รักนั้น ณ กาลครั้งหนึ่ง
เคนตะพามายด์กลับมาที่ห้องโดยรถที่คุณยูกะเอามาให้ยืมใช้ ถ้าเธอรู้เรื่องนี้ล่ะก็ เป็นเรื่องแน่ เคนตะประคองร่างเล็กๆ จากที่จอดรถขึ้นลิฟต์มาที่ห้องตัวเอง พอถึงห้องก็จัดการอุ้มไปวางไว้บนเตียงก่อนเป็นอันดับแรก จากนั้นจึงเดินไปที่ก้องเก็บของหยิบอุปกรณ์ที่ต้องการใช้ออกมา พวก sex toys ขาตั้งกล้อง กล้องสำหรับบันทึกวีดิโอ เมื่อได้ของตามที่ต้องการจึงเอามาจัดวาง เขาแอบตั้งกล้องซ่อนไว้ในจุดที่เคยทำเป็นประจำ ทุกครั้งที่มีอะไรกับผู้หญิงเคนตะมักจะบันทึกวิดีโอไว้ดูเพื่อศึกษาความสามารถของตัวเองและการโต้ตอบของฝ่ายตรงข้าม เมื่อกล้องพร้อมแล้วเคนตะจึงเดินมานั่งที่ขอบเตียงจ้องมองดูคนเมาไม่มีสติที่นอนหลับสนิทไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร เคนตะลุกจากอตียงไปที่ห้องน้ำแล้วตักน้ำใส่กะละมังมาเช็ดหน้าเช็ดตัวให้คนเมา เคนตะไม่ชอบมีอะไรกับคนไม่ได้สติ แบบนั้นมันไม่ต่างจากการข่มขืนเลย
"อื้อ..." มายด์เริ่มรู้สึกตัวเมื่อได้รับความเย็นจากผ้าชุบน้ำ ดวงตากลมโตค่อยๆ ลืมขึ้นอย่างช้าๆ จนกระทั่งปรับภาพเบลอๆ ของใบหน้าเคนตะชัดเจน
"เคน"
ร่างเล็กพยายามจะลุกแต่เพราะอาการมึนๆ ทำให้ทรุดกลับลงไปนอน
" ช้าๆสิ"
เคนตะช่วยประตงคอง
" นี่ห้องมึงหรอ"
จากการกวาดสายตามองดูแล้ว ไม้รู้สึกว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ผับแน่ๆ และการที่มีเคนนั่งอยู่ในห้องนั้น น่าจะหมายถึงว่าห้องนี้เป็นห้องของเขา ถ้าเขาไม่ได้ถ้าพาเธอไปเปิดห้องที่ไหน
"อืม มึงเมาแล้วสลบไป กูไม่รู้จะพามึงไปไหนก็เลยพามานี่"
"กี่โมงแล้วอะ"
"ตี 2"
ในขณะที่ปากตอบคำถาม แต่สายตากลับมองลวนลามคนตรงหน้า ตั้งแต่ผิว รูปร่างทรวดทรง ไม่อยากจะคิดเลยว่า ถ้า เสื้อกล้ามสีขาว ที่ถูกคลุมทับด้วยเสื้อยีนส์ตัวนี้ถูกปลดออกจากตัวเจ้าของร่างแล้ว เขาจะได้เห็นกับอะไรบ้าง
"ไปส่งที่คอนโดหน่อยสิ"
มายด์บอกกับคนตรงหน้า เพราะแสงที่สลัวมากๆ บวกกับ อาการมึนหัว ทำให้มายด์มองไม่เห็นว่า ตอนนี้ตนเองกำลังถูกลวนลามทางสายตาอยู่
" ดึกขนาดนี้แล้วนอนนี่ก่อนก็ได้ เดี๋ยวตอนเช้ากูไปส่ง"
เพราะใจลึกๆ แล้ว มายด์ก็อยากอยู่กับเคนนานๆอยู่แล้ว ทำให้ไม่ปฏิเสธ และเมื่อไม่ปฏิเสธ มันก็พาให้อีกคนคิดว่าเธอยินยอมพร้อมใจที่จะนอนกับเขา แม้ว่าความต้องการของทั้งคู่ในตอนนี้จะตรงกัน นั่นก็คืออยากอยู่ด้วยกันในคืนนี้ แต่เป้าหมายของทั้งคู่กับต่างกันโดยสิ้นเชิง ไม่อยากอยู่ที่นี่ก็เพราะว่าอยากอยู่ใกล้กับคนที่รักและตามหามานาน แต่สำหรับเคนตะแล้ว เขาอยากอยู่กับมายด์ ก็เพื่อระบายอารมณ์ทางเพศเท่านั้น
"อาบน้ำหน่อยมั้ย จะได้ดีขึ้น"
เคนตะถามขึ้น พร้อมกับจินตนาการภาพตาม
