3

1522 คำ

“ไม่ได้ตบหัวแล้วลูบหลัง แต่อยากลูบอย่างอื่น” เขาเบี่ยงเบนความสนใจ ไม่อยากให้เธอเอาแต่ร้องไห้ แต่ผู้หญิงบ้าอะไร ยิ่งร้องยิ่งสวย ยิ่งน่ารัก หน้าแดงๆ แก้มแดงๆ จมูกแดงๆ นั้นทำให้เขาอยากจะเข้าไปปล้ำจูบให้หนำใจนัก “ลามก” เธอยังโวยวายทุบอกเขาสะอื้นฮักๆ อยู่กับอกเขาเหมือนเด็กๆ “ลามกก็ได้วะ ก็แก้ผ้าแบบนี้ไม่ให้คิดได้ยังไง ไม่ใช่พระอิฐพระปูนสักหน่อย” เขายอมรับหน้าด้านๆ เพราะไม่ใช่พวกอ้อมค้อม “เมื่อไหร่จะปล่อยหนูเล็กไป” คนร่างอวบสะอื้นอยู่แบบนั้นเอ่ยถามเสียงอ่อนแรงผะแผ่ว แต่เขาได้ยินชัดเจน “เบื่อเมื่อไหร่จะปล่อย” “แล้วจะเบื่อเมื่อไหร่” เธอถามเหมือนมีความหวัง “ยังตอบไม่ได้” “ทำไมถึงตอบไม่ได้” เธอสะอื้นอีก แต่เสียงอ่อนระโหยเกินทน “ก็ตอบไม่ได้น่ะสิ ถามเยอะฉิบ” คนขี้โมโหเริ่มรำคาญ ดึงคนที่ซบอกออกห่าง แต่ต้องชะงักเมื่อคนในอ้อมแขนหลับคอพับคออ่อนไปแล้ว “ยัยเด็กบ้าเอ๊ย จะหลับก็ไม่บอก” เขาบ่นอุบ แต่เผลอยิ้มโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะค่อยๆ วางร่างอวบลงนอนบนเตียงแล้วห่มผ้าให้ เมฆานั่งมองเธออยู่แบบนั้น เขากำลังปวดหัวอย่างหนัก เพราะจับมาผิดตัวแบบนี้ แล้วเขาจะทำอย่างไรกับชีวิตต่อไปดี แล้วหยาดพิรุณตัวจริงที่เขาอยากจับมาแก้แค้นไปไหน แต่จะให้ปล่อยหยาดทิพย์กลับไปแต่งงานกับเสี่ยไกร เขาก็ไม่ยอม ในเมื่อเธอเป็นเมียเขาแล้ว คราแรกเขาคิดว่าจะจับหยาดพิรุณมาแก้แค้น แล้วทำให้เธออับอายที่หนีมากับผู้ชาย แต่ผิดแผน ทำให้เขาคิดไม่ตก และคนที่เขาต้องจัดการคนแรกคือกริช ลูกน้องคนสนิทที่ทำงานผิดพลาดใหญ่หลวง แต่เอ๊ะ! เขาจะลงโทษหรือให้รางวัลดี ที่หมอนั่นไปจับยัยอวบแสนน่ารัก นี่มาให้เขาปล้ำทำเมียแบบนี้!!! เมฆานั่งมองร่างคนที่นอนหลับใหลไม่ได้สติเพราะพิษไข้ด้วยความห่วงใย หลังจากสืบสวนสอบสวนและให้กริชไปหาข่าวเพิ่ม ปรากฏว่าจับมาผิดตัวจริงๆ ตามที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด หยาดพิรุณตัวจริงหนีงานแต่งงานไป เพราะไม่อยากแต่งงานกับเสี่ยไกร ทำให้หยาดทิพย์ผู้เป็นน้องสาวฝาแฝดจำต้องแต่งงานกับเสี่ยไกรแทน แถมครอบครัวรุ่งทรัพย์ยังติดหนี้เสี่ยไกรอยู่มากโข จึงให้ลูกสาวแต่งงานขัดดอก คราแรกเสี่ยไกรทาบทามสู่ขอหยาดพิรุณพี่สาวคนโต เพราะสวยสง่ากว่าคนน้อง แต่เมื่อคนพี่ไม่มี คนน้องก็น่ารักใช่ย่อย อาจจะไม่เซ็กซี่เพราะติดจะอวบ แต่ใครได้เห็นได้ใกล้ชิด ‘เมียของเขา’ รับรองว่าติดใจทุกคน ขนาดเขาเองยังติดใจ แต่อย่างว่าเขาคือผู้ชายคนแรกและจะเป็นคนเดียวตลอดไป คนอื่นหมดสิทธิ์ในตัวหยาดทิพย์ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ตั้งแต่ที่เขาได้ครอบครองเธอ เป็นเจ้าของทั้งร่างกายและจิตใจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “อือ...” ร่างอวบบนเตียงกะพริบตาปริบๆ มีท่าทีว่าจะตื่นหลังจากป่วยมาหลายวัน คนที่จ้องอย่างเพลินตาสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะกระแอมตีสีหน้าขรึมอย่างที่ควรจะทำ “ขะ... ขอน้ำดื่มหน่อย” คนป่วยบอกเสียงแหบแห้ง เมฆารีบประคองร่างอวบขึ้นสู่อ้อมแขน ก่อนจะป้อนน้ำให้เธอดื่ม “แค่กๆๆ” “อย่ารีบสิ สำลักแล้วเห็นไหม” เขาทำเสียงดุแต่แฝงไปด้วยความเอ็นดูและห่วงใย “นาย...” หญิงสาวมองคนที่โอบกอดเธอไว้เพื่อให้ดื่มน้ำแล้วตาโต เหมือนจะหายป่วยเป็นปลิดทิ้ง “ตกใจอะไรนักหนาพอเห็นหน้าผัว” “คุณไม่ใช่สักหน่อย” “เรียกคุณทำไม บอกแล้วให้เรียกว่าไง พูดไม่รู้เรื่อง ลงโทษยังไงดี จูบให้ปากช้ำดีไหม” “อย่านะคะ” เธอเอามือปิดปากตัวเองไว้ ก่อนจะซุกหน้าลงกับหมอนใบโต ได้ยินเสียงหัวเราะชอบใจของเขาแล้วอยากจะค้อนเขานัก “หิวหรือยัง ฉันให้คนต้มข้าวต้มให้เธอแล้วนะ” “ยังไม่หิวค่ะ” หยาดทิพย์อุบอิบบอก ก่อนจะค่อยๆ เขยิบไปข้างเตียง “จะไปไหนเด็กดื้อ ไม่หิวก็ต้องกินรู้ไหม เพิ่งหายป่วยแบบนี้” เขารู้ทันคว้าตัวเธอเอาไว้เมื่อเจ้าตัวค่อยเขยิบถอยห่างจนจะตกเตียงอยู่รอมร่อ “มะ... ไม่ค่อยหิว” “ถ้าไม่หิวก็ดีเหมือนกัน งั้นเราทำอย่างอื่นกันแทนนะ” “ทะ... ทำอะไร” เสียงหวานเริ่มตะกุกตะกัก หาทางหนีทีไล่ แต่เขารู้ทันรวบเธอมากอดเอาไว้ พร้อมกับขึ้นคร่อมทับกักเธอเอาไว้ใต้ร่าง “เมคเลิฟกันดีกว่าไหม” “ไม่ดี” เธอส่ายหน้าดิกจนผมกระจายเต็มหมอน มองเขาด้วยสายตาหวาดหวั่น “แต่ฉันว่าดีออก” เขาก้มลงไปซุกไซ้ซอกคอหอม คนที่เพิ่งหายป่วยตัวแข็งทื่อ ก่อนจะร้องไห้สะอื้นออกมา “ร้องไห้ทำไม” เขาถามอย่างตกใจ “อย่าทำอะไรหนูเล็กเลยนะคะ” “ก็แค่จูบ ผัวจะจูบเมียมันผิดตรงไหน” “ผิดตรงที่หนูเล็กไม่ยินยอมน่ะสิคะ” เธอยิ่งร้องไห้หนักขึ้นไปอีก “ปัดโธ่เว้ย! ผู้หญิงนี่เป็นเพศที่อ่อนแอ อ่อนไหว เจ้าน้ำตา งี่เง่าที่สุด” เขาเห็นเธอร้องก็รู้สึกแทบจะทนไม่ไหว เกิดมายังไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเท่านี้มาก่อน เมื่อก่อนใครจะร้องกอดแข้งกอดขา ถ้าเขาเบื่อก็พร้อมจะสลัดทิ้ง “เดี๋ยวให้คนเอาข้าวต้มมาให้ กินข้าวแล้วกินยาซะ” เขาผละออกห่าง ก่อนจากไปยังหันกลับมามองคนที่สะอื้นอยู่บนเตียง จริงๆ อยากปลอบ แต่เขาก็ปลอบใครไม่เป็น กลัวจะยิ่งทำให้ร้องไห้เข้าไปอีก ถึงเขาจะแค้น ก็แค้นตัวต้นเหตุ เขาไม่พาลแค้นมั่วไปหมด แม้จะเป็นพี่น้อง แต่ก็คนละคน เขาเป็นลูกผู้ชายพอ กล้าทำกล้ารับ เขาจะรับผิดชอบเธอ เมฆาบอกตัวเองเช่นนั้น กริชมองแผ่นหลังกว้างบึกบึนของเจ้านายที่กำลังยืนสูบบุหรี่เหมือนมีเรื่องเคร่งเครียดหนักอกหนักใจจนต้องถอนใจเฮือกๆ เขายอมรับว่าตัวเองผิดพลาดที่จับมาผิดตัวแบบนี้ แต่เจ้านายกลับไม่ได้ลงโทษเขาเท่าที่ควร “นายครับ ตอนนี้ยังหาตัวคุณหยาดพิรุณไม่เจอครับ” “ช่างหัวมัน!” กริชสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงแข็งกร้าวของเจ้านาย แถมใบหน้ายังเคร่งเครียดแววตาหมกมุ่นเหมือนมีเรื่องครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลา “นายเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” “เวลาผู้หญิงร้องไห้หรืองอน แกทำไงวะไอ้กริช” เมฆาหันมามองลูกน้องคู่ใจที่อยู่ด้วยกันมานาน “นายกำลังมีความรักเหรอครับ” “ไม่... ไม่ใช่โว้ย แค่อยากถามดู เห็นแกมีเมียแล้ว” เขารีบแก้ตัวเป็นพัลวัน ใครจะกล้าบอกว่าเขาตกหลุมรักภรรยาตามพฤตินัยเข้าให้แล้ว มันเป็นเรื่องน่าตลกชะมัด “เวลาเมียผมงอน ผมก็ปล้ำอย่างเดียวเลยครับ” “ปล้ำเหรอ” เมฆาเลิกคิ้วขึ้น ความคิดวาบขึ้นมาในสมอง แต่แกล้งกระแอมตีหน้าขรึมเอาไว้ ถือว่าไอ้กริชมันตอบถูกใจ งอน ปล้ำๆๆๆ ท้องโย้ๆๆๆ มีลูกหลายคนทันใช้ “นายจะง้อคุณหนูเล็กเหรอ” กริชลองเอ่ยถามว่าเป็นไปอย่างที่เขาคิดหรือไม่ “แกกล้าดียังไงเรียกชื่อเล่นเมียฉัน” แล้วต้องสะดุ้งเพราะเสียงราวฟ้าผ่าของเจ้านายดังขึ้น แบบนี้เขาเรียกทั้งห่วงทั้งหวงของจริง อยู่กันมานานทำไมจะไม่รู้ “เอ่อ... ผม” กริชถึงกับไปไม่เป็นเมื่อเริ่มเห็นอาการคนขี้หวง “ห้ามเรียกชื่อเล่นเมียฉันอีก” คำว่า ‘เมีย’ เต็มปากเต็มคำเชียว กริชคิดในใจ “ครับ” “แล้วถ้าเมียแกร้องล่ะ แกทำยังไง” “ก็ถามว่าจะเอาอะไรครับ ตามใจหน่อยเดี๋ยวก็ยิ้มออก หยุดร้องไห้ไปเอง” “เหมือนเด็ก” เมฆาเปรียบเทียบแล้วเผลอยิ้มอีก กริชขมวดคิ้วไม่เคยเห็นเจ้านายยิ้มมาก่อน ยิ้มยากยิ่งกว่าอะไร ใครๆ ก็เรียกเสือยิ้มยาก อยู่ๆ ยิ้มได้ยังไง ถ้าไม่ใช่เพราะ... เขาคิดถึงหยาดทิพย์แล้วอมยิ้มบ้าง บางทีกามเทพอย่างเขาอาจจะทำงานได้ยอดเยี่ยมก็ได้ เรียกว่ากามเทพอุ้มสม เพราะถ้าคนที่ถูกจับมาเป็นหยาดพิรุณ ป่านนี้ก็คงทรมาทรกรรม หรือไม่ก็แก้แค้นกันอย่างเคร่งเครียดดุเดือดไปแล้ว แต่นี่เป็นน้องสาวที่น่ารักของหยาดพิรุณแทน เขาไปสืบประวัติมาแล้ว หยาดทิพย์เป็นเด็กนิสัยดี ว่านอนสอนง่าย แต่ไม่ค่อยเป็นที่รักของบิดาสักเท่าไหร่ “ก็ประมาณนั้นครับ ผู้หญิงก็เหมือนเด็กเอาแต่ใจนิดๆ ตามใจหน่อยก็หายงอนแล้วครับ นายสู้ๆ นะครับ ดูท่าคุณหยาดทิพย์ก็ไม่ได้ขี้งอนอะไรมากมายหรอกครับ”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more