ผัวไร้ใจ

ไอริน สาวน้อยวัยยี่สิบสามปี ดีกรีนักเรียนนอก ตอนนี้เธอเรียนจบแล้ว กลับมาเมืองไทย บ้านเธอค่อนข้างมีฐานะอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่ถึงระดับมหาเศรษฐีมีเงินเป็นหมื่นๆ ล้าน ไอรินยังใช้ชีวิตอย่างสนุกสนาน เธอชอบแสงสี ท่องราตรียามค่ำคืน สาวน้อยที่แก่นแก้ว ชอบสร้างเรื่องวุ่นวาย เล่นอะไรแผลงๆ อยู่เรื่อย จนใครๆ ต่างก็พากันปวดหัว หน้าตาที่แสนสะสวยของเธอ ผมสีบลอนด์ทอง ยาวสลวย ทรวดทรงองค์เอวที่เห็นถึงส่วนเว้าส่วนโค้ง เป็นจุดที่ดึงดูดใจและเป็นที่หมายปองของชายหลายต่อหลายคน ใครเห็นน้ำลายแทบหก เพราะความสวยสะพรั่งของเธอ "มึงลากกูมาแบบนี้แทบทุกคืน จนไม่มีสาวที่ไหนกล้าจีบกูแล้วเนี่ย" อังกูร์ เพื่อนรักของเธอเอ่ย เขาเป็นเพื่อนรักสมัยเรียนตั้งแต่ ม.ต้น เธอกลับมาเมืองไทย ตัวไอรินกับอังกูร์แทบจะติดหนึบกันเลย เรียกได้ว่าไปไหนไปกัน เพราะเธอไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิง ไอรินไม่ชอบความจุกจิกวุ่นวายของพวกผู้หญิง เธอจึงเลือกคบเพื่อนผู้ชาย สบายใจกว่า "เพื่อนกลับมาทั้งที...มึงจะทิ้งกูให้นั่งกินเหล้าคนเดียวได้ยังไง" ตอนนี้เธอกำลังเมามัน อังกูร์บ่นอุบ เขาขี้เกียจลากไอรินกลับคอนโด เพราะเธอเมาทีไรเหมือนหมาทุกที ยิ่งเมายิ่งกวนตีน ชอบหาเรื่องใส่ตัวอยู่เรื่อย เพราะความก๋ากั่นของเธอที่ไม่เคยเกรงกลัวใคร และไม่เคยยอมใครแม้แต่น้อย สักพักไอรินลากอังกูร์ออกไปเต้นอย่างสุดฤทธิ์สุดเดช จนอังกูร์ต้องดึงเธอกลับมาที่โต๊ะ เพราะตอนนี้ดึกมากแล้ว เขาหาววอด ตาแทบจะปิด แต่เพื่อนสาวยังคงส่ายสะโพกโยกย้ายไปมา "กลับเหอะ กูขี้เกียจลากมึงกลับคอนโด" อังกูร์เอ่ย เมาทีไรเธอเละเทะทุกที เขาได้แต่ส่ายหัวไปมา เพราะรู้นิสัยของเพื่อนตัวเองดี "เออๆๆ รำคาญมึงว่ะ กูกลับเองได้ " เธอพูดตัดบทด้วยความรำคาญ ตอนนี้ก็ดึกแล้วด้วย เกือบๆ จะตีสอง ไอรินเดินโซซัดโซเซมาที่โต๊ะ หย่อนก้นลงนั่ง แล้วใช้มือขวาจับขวดเทเหล้าลงแก้ว กระดกเหล้าลงคอพรวดเดียวหมดแก้ว ราวกับกินน้ำหวานก็ไม่ปาน "ชื่นใจ" เธอเอ่ยออกมา อังกูร์มองหน้าไอริน ถึงกับกลอกตามองบน "มึงนี่ ถ้าใครได้เป็นผัวมึงคงปวดหัวตายห่า ฮ่าๆ” อังกูร์พูดพลางหัวเราะเสียงลั่น ที่เห็นเพื่อนตัวเองที่ก๋ากั่นอยู่ตรงหน้า "มึงเห็นกูอย่างงี้กูยังซิงนะเฟ้ย หึๆๆ” ไอรินพูดพลางชี้หน้าอังกูร์ สายตาเธอล่องลอย ราวกับคนไม่ค่อยได้สติ ตอนนี้เธอเมามากจนพูดจาเลอะเทอะไปหมด "ที่สำคัญ กูไปสมัครเป็น DJ ผับนี้แล้วนะเว้ย ฮ่าๆ” ไอรินเอ่ยพลางหัวเราะชอบใจ เธอชอบทำอะไรแผลงๆ "มึงมันบ้า!! ...