บรรยากาศในรถ ชาลว์และไอรินไม่ได้พูดกันตลอดทาง ไอรินได้แต่ทำหน้านิ่งเคร่งขรึมไม่พูดไม่จา จนชาลว์รู้สึกไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยปากพูดคุย
"คุณชาลว์คะ....ทำยังไงดีไอรินถึงจะหนีเขาพ้น"
อยู่ไอรินก็เปิดปากพูด ตาเธอเริ่มแดงก่ำ อยู่ๆ น้ำตาเธอก็ไหลออกมา เธอไม่ได้ตั้งใจจะให้คนอื่นมาเห็นเธอในสภาพนี้ แต่ความอัดอั้นตันใจทำให้เธออดร่ำไห้ไม่ได้
"คุณหมายถึงเซราฟิมใช่ไหมครับ"
ชาลว์เอ่ยพลางหันมามองหน้าเธอเล็กน้อย
"ค่ะ....ไอรินอยากไปให้ไกลจากเขา"
ไอรินเอ่ยขึ้น แววตาเหม่อลอยมองไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย ตอนนี้เธออยากหนีเขาไปไกลๆ ในเมื่อเขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอ และได้ทุกอย่างที่ต้องการไปแล้ว ทำไมต้องตามมารังควานเธอขนาดนี้ด้วย เธออยากมีชีวิตที่สงบสุข ไม่ใช่แบบนี้
"คุณไอรินไปอยู่เซฟต์เฮาส์ผมไหมล่ะครับ ไม่มีทางหาเจอแน่นอน"
ชาลว์เสนอขึ้นมา แววตาของเขาแลดูเป็นห่วงเธออย่างมาก แต่ไอรินก็ยังคงไม่ไว้ใจชาลว์ขนาดนั้น เพรา
