นเรศก็ตัดสินใจเดินลงไปชั้นล่าง เพราะการมาของการะเกดแบบนี้ เห็นทีทั้งสองสาวน่าจะมีโปรแกรมไปเที่ยวที่ไหนอีกเป็นแน่ หากเป็นอย่างนั้นจริงๆ เขาก็น่าจะไปเที่ยวกับพวกเธอทั้งสองน่าจะเป็นเรื่องที่ดี ไม่ถึงยี่สิบนาทีต่อมาชายหนุ่มร่างสูงก็เดินลงมาชั้นล่าง ตรงไปยังห้องโถงด้วยสีหน้าราบเรียบ ร่างสูง กำยำก้าวเท้าเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าโซฟาตัวใหญ่ ซึ่งตอนนี้มีมารดาของเขานั่งอยู่ด้วย ส่วนสองสาวก็กำลังสนทนากันอย่างสนุกสนาน โดยไม่สนใจกับการมาของเขาเลย “มากันสองคนแบบนี้จะไปเที่ยวไหนกันอีกล่ะ” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามออกไป เมื่อเขาได้ยินว่าพวกเธอกำลังจะขอมารดาไปเที่ยว ว่าแต่เที่ยวที่ไหนนั่นเขาก็ไม่อาจรู้ แต่ที่แน่ๆ สองคนนี้มีโปรแกรมเที่ยวกันบ่อยน่าดู ไม่รู้จะไปกันทำไมนักหนา เมื่อสองเดือนก่อนก็ไปมอสโคว์กัน พอกลับมาก็ไปเที่ยวกันทุกอาทิตย์ แม้เขาอยากไปด้วยแต่ก็ไม่อยากเผชิญหน้ากับการะเกด เพราะทุกครั้งที่เจอกัน หญิงสาว