คิดทำบ้าอะไรอีก อยู่เฉยๆ บ้างไม่เป็นรึไง" อังกูร์ทำหน้ายู่ ระอากับเพื่อนตัวเองที่ชอบทำอะไรแผลงๆ ลูกคนรวยเขาชอบทำกันแบบนี้ทุกคนไหมวะ เขาคิดในใจ แววตาจ้องมองด้วยความขบขัน "เออๆ กลับบ้านเถอะมึง กูง่วง!!" อังกูร์ประคองไอริน เธอสะบัดมือเขาออกจากไหล่ทันที แล้วเดินหันหลังให้อังกูร์ พลางทำหน้าส่งสายตากวนๆ ให้เพื่อนรัก "มึงกลับก่อนเลย กูจะมันต่อ เดี๋ยวกูไปห้องน้ำก่อน" อังกูร์ส่ายหน้าระอาความก๋ากั่นของเธอ แล้วเดินออกไปจากผับ เขาไม่กลัวว่าเธอจะเอาตัวรอดไม่ได้ ถึงจะเมาแค่ไหนไอรินก็ไม่ปล่อยให้ใครมาทำรุ่มร่ามง่ายๆ ไอรินสาวเท้าไปอย่างโซซัดโซเซ จับขอบโต๊ะไปเรื่อยๆ เธอเดินเซไปเซมา จนกว่าจะถึงห้องน้ำ ไอรินขาแทบพันกัน ไอรินเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างทุลักทุเล พะอืดพะอมจนแทบจะอ้วก ตอนนี้ของข้างในกำลังจะขึ้นคอเธอมาแล้ว วันนี้เธอเมาหนักมากจนแทบไม่ได้สติกว่าทุกวัน กว่าจะเดินถึงห้องน้ำได้ใช้เวลาอยู่นานสองนาน เมื่อถึงห้องน้ำ เธอใช้มือขวาค่อยๆ เปิดประตูและก็ปิดลงแบบเบาๆ เธอก้าวขาเข้าไป ไอรินถึงกับตกใจสุดขีด เมื่อเห็นผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งมีหนวด มีเครา ใบหน้าคมเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ดูหล่อเหลา นัยน์ตาสีฟ้า ผิวขาวราวกับหยวกกล้วย "อร๊ายยยยยย ....ไอ้บ้า แกเข้ามาในนี้ได้ยังไง!!” เสียงไอรินร้องตะโกนโหวกเหวกโวยวายที่เห็นผู้ชายอยู่ตรงหน้า เขากำลังจับท่อนเอ็นอันใหญ่มหึมาสะบัดไปมาแล้วยัดมันลงไปในกางเกงของเขา และก้าวเดินมาล้างมือที่อ่างล้างมือให้สะอาดหมดจด สายตาดุดัน เชือดเฉือน หันมามองทางไอรินด้วยความโมโห เขารีบเร่งฝีเท้าเดินเอามือมาปิดปากเธอไม่ให้ร้องโวยวายออกมา "เธอเป็นบ้าอะไรของเธอ!!!” เขาตะคอกใส่หน้าไอรินเสียงดังจนเธอสะดุ้งเฮือก ไอรินตั้งสติได้ ใช้ปากกัดฝ่ามือหนาๆ ที่ปิดปากเธอไว้อยู่อย่างแรง ทำให้มือของเขาต้องผละออก "โอ๊ย....นังบ้า!!!” เขาสะบัดมือออกด้วยความเจ็บ ตอนนี้ความโกรธยิ่งเพิ่มทวีคูณ แววตาที่จ้องมองไอรินช่างเย็นยะเยือกจนคนถูกมองเสียวสันหลังวาบ "ฉันต่างหากที่ต้องเป็นคนถามเธอ...เข้ามาในนี้ได้ยังไง!!” เขาเอานิ้วชี้ชี้หน้าเธอ แววตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ แต่ใบหน้าอันสะสวย หุ่นอรชรอ้อนแอ้น หน้าอกที่อวบอิ่ม เอวคอดกิ่ว ขาที่ขาวเรียวยาว ผิวเธอขาวเนียนผ่องไปทั่วทั้งตัว ทำให้เขาอดกลืนน้ำลายไม่ได้ ชุดเกาะอกกำมะหยี่สีแดงกับกระโปรงที่สั้นจู๋ ขับกับผิวจนทำให้เธอขาวเนียนผุดผ่องยิ่งกว่าเดิม หน้าอกหน้าใจที่ใหญ่กลมกลึง แนบชิดได้รูปจนแทบล้นทะลักออกมา สะโพกที่ผึ่งผาย ก้นที่กลมกลึงได้รูป เขาจ้องตาค้างมองเธอแทบไม่กะพริบตา "มองซะขนาดนี้ จะกินไปทั้งตัวเลยรึไง" เธอยังไม่วายปากดีใส่เขา พูดด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ราวกับคนเมาที่พูดไม่รู้เรื่อง