Keep My Love : EP 5
1447 คำ
Keep My Love
ตอนที่ 5
Leeno Talk:
“ความจริงแล้ว..ฉันชอบเธอนะ แต่ฉันแค่ไม่เคยพูด หรือแสดงออก”
เขาพูดเบา ๆ ในขณะที่เดินอยู่หลังมินมิน เธอคงไม่ได้ยินหรอก แต่ถ้าได้ยินเขาก็พร้อมที่จะเผยความในใจตอนนี้อยู่แล้ว เพราะเขาคิดว่านี่ก็นานมากแล้ว และตอนนี้ก็เป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะพูดออกไป
“หมายความว่าไง..คะ”
อยู่ ๆ เธอก็หยุดเดิน แล้วหันหน้ากลับมาถามเขา
“เอ่อ...”
แต่พอต้องบอกจริง ๆ ก็แอบอายเหมือนกันนะ เพราะเขาไม่เคยพูดแบบนี้กับใครมาก่อนเลย
“ฉันชอบเธอ..ชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้ว่าเธอชอบฉัน”
“อะไรนะ! หมายถึงพี่ชอบมินมินหรอคะ”
“ก็ทำนองนั้น มีผู้หญิงสวยมาชอบฉันเยอะ แต่ฉันชอบคนนี้แค่คนเดียว”
ทุกคำที่เขาพูดออกไป เขาตั้งใจพูดออกมาจากใจทุกประโยค ก่อนหน้านี้ที่ได้เจอกัน เขาก็คอยมองเธออยู่ ก็ไม่รู้ว่าอะไรทำให้อยากรู้จักมากขึ้น
“เป็นแฟนกันนะ”
“เรามารู้จักกันมากกว่านี้ มันคง..ไม่ดูเร็วเกินไป ถ้าเทียบกับ..ช่วงเวลาที่ผ่านมา”
ลีโน่พูดต่อ
“พี่จะเลิกแทนตัวเองว่าฉัน”
เขาไม่ได้อยากแทนตัวเองว่าฉันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะนิ่งเฉยไปทำไม
“ตกลงเป็นแฟนกับพี่มั้ยครับ”
“ตกลงค่ะ”
“มินมินไม่ได้ฝันไปอีกแล้วใช่มั้ยคะ”
“ฝันอะไรจะเหมือนจริงขนาดนี้”
พี่ลีโน่พูดพร้อมกับจับมือของเธอ เธอจึงตกใจมาก
“พี่..ไม่เหมือนกับบุคลิกภายนอกเลยนะคะ”
พูดจบแล้วเธอก็ยิ้มออกมา
“ก็เป็นแบบนี้เฉพาะกับแฟน เฉพาะกับมินมินคนนี้”
“พี่ไม่ต้องพูดอะไรแบบนี้ก็ได้นะคะ”
เขาไม่แปลกใจว่าทำไมเธอไม่ให้ผมพูด เพราะเธออายจนหน้าแดง
“ก็จะพูด มินมินจะได้เขินพี่ไง น่ารักดี”
“ไม่ได้เขินเลยนะคะ”
“แล้วตอนนี้ใครยิ้มอยู่อ่ะ หน้าแดงด้วยนะ”
เขาพูดจบเธอก็จับใบหน้าตัวเองเบา ๆ พร้อมกับหาอะไรบางอย่างในกระเป๋า
“หาอะไรหรอ”
“กระจกค่ะ”
“หันมามองพี่สิ เดี๋ยวเป็นกระจกให้เอง” เขาเอ่ยแกล้ง
“ถ้าเป็นอย่างนั้น มินมินก็คงยิ้มออกมามากกว่าเดิมสิคะ”
