ต้นยามโหย่ว (17.00 – 18.59 น.) วันนี้มืดเร็วอยู่สักหน่อย และตลอดทั้งวันตู้ลิ่วฟาน ไม่สบอารมณ์กับสิ่งใด กล่าวได้ว่า ตั้งแต่เดินทางมาเมืองเจี้ยน นางไม่ใคร่รื่นเริงเท่าที่ควร ทั้งที่โดยปกตินางชอบความสนุก และเรื่องบันเทิงใจ ที่เป็นเช่นนั้น เพราะอยากพบหน้าบุรุษที่ตนพึงใจ แต่เขากลับหาทางบ่ายเบี่ยง และส่งใครบางคนมาต้อนรับนางแทน
“ข้าเดินทางมาไกลพร้อมรัชทายาท ใจประสงค์อยากได้รับการต้อนรับที่ยอดเยี่ยมกว่านี้”
อู๋หยางเทียนยกยิ้มมุมปากน้อย ๆ และเอ่ยว่า
“สกุลอู๋ รับใช้บ้านเมืองมานาน ยึดธรรมเนียมอย่างทหาร อีกอย่างที่นี่ไม่ใช่เมืองหลวง หลายสิ่งบกพร่องไปบ้าง ต้องขออภัย”
ฝ่ายรัชทายาทโบกมือไปมา เขามองญาติของตนออก ตู้ลิ่วฟานคิดเช่นไร เสวียนซุนมองปราดเดียวก็แจ้งชัด
“คืนนี้ จงให้อี้ซาน มาอยู่กับเราที่เรือนเป็นอย่างไร นั่งๆ นอนๆ เล่นหมากรุกด้วยกัน เพียงเท่านี้ ท่านหญิงฟาน คงชุ่มชื่นหัวใจและหายเหนื่อยใ
