Keep My Love

Keep My Love ตอนที่ 1 @ KING & QUEEN UNIVERSITY [KQU] เวลา 09.30 น. โอ้ย! "สายแล้ว เลยเวลามาครึ่งชั่วโมงแล้ว" มินมินบ่นพึมพำกับตัวเอง แล้วก็รีบเข้ามหา'ลัยด้วยความเร่งรีบ เพราะสายมาครึ่งชั่วโมงแล้ว เธอรีบวิ่งมาอย่างรวดเร็ว แต่!! เธอดันวิ่งไปชนกับใครบางคนเข้าอย่างจัง จนทำให้เธอล้มลง “เป็นไรมั้ย!” คนที่ชนเธอ หรือเธอชนเขา? พูดขึ้น พร้อมกับยื่นมือส่งมาให้เธอ “จับมือสิ” มินมินคิดว่า ถ้าเขาจะทำเสียงเย็นชาขนาดนี้ ก็ไม่ต้องมาช่วยเธอจะดีกว่า คนยิ่งรีบ ๆ อยู่ด้วย มินมิน ไม่ได้ส่งมือให้เขา และเธอก็พยายามลุกขึ้นด้วยตัวเอง แล้วไม่ตอบอะไร แต่ใครคนนั้น..กลับถือวิสาสะจับดึงแขนเธอ ทำให้เธอเงยหน้าขึ้นไปมองเขาอย่างรวดเร็ว เขาไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เขา คือ พี่ลีโน่ คนที่เธอแอบชอบนั่นเอง มินมินไม่คิดเลยว่าจะต้องมาเจอคนที่ชอบในสถานการณ์แบบนี้ จะถือว่า การมาสายของเธอในครั้งนี้ มันคือเรื่องที่ดีมากสำหรับเธอ “ข่ะ..ขอบคุณค่ะ” มินมินพยายามทำสีหน้าให้นิ่ง ทั้งที่อยากจะยิ้มออกมา แต่ทำไม่ได้ เธอคิดว่าจะพูดอะไรต่อดีนะ นี่เธอจะพูดแค่นี้เองหรอ “คราวหลังก็ระวังหน่อย” พี่ลีโน่พูดจบ แล้วก็กำลังจะเดินไปจากตรงนี้ “เอ่อ..” เธอก็กำลังจะตอบเขา “??” ลีโน่จึงหันกลับมา เพื่อรอฟังสิ่งที่เธอจะเอ่ย “คราวหน้า..จะระวังให้มากกว่านี้นะคะ” มินมินตอบออกไป หลังจากพูดติดๆ ขัดๆ ก็คนมันเขิน เพราะหัวใจทั้งสี่ห้องของเธอ มันอยากจะยกให้เค้าไปทั้งหมดในตอนนี้เลยได้ไหม? “อืม” ลีโน่ตอบกลับพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย แล้วเดินออกไปอย่างไม่รอช้า ถึงจะเป็นคำพูดสั้น ๆ ว่า ' อืม ' ก็เถอะ มีใครพูดแล้วน่ารักกว่านี้มั้ยคะ มินมินแอบคิดในใจ “เห้ออ ควรรีบไปเรียนนะมิน!!!” มินมินนึกขึ้นได้ ก็พูดกับตัวเองเพื่อเรียกสติ เพราะเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้ โลกเหมือนจะหยุดหมุนไปชั่วขณะ - - - @ห้องเรียน “สายอีกแล้วนะ..ไม่ตอบแชท คิดว่าจะไม่มาเรียนแล้วเนี้ย!” แคทเพื่อนของเธอเอ่ย “พอดีเมื่อกี้แวะคุยกับแฟนนิดหน่อย” มินมินตอบเพื่อน แล้วหันไปหยิบสมุดพร้อมกับปากกาขึ้นมาพร้อมจดเนื้อหาที่กำลังเรียนอยู่อย่างอารมณ์ดี “ฝันอีกแล้ว” แคทหันไปบอก เพราะรู้ว่าเพื่อนของเธอพูดแบบนี้หมายถึงอะไร ซึ่งครั้งนี้ไม่ใช่เพียงแค่ความฝัน “เรื่องจริงจ้ะ ไม่ได้ฝันไป เหตุเกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เลย” มินมินยังคงหันไปบอกเพื่อน และยังคงยิ้มแป้นอยู่ “แฟน..