" ก็ดีนะ ตอนนี้รู้สึกหนักหัวมากเลยอ่ะ"
เคนตะชุกขึ้นจากเตียงได้ ก็ถอดเสื้อโชว์ลอนกล้ามแน่นๆ ของเขา แม้แสงไฟสลัวแต่นั่นแหละ ที่ยิ่งทำให้มันดูมีเสน่ห์น่ารูปน่าคลำ จนคนที่นั่งอยู่บนเตียงเลือดกำเดาแทบทะลัก
"ถะ...ถอดทำไม"
" ก็ไปอาบน้ำไง"
เขาตอบหน้าตาเฉยแต่คนฟังกลับรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว นี่หมายถึงจะอาบน้ำด้วยกันใช่ไหม
"เอ่อ...อะ..อาบก่อนเลย"
" ก็อาบพร้อมกันเลยจะได้ไม่เสียเวลา"
เขาไม่พูดเรา ร่างสูงค่อยๆก้มลงมาจนหน้าแทบจะติดกันกับหน้าของคนบนเตียงอตอนนี้ใจของมายด์เต้นตึกตักหายใจก็ติดขัด เนื้อตัวร้อนวูบวาบอย่างบอกไม่ถูก
"จะบ้ารึไง"
" ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ในห้องนี้ก็มีเราแค่สองคน จริงไหม"
จังหวะที่สบตากัน มันเหมือนกับมายถูกมนต์สะกดของเคนตะ ให้ทำตามเขาอย่างว่าง่าย มือที่เขายื่นมาเพื่อดึงให้มายลุกขึ้นจากเตียง ส่งสัมผัสวาบหวิวให้กายสาวบริสุทธิ์ร้อนรุ่มอย่างบอกไม่ถูก
เสื้อยีนส์ที่ใส่คลุมตัวไว้ค่อยๆ ถูกออกด้ยยมือหนาของเคนตะ ตาทั้งสองคู่ยังประสานกันอย่างหยาดเยิ้มราวกับต้องมนต์สะกด หน้าที่อยู่ห่างจากอกกว้างเพีชงฝ่ามือ รับรู้ได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของคนตรงหน้าจนอยากจะซบหน้าลงไปซุกไซร้รับไออุ่นจากเขา
"เสื้อผ้าทุกชิ้นบนตัวมายถูกปลดออกจนหมดิเคนตะถอดมันออกอย่างชำนาญจนคนถูกเร้าไม่รู้สึกเงสักนิดว่าตัวกำลังเปลือย กลับกันมายด์รับรู้ได้ดแต่เพียงความรู้สึกที่วาบหวิวบนเนื้อตัว ใจทึ้รัวเป็นกลองมีผลมาจากสายตาที่ทรงเสน่ห์เร้าร้อนของผู้เร้า มือหนาลูบคลึงเชยชมเรือนร่างเปลือยเปล่าอย่างสนุกมือ ก่อนจะหยุดมาถอดเส่้อผ้าของตัวเอง เมื่อสลัดผ้าหมดทุกชิ้นแล้วจึงใช้แขนทั้งสองช้อนตัวมายขึ้นแล้วยกไปสานต่อในห้องน้ำ
ไฟจากผ้องน้ำที่สว่างกว่าในห้องนอนเผยให้เคนตะได้เหํนสรีระของมายด์อย่างเต็มตาสองเต้าแวบที่พลางไว้ใต้บลาปิดทับด้วยเสื้อผ้าซ่อนรูปไว้อย่างน่าอัศจรรย์ เสียงรมหายใจหอบหื่นของคนที่อยาปจะขย้ำคนตรงหน้าเต็มแก่ ปลุกให้มายด์ตื่นขึ้นจากภวังค์ ใบหน้าสาวร้อนผ่าวแถมแดงจนเคนตะรับรู้ถึงความเคอะเขิน มือบางทั้งสองข้างยกขึ้นมาปกปิด ทั้งอกและเนิน
"ปิดทำไม"
"ไม่ปิดได้ไงล่ะ"
"เห็นหมดแล้ว ไม่ต้องหรอก"
เคนตะพูดพร้อมกับดึงมือของมายด์ออก พร้อมกับรั้งร่างบางให้เข้ามาชิดกับตัวเขาแบบเนื้อแนบเนื้อ มือหนาเอื้อมไปเปิดน้ำจากฝักบัวเร้าอารมณ์ที่กำลังร้อนระอุ
"เคยทำแบบนี้รึป่าว"
เคนตะกระซิบถามเสียวกระเส่า
"ไม่...ไม่เคยเลย"
เคราสากถูบนผิวที่เปียกน้ำสร้างความรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งกายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
"อื้ม..."
