“คีธ...อย่าค่ะ...อูว...อย่า” สาวลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นครางเสียงระส่ำ ร่างอรชรสะท้านไม่ใช่เพราะความเย็นจากสายน้ำแต่เป็นเพราะสัมผัสที่เขามอบให้ ปลายลิ้นหนาละเลียดลงมาตามลำคอระหง ดูดซับหยดน้ำบนไหปลาร้าก่อนจะเลื่อนต่ำลงมายังเนินเนื้ออวบอิ่มที่ไหวกระเพื่อมขึ้นลง มือแกร่งรั้งสะโพกของหญิงสาวไว้ก่อนจะครอบครองยอดถันสีชมพูอ่อนไหวและดูดกลืนอย่างกระหายหิว
โคเลสนิกดันส่วนสะโพกของเธอเข้าหาเขา ทำให้หญิงสาวบิดเร่าด้วยปลายลิ้นที่ตวัดไปมาบนอัญมณีแสนสวยสีชมพู เธอจะหยุดตัวเองเช่นไรดี ทิพชยาไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะตอบตัวเอง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอแนบชิดกับผู้ชายแบบเปลือยเปล่าและเหมือนแรงผลักดันข้างในจะมีอิทธิพลมากกว่าความกลัวใด ๆ ที่มันอาจสูญสลายละลายไปกับละอองน้ำ
เขาดูดกลืน หยอกเย้า ครอบครองส่วนอ่อนไหวด้วยปลายลิ้น โคเลสนิกหยุดตัวเองไม่ได้ ความเครียดที่แกนกายกำลังจะทำให้เขาแตกเป็นเสี่ยง
“คีธ...ได้โปรดเถอะค่ะ...อย่าแ
