ตอนแรกนางก็รู้สึกขัดใจที่เขาหยุดกลางคันแต่ก็ต้อง ครางกระเส่าเสียงดังเมื่อปากของเขาสัมผัสความอ่อนไหวของนาง
มันเป็นความทรมานที่อยากจะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้มือสองข้างของนางกำผ้าปูที่นอนเอาไว้จนยับยู่ยี่ ปากร้องครางให้เขาหยุดทรมานเธอเสียทีแต่กายกลับยกขึ้นป้อนเขาถึงปาก
ความแปลกใหม่ที่ได้รับทำเอาคนที่แทบไม่มีผู้ชายมาจีบตลอดชีวิตอย่างลู่ซือในร่างหนิงเอ๋อทนไม่ไหวกระตุกเสร็จสมขึ้นสวรรค์เป็นครั้งแรกในชีวิตด้วยริมฝีปากและเรียวลิ้นของเขา
เห็นเช่นนั้นอ๋องตงหยางก็ยิ้มด้วยความพอใจ ก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นมาจ้องมองใบหน้าแดงระเรื่อของนางอีกครั้ง
แต่ที่ทำให้หนิงเอ๋อแทบหยุดหายใจเห็นทีจะเป็นบางสิ่งที่ใหญ่โตกำลังดุนดันหน้าท้องนางอยู่ เขาจงใจยั่วยวนให้นางอยากรู้อยากลองและอยากสัมผัสกับมันเต็มที่เธอรู้สึกแบบนั้น
"ท่านจงใจทรมานฉัน"
"เจ้าจะพูดแปลกๆ เช่นนี้ไปถึงเมื่อใด"
"คะ? อ๊ะ!!"
หนิงเอ๋อยังไม่ทันได้วิเคราะห์