คนถูกกระทำคราง ด้วยความเคลิบเคลิ้ม ไปตามจุดที่ลิ้นสากกวาดลากบนเนื้อบริเวณใต้สะดือ
"อ๊ะ"
มายด์ร้องลั่นเมื่อลิ้นเดินทางไปถึงสุดที่สร้างความเสียวกระสัน ไม่เพียงแต่ร้องออกมา มือยังจิกกระจากคนที่นั่งทำกิจกรรมใต้สะดือออกจากตัวด้วย
"เจ็บหรอ"
เคนตะเงยหน้าขึ้นถาม
"ป่าว มัน...เสียว"
เมื่อได้ฟังคำตอบคนทำก็รู้สึกพอใจ เขาลุกขึ้นแล้วอุ้มร่างบางไปที่อ่าง จัดการวางลงอย่างเบามือแล้วจึงจับขาทั้งสองอ้าออกพาดไว้ที่ขอบอ่าง
"เคน กู...."
"อยู่เฉยๆ อยากร้องก็ร้อง"
"อะ...อื้อ"
ไม่รู้ว่าเพราะเมาหรือเพราะอะไร ที่ทำให้ยอมเขาไปทุกอย่างแบบนี้ สิ่งที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะทำ สิ่งที่ไม่เคยคิดว่าจะยอมให้กับใคร กลับยอมเขาอย่างง่ายๆ ไม่มีการปฏิเสธสักคำ อาจจะเพราะว่าเขาคือคนที่ ไม่ว่าจะขออะไร เธอก็คงไม่มีทางปฏิเสธได้ แม้แต่ชีวิตของเธอก็ตาม
น้ำค่อยๆ ปล่อยเข้ามาในอ่างผสมกับน้ำรักที่ทะลักอาบจุดนั้นนองสาวแรกแย้ม เอ็นอุ่นขนาดมหึมาพร้อมจะทำงานแล้ว แต่ด้วยว่ามายด์ยังบริสุทธิอยู่เคนตะก็ห่วงว่าอาจจะเจ็บและยากต่อการสอดใส่ เลยต้องใย้นิ้วส่งเข้าไปก่อน
"อ๊ะ. . . "
เมื่อนิ้วสอดเข้าไปเสียงครางด้วยความเจ็บก็เปล่งลอดออกมา
"คะ...เคน...กูเจ็บ"
เคนตะเงยหน้ามองคนตรงหน้า ผิวน้ำผึ้งแทนเผยให้เห็นความแดง ตาทั้งสองคลอเอ่อไปด้วยน้ำตา จากปาะสบการณ์ถ่ายหนังของเขาแล้วก็มีบางครั้งที่นางเอกเวอร์จิ้น ผู้กำกับมักจะบอกให้เบี่ยงเบนความสนใจจากตรงนี้ไปที่จุดอื่น มืออีกข้างจึงยกขึ้นขยำเต้าอวบ แล้วโน้มตัวเข้าไปประกบจูบเพื่อเบี่ยงเบน
"อื๊อ อือออ..."
