"หยุดรถ!!!”
รถตู้จอดอยู่บริเวณข้างทาง เต็มไปด้วยร้านขายอาหาร ไม่ใช่ร้านหรูแต่เป็นร้านริมทาง ทำให้ไอรินถึงกับฉงนไม่น้อย ชายดูดี ผู้น่าเกรงขาม กลับมานั่งกินข้าวข้างทางแบบนี้เนี่ยนะ
"กินได้ไหมกับข้าวริมทาง?”
เขาถามเธอด้วยเสียงเรียบแลดูอบอุ่นขึ้น
"ได้สิ ฉันกินบ่อยจะตาย"
เขาเดินนำหน้าเธอไปนั่งหย่อนก้นลงบนเก้าอี้โทรมๆ ที่แทบจะหัก ไอรินหย่อนก้นนั่งตามอย่างเร็ว
"เอากะเพราหมูสับไข่ดาวครับป้า"
"คุณล่ะกินอะไร?”
ดวงตาสีฟ้าจ้องมองเธอด้วยแววตาทะนุถนอม แววตาเขาสวยจับใจจนคนมองแทบไม่อยากจะละสายตา
"เอาเหมือนคุณแหละ"
ไอรินตอบสั้นๆ เธอคิดไม่ถึงว่า ชายจอมโหดที่เคร่งขรึมจะมานั่งกินข้าวริมทางแบบนี้ได้
"ป้า เพิ่มเป็น 2 ที่เลยครับ"
เขาตะโกนกลับไปอีกรอบ ป้าพยักหน้ารับออร์เดอร์ เซราฟิมลุกขึ้นไปหยิบแก้วน้ำแล้วตักน้ำมาวางตรงหน้าเธอ
"รังเกียจรึเปล่า"
เขาถามด้วยเสียงเรียบ แต่ยังคงแฝงด้วยความเย็นชาอยู่ ไอริ