“ไม่ต้องหากระจกหรอก หน้าแดงแบบนี้แหละดีแล้ว พี่ชอบ”
“ชอบ..อะไรคะ”
ชอบแกล้งเธอเนี้ย! นะ
“ชอบคนถาม”
“มินมินจะเดินหนีแล้วนะ”
เธอพูดด้วยความเขิน
“จะเดินหนีได้ไง ยังจับมือกันอยู่เลย”
เขาพูดพร้อมกับยิ้มให้
“เหมือนพี่จะพูดน้อย แต่จริง ๆ แล้ว พูดเก่ง และก็ขี้แกล้งเหมือนกันนะคะ” เธอพูดบอกเขา
“อยากแกล้งแฟนน่ะ ..อ่ะ ๆ ไม่แกล้งแล้ว ไปเลือกของเถอะ”
เขาบอกกับเธอ แล้วเราก็ไปเดินดูของกันอย่างเดิม
"พี่ซื้อผักเยอะจังเลยนะคะ”
“ซื้อไปทำไว้ที่บ้านน่ะ พรุ่งนี้วันเกิดเพื่อนด้วย ว่าจะทำไปฝาก”
“ว่าแต่..มินกินผักหรือเปล่า”
“มิน..ไม่ค่อยชอบค่ะ”
“ดีเลย ไว้จะทำให้ด้วย”
เธอหันมาทำหน้างง ๆ
“ก็มินมินบอกไม่ชอบ ยิ่งต้องกินนะ ผักมีประโยชน์ ดีต่อสุขภาพ พี่อยากให้กิน”
“พูดเหมือนคุณหมอเลยค่ะ” เธอบอก
“ไม่ได้เป็นหมอ แต่เป็นห่วงแฟน”
“ตกลงว่า ต่อจากนี้ต้องกินผักให้มากกว่าเดิมนะ” เขาพูดต่อ
“ค่ะ เพิ่มจากกินผักหนึ่งคำ เป็นสองคำนะคะ”
“หืม”
“มินมินล้อเล่นน่ะ”
เธอตอบยิ้ม ๆ น่ารักใส่เขา
“พี่ดูนิ่ง ๆ แต่ถ้าพี่ยิ้มบ่อย ๆ และพูดแบบนี้ ยิ่งดู..สดใสขึ้นไปอีกนะคะ”
“งั้นจะยิ้มให้บ่อย ๆ นะ เก็บไว้ตั้งนาน”
เขาตอบเธอ
“พี่ลีโน่ตัวจริงป่าวเนี่ยยย!”
“ตัวจริง เพิ่มเติมคือมีแฟนชื่อมินมิน”
ฟังเขาพูดสิคะ ขอเป็นแฟนได้ไม่กี่นาที รู้สึกว่าเขาจะพูดเก่งขึ้น และมีความเจ้าเล่ห์อีกต่างหาก ต่อไปหัวใจของมินมินต้องทำงานหนักกว่าเดิมเป็นร้อยเท่าพันเท่าเป็นแน่
แต่..มินมินไม่เคยคิดเลยว่า..ตอนนี้เธอได้เป็นแฟนกับพี่ลีโน่แล้ว มันเหมือนฝันที่เป็นจริง ..มินมินดีใจจนอยากจะตะโกนบอกให้ทุกคนรู้จังเลย
เมื่อเราซื้อของเสร็จเรียบร้อย เราก็ไปเดินเล่นกันไม่นานก่อนกลับ
บนรถ..
เขาและเธอคุยเรื่องทั่วไปกันปกติ สักพัก เขาก็เปิดเพลง โดยที่เขาไม่ได้เลือกเพลงก่อนเลย และเพลง ๆ นี้ก็ได้บรรเลงขึ้น
แค่ได้พบเธอ แค่ได้เจอสายตา?
ก็พอรู้ว่า รักเธอเข้าแล้ว ?
ก็ไม่รู้ตัว แบบไม่มีวี่แวว ?
หากเธอรู้แล้ว คิดเหมือนกันไหม ?
ใจละเมอ มันเป็นของเธอง่าย ๆ ?