เสียงครางยังคงลอดออกมาไม่หยุดตาสจังหวะเข้าออกของนิ้วทั้งสองที่สอดอยู่ใต้น้ำในอ่าง
พอเสียงครางฟังดูซอฟลงแล้ว คาดว่าพร้อมจะลงสนามจริงแล้วจึงถอนจูบออกแล้วขยับร่างกายให้เข้าที่เพื่อที่จะส่งอาวุธเข้าทำสงคราม
"อ๊ะ!!! เคน กูเจ็บ กูเจ็บ เอาออกไป อึ๊อ"
มายด์พยายามผลักให้ตัวและอาวุธของเคนออกไปจากตัวของเธอ
"เจ็บแปบเดียว"
แต่เคนตะก็พยายามดันกลับเข้าไปอย่างช้าๆ พอได้จังหวะจึงดันเข้าไปสุดลำ
"อ๊ะ เจ็บ เจ็บเคนกูเจ็บ"
มายด์ดิ้นพล่านด้วยความเจ็บแสบ เคนตะจึงพักการกระทำใต้น้ำมาเป็นก้มหน้าลงซดนมสดเพื่อเบี่ยงเบนความเจ็บแทน
"กูนี่ง่ายเนาะ"
อยู่ๆ มายด์ก็พูดขึ้นมาขัดจังหวะอารมณ์หื่นของเคนตะจนเขาต้องหยุดแช้วเงยหน้าขึ้นมอง
"เป็นอะไร"
"ก็เพิ่งเจอมึงไม่ถึง 5 นาทีเลย แรดมานอนกับมึงแล้ว"
" ไม่เห็นจะเกี่ยว มึงกับกูรู้จักกันมาตั้งนานละ เคยคบกันตั้งเป็นปีปีจะไม่ได้หรือไง"
ใครจะจำไม่ได้ ลืมไม่ได้ต่างหาก ตลอดเวลานับตั้งแต่เจอกัน มายด์ตกหลุมรักเขาเพียงคนเดียวตลอดมา ใจมันเป็นของเขามานานแล้ว วันนี้ถึงเวลาที่จะเป็นของเขาทั้งตัวและใจแล้วล่ะมั้ง
"แล้วถ้า...ผ่านคืนนี้ไป...."
"ทำตรงนี้ให้จบก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกทีนะ"
มาดูอาการของอีกฝ่ายแล้ว คิดว่าน่าจะไปต่อได้ เคนตะจึงทำการที่ค้างไว้ต่อ เขาค่อยๆ โยกเอวช้าๆ แล้วเพิ่มจังหวะให้ถี่และแรงขึ้น
"ซี้ดดดด อ๊ะ อู้ววว..."
ความรู้สึกเจ็บแสบได้หายไปแล้ว ในตอนนี้เหลือเพียงความเสียว และวาบหวิวอยู่ที่ท้องน้อยอย่างบอกไม่ถูก ทั้งคู่อยู่ในอ่างกระทั้งเสร็จกิจแล้วจึงลุกขึ้นมาอาบน้ำและไปต่อกันที่เตียง เมื่อผ่านครั้งแรกไปแล้ว ความกังวลเรื่องความเจ็บก็ไม่มี ฉันจึงเลือกที่จะใช้อุปกรณ์เสริมเข้ามาเพิ่มความสนุก ให้กับเกมสวาทในคืนนี้ เซ็กทอยที่เขาเตรียมไว้ จึงถูกหยิบมาใช้ ตามจังหวะเวลาที่เหมาะสม ทั้งโซ่แส้กุญแจมือ ดีลโล อุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้เพื่อเพิ่มความเสียวสยิว มายด์ที่ไม่เคยผ่านประสบการณ์พวกนี้มาก่อน ไม่ว่าเขาจะหยิบชิ้นไหน เธอเป็นอันต้องเสียวจนดิ้นพล่านทุกที ทั้งคู่ร่วมกิจกรรมรักกันจนเช้า อยากได้ว่าต่างคนต่างหมด หมดชนิดที่ว่าสลบกันอยู่บนเตียงจนเวลาบ่ายจัด
"อื้อ..."
มายด์ขยับร่างที่รู้สึกถึงความปวดระบมอย่างช้าๆ เมื่อรู้สึกถึงสัมผัสที่คุ้นเคย มือหนาของเคนตะเขย่าตัวเธอเบาๆ เพื่อปลุกให้ตื่นขึ้นมากินข้าวที่เขาเตรียมไว้ให้
"มายด์ มายด์"
เสียงของเคนตะค่อยๆ แทรกเข้ามาในโสตประสาททำให้ตาทั้งสองค่อยๆ เปิดขึ้น มายด์มองไปบนเพดานห้องสีครีมที่ห้อยประดับด้วยไฟดีไซน์อวกาศสไตล์ผู้ชาย แล้วค่อยๆ ลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้
"เคน..."
