วิวาห์ซาตาน

ท้าทาย

นิ้วเรียวข้างขวา ทำการถอดแหวนออกจากนิ้วนางข้างซ้ายต่อหน้าต่อตาของสาวรับใช้ เพชรเม็ดใหญ่น้ำงามประกายแวววับ เรื่องกะรัตไม่ต้องเอื้อนกล่าว เพราะซาตานอย่างเจ้านายของหล่อน คงไม่ซื้อของกระจอกๆแน่นอน

"น้ำงามดีนะ.. อย่าว่าฉันดูถูกดูหมิ่นอะไรเลยนะ ต้องใช้เวลาเก็บเงินกี่ปีล่ะ ถึงจะซื้อแบบนี้มาใส่ได้ แค่เอ่ยปากพูดเรื่องจริงแค่ไม่กี่ประโยค ฉันว่ามันไม่ได้ยากเกินไป หรือเธอจะให้ฉันเอาไปให้คนอื่น เพื่อแลกกับข้อมูลที่ฉันต้องการ.."

สิ้นคำบอกกล่าวประโยคนั้น สาวรับใช้ก็คว้าหมับที่แหวนวงนั้นแบบทันควัน

หึ.. ใช้เงินของซาตาน ซื้อเรื่องราวของซาตาน เห็นว่ามันจะสนุกดีเหมือนกัน

"หนูพร้อมตอบคำถามคุณผู้หญิงค่ะ"

"เรียกฉันว่าคุณนัญ.. ฉันไม่ได้อยากเป็นคุณผู้หญิงของบ้านนี้ ฉันไม่ได้อยากมีสามีเป็นเจ้านายของเธอ.."

"หูย.. หล่อๆอย่างคุณเลอ มีคนไม่อยากได้ด้วยหรอคะ.."

สาวใช้เผลอหลุดคำพูดออกมาเบาๆ ก่อนที่หล่อนจะผุดมองต่ำอีกครั้ง เมื่อสบสายตาเข้ากับดวงตาของเธอ

"เล่ามา.. เจ้านายเธอชื่ออะไร และน้องสาวเขาชื่ออะไร ประกอบอาชีพอะไร มีนิสัยใจคอแบบไหนเล่ามาให้หมด!"

"คุณนัญเป็นคุณผู้หญิงของบ้านนี้ เท่ากับเป็นภรรยาของคุณเลอ คุณไม่รู้จักชื่อของคุณเลออย่างนั้นหรอคะ.."

เจ้าหล่อนเอียงคอด้วยความสงสัย แม้จะยังงุนงง ที่จู่ๆบ้านนี้ก็มีคุณผู้หญิงขึ้นมาง่ายๆ แต่พอเห็นความสะสวยของหญิงสาวผู้มาใหม่ ความสงสัยเหล่านั้นก็มลายไป จนมาสงสัยอีกที ก็ตอนนี้นี่เอง

"นายของเธอบอกเธอแบบไหนล่ะ"

"ไม่มีใครบอกอะไรเลยค่ะ บอกแค่ว่า คุณนัญคือคุณผู้หญิง คุณผู้หญิงต้องการสิ่งใด ทุกคนในบ้านต้องหาให้คุณทุกอย่าง พวกเรามีหน้าที่แค่รับคำสั่ง ไม่รู้อะไรมากหรอกค่ะ"

"งั้นก็ตามนั้น เธอควรตอบในสิ่งที่ฉันถามก็พอ!"

"ค่ะ.."

ใบหน้าของสาวใช้วัยยี่สิบปีเจือนลงไป ก่อนจะเริ่มใช้น้ำเสียงที่ค่อนข้างจะจริงจัง

"เจ้านายของน้ำอ้อย ชื่อคุณเลอค่ะ คุณเลอสรร บุรีรักษ์ ส่วนน้องสาวของคุณเลอ ชื่อคุณลดานิล บุรีรักษ์ค่ะ"

"ลดานิล ผู้หญิงที่อยู่ในรูปด้านล่างน่ะเหรอ"

เธอหยั่งเชิงถาม พลางมองหน้า นึกสนใจผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา ตั้งแต่รู้ว่าเธอเป็นใคร

"ใช่ค่ะ คุณลดาสวยมาก แต่อ้อยว่า สวยสู้คุณผู้หญิง เอ่อ.. ขอโทษค่ะ สวยสู้คุณนัญไม่ได้หรอกค่ะ"

เธอลอบระบายรอยยิ้มออกมาอย่างพอใจ ก่อนจะใช้สายตาพินิจสาวใช้น้ำอ้อยคนนี้อยู่พักใหญ่ ระหว่างที่หล่อนกำลังเล่า ว่าเจ้านายของหล่อน มีอาชีพการงานอะไร

นักธุรกิจอสังหาฯ กวาดซื้อที่มาเพื่อหวังผลกำไร ไม่ต้องบอกก็พอจะรู้ ว่ามีอันจะกินแค่ไหน แต่เสียดายที่เลว!