ผู้ชายคนนั้นกระชากแขนเธออย่างแรงดึงเธอเข้ามาใกล้ๆ แล้วใช้มือข้างขวาเชยคางมนขึ้น เขาเอาปากทาบทับลงบนริมฝีปากบางๆ ของเธอ บดขยี้อย่างดูดดื่ม ปลายลิ้นสอดแทรกเข้าไปข้างในโพรงปาก พลางขบกัดริมฝีปากเธอจนมีกลิ่นเลือดอ่อนๆ คละคลุ้ง แล้วเขาก็ถอนริมฝีปากออก "เลิกพร่ำบ้าๆ บอๆ ได้รึยัง ออกไป!!” ยังไม่ทันสิ้นเสียง อ้วกก็พุ่งเข้าที่สูทสีดำของเขา เธอเดินโซซัดโซเซเข้าถลาไปในอ้อมอกที่กำยำของผู้ชายคนนั้น ตอนนี้ที่หน้าอกเขามีแต่คราบอ้วกของไอริน "ยายบ้าเอ๊ย!!!! ...ทุเรศสิ้นดี!!” เขาผลักเธอนอนฟุบไปกับพื้นห้องน้ำ แล้วรีบก้าวเดินไปที่ก๊อกน้ำหน้ากระจก เอาทิชชูเช็ดคราบอ้วกและเอาน้ำล้างมันออก เธอนอนฟุบอยู่กับพื้น ชายร่างสูงมองเธอด้วยสายตาดูแคลน ผู้หญิงคนนี้คงเจนโลกมากสินะ กล้าเมาไม่รู้เรื่องรู้ราวได้ขนาดนี้ เมาจนเดินเข้ามาในห้องน้ำชายแล้วหาว่าเขามาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง "ไอ้มัสเตรียน!!! ...มึงอยู่ไหน ปล่อยให้อีนังคนนี้เข้ามาในนี้ได้ยังไง" เซราฟิมตะโกนเรียกลูกน้องที่เฝ้าอยู่หน้าห้องน้ำ มัสเตรียนรีบวิ่งเข้ามา เห็นไอรินที่สภาพเมาอย่างกับหมานอนเหยียดยาวอยู่กับพื้น "เอาไงดีครับนาย" มัสเตรียนถามพลางก้มหน้าหลบตาเซราฟิม เขาเผลอแป๊บเดียวเอง ไอรินก็เข้ามาอยู่ในนี้แล้ว มัสเตรียนกลัวโดนด่าจึงได้แต่ก้มหน้าลงต่ำ ไม่กล้าแม้แต่จะสบตา "มองพื้นหาพ่อมึงเหรอ!!!” "อุ้มออกไปสิวะ!!!” มัสเตรียนรีบอุ้มร่างไร้สติของไอรินพาดบ่าทันทีที่ได้รับคำสั่งจากเซราฟิม "อุ้ม....อุ้มไปไหนครับนาย" มัสเตรียนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เขาไม่รู้จริงๆ จะให้เอาผู้หญิงคนนี้ไปไว้ที่ไหน "เอาไว้บนหัวมึงมั้ง!! ....สวยๆ แบบนี้ เอาไปไว้ที่ห้องกู!!!” "กลับ!!!” มัสเตรียนรีบพยักหน้า แล้วรีบแบกไอรินขึ้นรถ และพาเธอกลับไปยังคฤหาสน์สุดหรูของเซราฟิม มัสเตรียนแบกเธอพาดบ่าขึ้นไปบนห้องของเซราฟิมทันที ก่อนที่เซราฟิมจะพิโรธมากไปกว่านี้ เซราฟิมเดินเข้ามาในห้องอย่างหงุดหงิด วันนี้เขาเจอผู้หญิงบ้าคนนี้ มันช่างน่ารำคาญเสียจริง แต่ด้วยความสะสวยของเธอ เขาอดไม่ได้ที่จะลิ้มลอง เสือผู้หญิงที่รักใครไม่เป็น นอนได้แค่คืนเดียวก็เบื่อแล้ว ไม่เคยจริงจังกับใคร ถ้าใครไม่ยอม ก็แค่อุ้มขึ้นห้องแบบที่เขาทำกับไอรินก็เท่านั้นเอง ส่วนไอริน ตอนนี้เธอนอนแผ่หลาไม่ได้สติอยู่บนเตียงนุ่มๆ มีผ้าคลุมสีขาวสะอาดตา เซราฟิมค่อยๆ ก้าวเข้ามาในห้อง หย่อนก้นลงบนโซฟาตัวนิ่มสีแดงสดที่เขานั่งประจำ สักพักเขาเดินไปใกล้ๆ เธอ จ้องมองใบหน้าที่สวยหยาดเยิ้ม อย่างที่เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนสวยถูกใจเขาเท่านี้มาก่อน