เมื่อทินกรก้าวขาถอยห่าง ผู้เป็นนายก็หุนหันออกจากบ้านเช่นเดียวกัน เพราะเขาเองก็พึ่งจะนึกขึ้นได้ ว่ามีที่ๆหนึ่งที่เธออาจจะไป นอกเหนือจากโรงพยาบาล "ฉันมาหานัญ.." "พี่นัญ.. พี่นัญไม่ได้อยู่ที่นี่นะคะ พี่นัญแต่งงาน แล้วพี่นัญก็ไปอยู่บ้านสามี.. เอ่อ.. คุณคือสามีของพี่นัญนี่คะ.." คนรับใช้ที่เขาเคยเจอหน้าบอกออกมา แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่คิดจะเชื่อฟัง "ตอนนี้มีใครอยู่ที่บ้าน" "ไม่มีใครอยู่หรอกค่ะ คุณๆออกไปธุระข้างนอก ยังไม่กลับ.." "งั้นก็บอกมา ว่าห้องนอนชนัญชิดาอยู่ห้องไหน" เขาจ้องตา เพื่อบ่งบอกให้รู้ว่าจริงจัง และสาวใช้คนนั้นก็ยอมเปิดปากอย่างง่ายดายเช่นเดียวกัน "อยู่ชั้นบนขวามือสุดค่ะ แต่พี่นัญไม่ได้มาที่บ้านจริงๆนะคะ.." เขาไม่รอฟังในสิ่งที่คนรับใช้พร่ำบอก สองขาขยับขึ้นชั้นบนทันที และห้องเป้าหมายก็คือชั้นบนมุมขวา แบบที่คนใช้คนนั้นบอกมา สิ่งแรกที่เขาสัมผัสได้ตั้งแต่ตอนเปิดประตูเข้าห