"น้องสาวของนายนั่นแต่งงานรึยัง"

"ยังไม่แต่งงานค่ะ แต่มีสามี.. เอ่อ.. ส่วนนี้อ้อยไม่ค่อยรู้นะคะ ว่าที่มาที่ไปเป็นแบบไหน พี่ทินห้ามพูดเรื่องนี้ให้เจ้านายได้ยินค่ะ สั่งห้ามเด็ดขาดเลย"

"ทำไมต้องห้าม แล้วพี่ทินอะไรนี่คือใคร?"

เธอไม่ค่อยชอบ กับรายชื่อของบุคคลที่หลุดออกมาสักเท่าไหร่ แต่เธอก็ต้องการจะรู้ ว่าพวกเขาเกี่ยวอะไรยังไงกัน

"พี่ทิน ก็นายทินกร คนที่ยืนคุยกับคุณนัญ ตอนที่คุณเลอเดินออกจากบ้านไปนั่นไงคะ พี่ทินกรเป็นลูกน้องคนสนิทของคุณเลอ หล่อเหมือนคุณเลอเลยค่ะ"

สาวใช้ยิ้มหน้าบาน แต่เธอไม่ได้สนใจความหล่ออะไรนั่น นอกจากการล่วงรู้เรื่องราวที่มันมากกว่านี้

"ยัยลดานิลนั่น มีนิสัยเอาแต่ใจตัวเองรึเปล่า แล้วพี่ชายของนาง ตามใจนางมากไหม"

"ที่สุดค่ะ คุณเลอรักน้องสาวมาก เรื่องตามใจไม่ต้องพูดถึง เพียงแค่คุณลดาเอ่ยปาก คุณเลอก็พร้อมจะทำให้ทุกอย่าง มีชีวิตอย่างเจ้าหญิงเลยล่ะคะ"

"หึ.."

เธอแค่นยิ้มออกมาอย่างเจ็บใจ ชีวิตของเธอต้องมาพังเพราะความเอาแต่ใจของยัยนั่น ต้องมาพังเพราะพี่ชายหน้ามืดตามัว เห็นกงจักรเป็นดอกบัว ทำทุกอย่างเพราะตามใจน้อง จนชีวิตของเธอต้องมาพัง เชื่อเถอะ พวกมันต้องได้เจอเธอ

"แล้วเธอรู้ไหม ว่าสามีของยัยลดานิลเป็นใคร!"

เธอถามด้วยหัวใจที่ร้อนดั่งไฟ พลางจ้องหน้าสาวใช้ เสมือนคำตอบนั้น มันสำคัญกับเธอตั้งมากมาย

"สามีของคุณลดานิล ชื่อคุณณัฐวัฒน์ค่ะ"

"เหอะ.."

เธอแค่นเสียงหัวเราะออกมาอย่างเจ็บใจ เธอคบผู้ชายคนนั้นออกหน้าออกตามากี่ปี อยู่ดีๆ คนที่เธอคบหา กลับกลายเป็นสามีของชาวบ้าน เธอเองก็ชักจะอยากรู้เหมือนกัน ว่าความจริงมันเป็นแบบไหน ไอ้พี่ชายซาตาน เข้ามาแยกเธอออกจากณัฐวัฒน์ เพราะน้องสาวตัวเองอยากได้ เขาเลยใช้เล่ห์กลเพื่อเอาเขาไป เหมือนเล่ห์กลที่ใช้กับเธอ หรือ ณัฐวัฒน์เองก็รู้เห็นเป็นใจ แต่ถ้ามันเป็นอย่างคำตอบท้าย คนที่ต้องชดใช้ให้หัวใจที่แหลกสลายของเธอ ก็คือพวกมันสามคน

"เธอสนใจมาเป็นคนของฉันไหมน้ำอ้อย เป็นคนของฉัน คอยช่วยเหลือฉัน แล้วฉันจะตบรางวัลตอบแทนเธออย่างงาม.."

"ตกลงค่ะ อ้อยจะเป็นคนของคุณ!"

.

.

.

@ณ ห้างสรรพสินค้า

"คุณนัญคะ อ้อยไม่เคยมาที่แบบนี้เลยค่ะ อย่างมากก็ได้ไปแค่ตลาด"

สาวใช้วัยยี่สิบกวาดสายตาออกไปโดยรอบอย่างตื่นตาตื่นใจ ผู้ที่อยู่ในฐานะนายสาว ยิ้มน้อยๆให้กับความไร้เดียงสา และนึกเวทนา เมื่อมีใครหลายคน มีชีวิตที่ย่ำแย่มากกว่าเธอ

"อยู่กับฉัน ซื่อสัตย์กับฉัน แล้วฉันจะดูแลเธอเอง"

"คุณนัญใจดีจังเลยค่ะ แต่คุณเลอก็ใจดีนะคะ แต่ใจดีกันคนละแบบค่ะ!"