[ขอขอบคุณเพลง และให้เครดิตเพลง : ใช่เธอ ใช่เลย ของ NONT TANONT]
อยู่ ๆ เขากับเธอเราก็หันไปยิ้มด้วยกันอย่างไม่มีเหตุผล คงเป็นเพราะว่า..ต่างคนต่างเขินเพราะเนื้อเพลงที่ตรงกับเรา
“แอบเตรียมเพลงไว้ก่อนหรอคะ น่ารักสไตล์พี่ลีโน่เป็นแบบนี้นี่เอง"
“เพลงขึ้นมาพอดีน่ะ คงเป็นเพราะพรหมลิขิตมั้งครับ”
เธอไม่พูดอะไรต่อ แต่ยิ้มแทนคำตอบแล้วหันหน้าหนีไปทางกระจกรถแทน ซึ่งเขาก็เห็นว่าเธอหันไปยิ้มคนเดียวต่อ ส่วนเขาก็ยิ้มไป ขับรถไป
อาจจะดูเหมือนง่าย ที่เราได้มายืนอยู่ด้วยกันตอนนี้ แต่ความจริง ไม่ง่ายเลย และเรายังคงตัองเรียนรู้กันต่อไป แต่เขาเชื่อว่า มินมินคือ คนที่เขารอ เพราะเขามองแค่เธอมาตลอด
@หน้าบ้าน
“ขอบคุณนะคะ”
“เป็นหน้าที่ของแฟน แต่ถ้าไม่ใช่หน้าที่ ก็จะทำ”
“มินมินบอกว่าพูดปกติก็ได้นี่คะ”
เธอพูดพร้อมกับยิ้มอย่างเช่นเคย
“แล้วพี่พูดไม่ปกติตรงไหนล่ะ”
“คุยกันนานกว่านี้เดี๋ยวรถติดนะคะ มันเย็นแล้วค่ะคุณแฟน”
“รถติดก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย เดี๋ยวก็ถึง อยากคุยกับแฟนก่อน”
“คุยอะไรคะ ไว้คุยกันทางไลน์ หรือโทรก็ได้นี่นา”
“เดี๋ยวจะรีบโทรมาเลย” เขาบอก
“ขับรถดี ๆ นะคะ”
เธอพูดพร้อมกับโบกมือให้ แล้วอยู่ ๆ ก็หาบางอย่างในกระเป๋า พร้อมกับหยิบขึ้นมา แล้วรีบเดินมาหาเขาก่อนที่เขาจะขับรถออกไป
“หัวใจของมินมินค่ะ”
เธอเอาสติกเกอร์หัวใจมาแปะที่เสื้อของเขา พร้อมกับรีบเข้าบ้านไปทันที
หึ!
เล่นเอง อายเอง โคตรน่ารักเลยมินมิน
“หัวใจของมินมิน”
เขาพึมพำ แล้วยิ้มพร้อมกับก้มมอง สติกเกอร์ที่ติดอยู่
Minmin Talk:
หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จเรียบร้อย ก็มานั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นข้างล่างเพื่อรอน้องกลับมา
ครืดดด ครืดดด?
P’Leeno ?
“ทำอะไรอยู่?”
เค้าเพิ่งขับรถออกไปเมื่อกี้เองนะ โทรมาเร็วจัง
“เพิ่งลงมาข้างล่างค่ะ?”
“อ๋อ?”
“อย่าขับรถไปด้วย คุยโทรศัพท์ไปด้วยนะคะ?”
“ใครบอกล่ะ พี่ยังไม่ได้ขับรถไปไหนเลย?”
“อะไรนะคะ นี่! พี่ยังไม่กลับอีกหรอคะ?”
“จะกลับแล้ว รอมินลงมาล็อคประตูบ้านเนี่ยแหละ?”
“จริงด้วยค่ะ มินมินลืม?”
“ที่หลังอย่าลืมเช็คก่อนนะ?”
“ค่ะ เดี๋ยวมินมินจะไปล็อคเดี๋ยวนี้นะคะ?”
“ครับ?”
"วันนี้เหมือนมันฝันเลย ฝันที่มินมินไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นจริงเลยนะคะ?"
ใช่ ..มินมินคิดว่ามันเหมือนฝัน ไม่เคยคิดว่าความรักจะเกิดขึ้นจริง แล้วก็คิดไม่ถึงว่าเราจะคิดเหมือนกัน
“ทุกอย่างมันมีเหตุผลของมันเสมอ แล้วนี่ก็ไม่ใช่ความฝันหรอก?”
แต่ครั้งนี้มันดีมาก ๆ เลยนะ ดีที่ต่างคนต่างอยากเรียนรู้กันและกัน เธอหวังว่าทุกอย่างจะลงตัว และเราไปกันด้วยดี
ใครบอกว่า พี่ลีโน่พูดน้อย ใครบอกเป็นคนนิ่ง ๆ แล้วใครบอกว่า เขาเป็นคนไร้ความรู้สึก ไม่สนใจใครกันล่ะคะ ดีจังที่ได้เห็นมุมนี้ของพี่ลีโน่
Minmin End:
****************************
เขาเป็นแฟนกันแล้วนะทุกคน
- ผู้เขียน