ใคร?” แคทถามต่อพร้อมกับทำหน้าสงสัย “เล่ามาให้ละเอียดเลยนะ” แคทใช้มือตีโต๊ะเบา ๆ ด้วยความตื่นเต้น มินมิน เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้เพื่อนฟัง เล่าไปยิ้มไปจนสติจะหลุดลอยไปแล้ว ทุกครั้งที่เธอเจอพี่เขา ก็อยากจะยิ้มให้ แต่ด้วยความที่เค้าดูเย็นชา และเงียบขรึม จนเธอคิดว่า คนอย่างพี่ลีโน่อาจจะไม่สนใจเธอ เพราะเราไม่รู้จักกัน แต่วันนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ได้คุยกับเขา ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ไม่กี่ประโยค แค่นี้เธอก็ดีใจตามประสาคนแอบชอบแล้ว “พี่เค้าพูดด้วยตั้งสามประโยคเลยนะ” แคทพูดด้วยความดีใจแทน เพราะรู้ว่ามินก็แอบชอบพี่เขามานาน แต่มินก็เพียงแค่แอบชอบต่อไปเท่านั้น เพราะถึงยังไงมินก็คิดเสมอว่า เธอและเขาคงเป็นไปได้ยาก เพราะมีสาวๆ สวยๆ อีกมากมายหลายคนก็แอบปลื้มพี่เขาเช่นกัน และสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอชอบเขา ก็คงเป็นเพราะความเย็นชานี่หรือเปล่า แต่ถึงภายนอกจะดูเย็นชาแบบนั้น ถ้าลองมองลึกเข้าไป กลับทำให้เธอเห็นว่า เขามีเสน่ห์มากแค่ไหน ทำให้อยากรู้จักมากขึ้น แต่ถึงแม้ว่า เธอจะทำได้แค่แอบชอบอย่างนี้ เธอก็ดีใจมากแล้ว “สรุปว่าสองคน จะไปป่าวเย็นนี้” หลังจากนั้น มินมินก็เปลี่ยนเรื่องคุย เพราะไม่อยากคุยเรื่องนี้ให้เสียสมาธิและไม่อยากทำให้หัวใจรู้สึกดีมากเกินไป “เปลี่ยนเรื่องเก่ง” แคทเอ่ยแทรกอย่างรู้ทัน “ก็ต้องเตือนสติตัวเองไว้บ้างไง ทำได้แค่ดีใจอยู่ข้างเดียว” “ไม่หรอกมิน” แคทปลอบเพื่อน “แล้วเย็นนี้..?” แคทกับมินมินนัดเพื่อนเก่า ที่เรียนต่างมหา'ลัย เพื่อเจอกันตอนเย็น ถึงแม้จะไม่ได้เรียนที่เดียวกัน มันก็ไม่ใช่อุปสรรค ของการนัดเจอกันบ่อย ๆ ของเพื่อน ๆ เลยสักนิด - - เลิกเรียน “เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ อย่าหายไปไหนล่ะ” แคทรีบบอกแล้วยิ้ม “จะหายไปไหนกันเล่า” มินมินพึมพำตอบไป ในขณะที่ มินมินยืนรอแคทอยู่นั้น เธอก็เห็นพี่ลีโน่กำลังเดินมาทางนี้ จะทำไงดี เธอว่าตอนนี้ตัวเองผมยุ่งมาก จะเดินไปทางไหนดี หรืออยู่ตรงนี้ต่อไปเหมือนเดิม มินมินคิดในใจอย่างลุกลี้ลุกลน แต่แล้ว..