หล่อนยังเอ่ยออกมาด้วยความชื่นชม ผสมผสานกับความภูมิใจ จนคนฟังต้องเมินหน้าออกไปอีกทาง ถ้าหล่อนรู้ ว่าเจ้านายของหล่อนทำอะไรกับเธอบ้าง หล่อนคงไม่คิดแบบนี้กระมัง

ร่างสมส่วนดูดี เดินเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ และเธอก็จงใจ จับจ่ายแต่ของดีๆ ราคาสูงเกินมาตรฐาน ที่ใครหลายๆคนชอบใช้กัน เธอช็อปกระเป๋าเป็นสิบใบ รองเท้าเป็นสิบคู่ รวมถึงเสื้อผ้าหรูๆ ที่เธอมีจนล้นตู้ รวมทั้งแหวนเพชรวงใหม่ ที่เอามาสวมใส่แทนวงเดิม

ก่อนจะเพิ่มเติมการใช้จ่ายเป็นอันดับสุดท้าย ก็คือรถหรูยี่ห้อดังตัวท็อปล่าสุด ที่เธอใช้เวลาเลือกไม่ถึงสิบนาที

"คุณนัญซื้อของเยอะแยะเลยค่ะ ซื้อให้อ้อยก็ตั้งหลายอย่าง อ้อยเกรงใจมากเลยค่ะ แต่ขอถามหน่อยได้ไหมคะ ว่าวันนี้คุณนัญจ่ายไปเท่าไหร่.."

สาวใช้น้ำอ้อยเอ่ยถามอย่างไม่แน่ใจ ความจริงเธอดีใจ และตื่นตาตื่นใจกับของใหม่ๆ ที่คุณผู้หญิงเป็นคนซื้อให้ แต่พอเธอเหลือบตามองราคาตามป้าย เธอเองก็ใจหายใจคว่ำอยู่เหมือนกัน ไหนเขาจะถอยรถหรูคันใหม่ โดยตัดสินใจซื้อโดยไม่ปรึกษาใคร ต่างจากเธอ ที่แม้แต่จะซื้อจักรยานยังต้องคิดนาน

"ก็ไม่เท่าไหร่.. ไม่กี่ล้านเอง!"

"ห๊ะ.. ไม่กี่ล้าน!"

.

.

.

@บริษัท แอลบีกรุ๊ป

"ว่าไงนะ ห้าล้าน!"

เจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ตบโต๊ะทำงาน ที่มีแฟ้มเอกสารวางกั้น จนส่งเสียงดังปัง

"ยัยนั่นผลาญเงินฉันวันเดียวถึงห้าล้านเลยหรอทินกร!"

"ใช่ครับนาย ทางแบ้งค์โทรมาหาผมเมื่อสิบห้านาทีที่ผ่านมา ว่าวงเงินของบัตรเครดิตมีความเคลื่อนไหวที่รวดเร็วจนน่าสงสัย เลยอยากให้ผมตรวจสอบครับ"

ลูกน้องคนสนิทที่ทำงานดีและรอบคอบ รายงานเขาอย่างเป็นขั้นเป็นตอน ก่อนที่เขาจะเผลอสบถหยาบด้วยความหัวเสียออกมา

"ยัยบ้าเอ้ย ใช้เงินไม่ถึงชั่วโมงหมดไปห้าล้าน ขืนปล่อยไว้อย่างนี้ จะผลาญฉันวันละเท่าไหร่กัน"

"เอ่อ.. แต่นายเป็นคนสั่งให้ผมเอาบัตรเครดิตไปให้คุณนัญเธอใช้เองนะครับ.."

"เออ! ฉันรู้ไง แต่ใครจะไปคิด ว่ายัยบ้านั่นจะใช้เงินวันละเป็นล้าน!"

เจ้านายหนุ่มกระแทกเสียงตอบแบบทันควัน จนอีกคนเผลอแสดงสีหน้าหนักใจออกมาเช่นกัน

"คุณเลอครับ.. ทางบ้านรายงานมาว่า ตั้งแต่เธอก้าวขาขึ้นบันไดบ้าน แจกันใบใหญ่ ที่คุณเลอชมว่าลายสวย แตกยับเลยครับ"

"ว่าไงนะ.."

ตาคมประกายวาบวับอีกครั้ง ก่อนที่กรามของเขาจะเริ่มบดเข้าหากัน

"ยัยบ้าเอ้ย!"

เขาหุนหันจากโต๊ะทำงานแบบทันควัน ก่อนจะหันไปสั่งลูกน้องด้วยน้ำเสียงที่ดัง จนคนฟังตกใจ

"ยกเลิกนัดวันนี้ทั้งหมด เลื่อนการประชุมทุกอย่าง ฉันไม่มีอารมณ์จะทำอะไรทั้งนั้น!"