ทิพชยาร้องไห้ออกมา เธอรู้สึกว่าตัวเองเสียศูนย์กับความตระหนกตกใจต่อท่าทีของโคเลสนิกที่บีบบังคับให้เธอเจ็บช้ำ แต่รอยแดงบนดวงตาคู่นั้นไม่ได้ทำให้เขาสำนึก เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าน้ำตาของหญิงสาวกำลังละลายไปกับละอองน้ำ “ผมไม่เคยแกล้งใคร แต่คุณกับพ่อของคุณอาจรู้เห็นในแผนการนี้ก็ได้ เขาอาจจะส่งคุณมาเพื่อหลอกล่อผม อาจจะวางแผนให้คุณเป็นเครื่องบรรณาการแลกเปลี่ยนกับข้อตกลง ถ้าคุณตั้งใจมาเจรจากับอาคิลลา คุณเองก็คงวางแผนมาอย่างดีแล้วว่าจะใช้อะไรแลก” “คีธ...คุณกำลังดูถูกฉันนะคะ ถ้าไม่คิดจะให้เกียรติก็ควรจะเชื่อในสิ่งที่ฉันบอกคุณบ้าง” ทิพชยาเพียรกลั้นความเจ็บปวด ทั้งแววตาและน้ำเสียงที่เขาแสดงออกราวกับจะเปรียบให้เธอเป็นโสเภณี เขาไม่ใช่โคเลสนิกคนเดิมอีกต่อไป เขาคือ อาคิลลา ที่ปราศจากหัวใจและมีแต่บาดแผลใหญ่ที่ต้องเยียวยาด้วยการแก้แค้น บทที่ 6 “ผมจะไม่เชื่อใจใคร” ชายหนุ่มเหยียดยิ้มขื่น “เพ