็ตาม “ทำไมยังไม่นอน” เสียงเรียบนิ่งพร้อมประโยคคำถามที่ได้ใจความถามขึ้นตามสไตล์ของร่างสูง “น้ำค้างรอคุณไง” เพราะเขาบอกว่าต้องไปพบลูกค้าที่คลับและทิ้งเธอให้อยู่ห้องคนเดียว ซึ่งมันทำให้เธอนอนไม่หลับ เพราะ... “ไปนอนเถอะ” เขมันต์เอ่ยกับหญิงสาวขึ้นก่อนจะเป็นฝ่ายเดินนำเข้าห้องนอนเพื่อไปชำระล้างร่างกาย เพียงแต่... “.....” น้ำค้างชะงักนิ่งจังหวะที่เขมันต์ทันทีหลังจากหมุนตัวผ่านหน้าเธอ ซึ่งมันทำให้เธอเห็นรอยแดงๆที่ปกเสื้อของเขา แต่สุดท้ายเธอก็ทำได้เพียงเงียบเหมือนมองไม่เห็นและเดินตามเขมันต์เข้าห้องนอนไป แต่หลังจากเขมันต์ถอดเสื้อผ้าและเข้าห้องน้ำไปแล้วหญิงสาวก็ตรงไปที่ตะกร้าเสื้อผ้าและหยิบเสื้อเชิ๊ตสีขาวของชายหนุ่มขึ้นมาดูเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง รอยที่เธอเห็นแดงๆไม่ชัดนักในก่อนหน้านี้กลับชัดเต็มสองตาของเธอทันที และรอยตรงหน้าก็เป็นรอยลิปสติกลักษณะคล้ายกับ...ปาก “เพราะแบบนี้ใช่ไหม คุณถึงโกหกฉัน” น้ำค้างพูดกับตัวเองขึ้นหลังจากทุกอย่างมันชัดขึ้น แม้ว่าเธอจะยังไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครก็ตาม และที่เธอรู้ว่าเขมันต์โกหกก็เพราะ...เธอแอบตามเขาไป นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขมันต์บอกเธอว่าออกไปคุยงานข้างนอกและกลับเข้ามาดึกๆแบบนี้บ่อยๆ บ่อยจนทำให้เธออดสงสัยไม่ได้ว่าเขาไปคุยงานอะไรกันแน่ เพราะว่าเธอทำงานกับเขาแท้ๆแต่กลับไม่รู้อะไรสักอย่าง เพราะแบบนั้นเธอจึงตัดสินใจแอบตามเขาไป และคลับที่เขาบอกว่าจะไปคุยงาน สุดท้ายเขากลับไปโผล่ที่โรงแรมหรูก่อนจะขึ้นลิฟท์ไป และเธอก็ตามเขาต่อไม่ได้แล้ว แต่แค่นี้มันก็ทำให้เธอรู้แล้วไม่ใช่หรอว่าเขากำลังโกหกเธอ แล้วถ้าถามว่าเธอไม่ได้เรียกร้องหรือถามอะไรเขาเลยหรอ เธอก็อยากจะบอกว่าเธอไม่ได้มีสิทธิ์นั้น... น้ำค้างเป็นเลขาของเขมันต์มาสองปีกว่าแล้ว และหลังจากเธอเข้ามาเป็นเลขาของเขมันต์ได้ไม่นานเธอกับเขาก็ได้เลื่อนสถานะมากกว่าเลขา นั่นก็คือความสัมพันธ์ทางชู้สาว ซึ่งมันเกิดขึ้นเพราะความเต็มใจของเธอกับเขา หลังจากนั้นน้ำค้างก็ได้ย้ายมาอยู่กับเขมันต์ที่คอนโดของเขา โดยที่ความสัมพันธ์นี้ของน้ำค้างกับเขมันต์เป็นเพียงความลับที่ไม่มีใครรู้ เมื่ออยู่บริษัทเขากับเธอก็เป็นเพียงเจ้านายลูกน้อง อยู่ข้างนอกเขากับเธอก็เป็นเพียงคนรู้จัก แต่เมื่อไหร่ที่อยู่ในห้องนั่นแหละเธอถึงจะมีสิทธิ์ใกล้ชิดเขา แน่นอนว่าตอนแรกน้ำค้างไม่รู้ว่าเขมันต์มีคนรักแล้ว เพราะตั้งแต่เธอมาทำงานเธอก็ไม่เคยเห็นเขมันต์พูดถึงเรื่องคนรักและไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ไหนมาหาเขา แต่หลังจากเธอได้ย้ายมาอยู่กับเขา เขาได้พูดกับเธอชัดเจนว่าเขามีคนรักอยู่แล้ว และเธอกับเขาก็เป็นเพียงคนที่แลกเปลี่ยนกันเท่านั้น เพราะเธอที่แอบชอบเขาตั้งแต่ทำงานกับเขาได้สักพักพร้อมกับมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขา มันทำให้เธอเลือกจะยอมรับสถานะนั้นอย่างไม่ต่อรอง และหวังว่าสักวันเขาอาจจะรู้สึกอะไรกับเธอได้บ้าง เพียงแต่สุดท้าย เขาก็บอกเธอว่าเขามีคนของใจอยู่แล้ว เธอรู้ว่ามันผิดที่เลือกจะอยู่กับผู้ชายที่มีคนรักต่อ แต่เธอเองก็รักเขาไม่น้อยเหมือนกันและก็หวังเพียงแค่จะอยู่ดูแลเขา อยู่แบบนี้ไปจนกว่าคนของเขาจะกลับมา อยู่จนกว่าเขาจะไม่ต้องการเธอ จนตอนนี้เธอก็อยู่กับเขามาร่วมสองปีแล้ว และก็หวังว่าจะได้อยู่แบบนี้ตลอดไปโดยที่คนรักของเขา...ไม่กลับมา แกร็ก เสียงประตูห้องน้ำดังขึ้นนั่นทำให้น้ำค้างรีบทิ้งเสื้อลงตะกร้าคืนและปรับสีหน้าของตัวเองให้เป็นปกติก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเตรียมชุดนอนให้กับเขมันต์อย่างที่เธอทำ...ทำเพื่อให้เขาเห็นความเอาใจใส่ของเธอ