"เออกูเอง ลุกขึ้นมาแดกข้าวได้แล้ว"
"นี่กี่โมงแล้วเนี่ย"
"บ่าย 2 นิดๆ"
มายด์เด้งตัวลุกนั่งด้วยความตกใจ
"บ่าย 2!! ชิบหายละ ขาดงานตั้งแต่เริ่มเลยหรอวะ"
มายด์สบถกับตัวเองอย่างหัวเสียง
" โทรศัพท์ โทรศัพท์กูล่ะ"
เธอหันไปถามคนที่นั่งนิ่งมองดูเธอโวยวายกับตัวเอง
"นี่กูชาร์จให้แล้ว"
เคนตะหยิบโทรศัพท์จากหัวเตียงส่งให้
" ทำไมมึงไม่ปลุกกูวะ"
" กูก็เพิ่งตื่นก่อนมึงได้สักชั่วโมงนึงเนี่ย"
" มึงนั่นแหละ ถ้าพากูไปส่งตั้งแต่เมื่อคืนก็จบ
" ถ้ากูพามึงไปส่ง เมื่อคืนก็ก็..ต้อง...นอนเหงาอยู่คนเดียวอะดิ"
เคนตะพูดด้วยน่ำเสียงหยอกเย้าพร้อมกับมำสายตาเล้าโลม
"ไม่ต้องมาทะลึ่งเลยนะ นี่"
มายด์ยกหมอนขึ้นฟาดคนตรงหน้า
"เอ้า"
"ไม่ต้องพูดถึงอีกเลยนะ"
มายด์ถลึงตาใส่เคนตะก่อนจะก้มลงดูโทรศัพท์เบอร์พี่แจงโทรเข้ามาอย่างนับสายไม่ถ้วน ไหนจะข้อความในไลน์อีกเพียบ ตายๆ ๆ จะโกหกยังไงดีทีนี้
"มายด์กลับเองได้นะพี่จะไปต่ออะ"
ข้อความสุดท้ายที่เปิดเข้ามาเจอทำให้สบายใจเล็กน้อย แต่เรื่องขาดงานก็ยังหนักอยู่ในอกดังเดิม
"วันนี้พี่ลาให้แล้วนะ เมาหนักหรอ นอนพักไปนะขอโทษที่ไม่ได้ไปดูนะพี่ก็แย่"
อีกข้อความในเฟสบุ๊คแชทก็ผ่อนความหนักใจลง
"เฮ้อ..."
"แล้วมานี่มาเที่ยวหรอ"
เคนตะถามขึ้น
"ป่าว มาทำงาน"
คำตอบที่ได้ทำเขาตกใจเล็กน้อย เพราะตอนแรกคิดว่าเรื่องเมื่อคืน จะเป็นเพียง one night stand เพราะคิดว่ามายด์มาเที่ยวสักพักคงกลับ แล้วก็จะจบได้ง่ายๆ แต่พอได้ยินว่ามาทำงาน เขาก็คิดแล้วว่า จะออกห่างยังไงให้ถนอมความเป็นเพื่อนที่เคยมีต่อกันได้มากที่สุด
"อ่อ...หรอ"
"อืม ขอไลน์บ้างดิ จะได้เอาไว้ติดต่อกัน"
มายด์พูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้กับเคนตะ แต่เขาเพียงแค่มองไม่ได้มีทีท่าว่าจะรับมาแอดเพื่อนให้เลย
"คือ..."
ก๊อก ก๊อก ก๊อก"
เสียงประตูดังแทรกขัดจังหวะได้พอดีทำให้เขาไม่ต้องแก้ตัวอะไร
"แปบนะ"
ฉันจะลุกขึ้นจากเตียงแล้วตรงไปยังประตู แต่พอส่องดูว่าใครมาเท่านั้นแหละ ใจมันก็เต้นรัว ไม่เป็นจังหวะด้วยความตกใจอย่างสุดขีด
"ชิบหายละ"
ก๊อก ๆๆๆ
เสียงเคาะดังเร็วและแรงขึ้นจนรับรู้ได้ว่าคนนอกห้องไม่ต้องการที่จะรอ
"มายด์ มายด์"
เคนตะรีบวิ่งกลับมาที่เตียงแล้วดึงมาให้ลุกขึ้นจากเตียง
"อะไร มีอะไร"
"มึง...มึงเข้าไปหลบในนี้ก่อนเร็ว แล้วอย่าส่งเสียงดังนะ"
เคนตะรีบจับมายด์ซุกเข้าตู้เสื้อผ้าก่อนจะออกไปรับหน้าคุณยูกะ
"สวัสดีครับ"
"ฉันไม่ชอบรอ นายก็รู้นี่"
ใบหน้าของสาวใหญ่สาดเต็มไปด้วยความไม่พอใจอย่างมากเธอไม่เคยต้องมาเคาะประตูรอใครนานๆ แบบนี้
"ทำไมช้านัก พากิ๊กมานอนกกหรือยังไง"
คำถามของยูกะฟาดลงกลางหัวของเคนตะ จนใจเขาเต้นรัวไม่เป็นจังหวะลิ้นแข็งชาจนพูดอะไรไม่ออก จะแก้ตัวยังไง ระหลีกฟลบทางไหน สมองตื้อไปหมดราวกับหยุดทำงานไปแล้ว. . .