มินมินก็เลือกที่จะยืนหันหลังให้ เพื่อไม่ให้พี่เขาเห็นหน้า “น้อง!” เสียงผู้ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา มินมินได้แต่ภาวนาว่า ต้องไม่ใช่เธอที่ถูกเรียก “ค..คะ?” แต่ตัวของเธอมันทรยศ ดันหันกลับไปขานรับ และเมื่อหันกลับไป ก็เจอกับเพื่อนของพี่ลีโน่ ซึ่งพี่ลีโน่ก็ยืนอยู่ข้างหลัง “เพื่อนพี่ชอบ” นีย์เพื่อนของลีโน่บอกกับเธอ “คะ!!!!” สีหน้าของมินคือตกใจมาก ตกใจที่ทำไมพี่เค้าพูดเล่นกันแบบนี้ “ล้อเล่นน่ะ” “เพื่อนพี่เนี้ย!..มีคนในใจแล้ว” แค่ได้ฟัง มินมินก็พยายามปลอบตัวเองในใจว่า ไม่เป็นไร เธอรู้ดีอยู่แล้วว่า เธอทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว “เหมือนกันเลยค่ะ” มินตอบกลับไปแก้เก้อ เพราะว่าไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดกับท่าทางที่เหมือนจะเขินอายในตอนแรกของเธอ ที่ได้ยินว่า 'เขาชอบ' “เหรอ?” มินมินสะดุ้งตกใจนิดหน่อย เมื่อพี่ลีโน่พูด แล้วหันมามองเธอ ที่เขาพูดมันคืออะไร “พี่ไปก่อนนะ..” นีย์เอ่ย แล้วรีบเดินผ่านไปจากตรงนี้ เพราะโดนลีโน่ดึงแขนออกไป ส่วนลีโน่ ก็ไม่แม้แต่หันกลับมามอง ภายนอกเขาดูนิ่งแบบนี้เสมอตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอแอบชอบ จนถึงปัจจุบันก็ไม่มีใครสามารถเดาความรู้สึกของเขาได้ว่าเขาคิดอะไร แต่...พี่เขามีคนในใจอยู่แล้ว.. สักพัก แคทก็ออกมาจากห้องน้ำ “มินมิน” “มิน…” “ยัยมินนนนน!!!!!” “ชู่ว! เสียงดังจัง” มินหันไปบอกกับเพื่อนของเธอ “มองอะไรอยู่! เหม่อเชียว เรียกตั้งนาน ทางนั้นไม่เห็นมีอะไรสักหน่อย” แคทหันมองตามสิ่งที่มินกำลังมองอยู่ ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรจริง ๆ เพราะคนที่เธอชอบได้เดินออกไปไกลแล้ว “มองวิวทิวทัศน์น่ะ” มินมินหันมาตอบ “จริงอะ” แคททำหน้าสงสัย “พี่ลีโน่..เขามีคนในใจแล้วน่ะ..” ถึงแม้จะคิดอยู่ตลอดว่าเธอเพียงแค่แอบชอบข้างเดียว แต่เธอก็รู้สึกใจหาย “เอาน่า อาจจะไม่ใช่แบบนั้นก็ได้” “วันนี้ชอบ พรุ่งนี้อาจจะไม่ชอบก็ได้นะ ไม่มีอะไรแน่นอนหรอก บางทีคนที่ใช่ ยังไงก็หนีกันไม่พ้น มันจะวนมาหากันเอง..หรือไม่แน่ คนที่ใช่อาจจะเป็น~~...” แคทเว้นไว้แล้วมองหน้ามินแบบยิ้ม ๆ เพื่อจะสื่อว่า ไม่แน่อาจเป็นมินมินก็ได้ “อีกแล้วนะแคท มันเป็นไปไม่ได้หรอก” มินมินบอกเพื่อนอย่างทำใจ นี่เธอควรตัดใจตอนนี้เลยดีไหม? ******************* พระเอกเย็นชาจัง แล้วใครกันนะที่อยู่ในใจของเขา