บทที่ 4 ยับเยิน 2

1197 คำ

เอกที่กำลังนั่งดื่มกาแฟรอการมาถึงของน้องชายทั้งสองและสายตาก็อ่านไล่ดูรายการอะไหล่รถยนต์ที่จะเข้ามาในสิ้นเดือนนี้ไปด้วย และเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นพร้อมเลขาของเขาเดินนำน้องชายทั้งสองเข้ามาในห้อง เขาก็มองไปยังเลขาที่รู้หน้าที่ของตนเองเมื่อเดินมาส่งน้องชายของท่านประธานก็กลับออกไปเหมือนเดิม “สวัสดีครับพี่เอก” ตรีกับโทเอ่ยพร้อมกันและยกมือไหว้ผู้เป็นพี่ใหญ่ของบ้าน “อืม! กว่าจะเจอได้นะน้องตรี” ตรีรู้ว่าพี่ชายเอ่ยเหน็บตัวเอง แต่ก็แสร้งยิ้มตอบกลับแล้วเดินไปทิ้งตัวลงนั่งโซฟาตัวเดียวกับพี่ชาย ส่วนโทก็เดินไปนั่งโซฟาเดี่ยวอีกตัวที่อยู่ใกล้กัน “ชาหรือกาแฟ” คนเป็นพี่ถามน้องชายทั้งสอง “กาแฟครับ” โทตอบแล้วเจ้าของห้องก็รินกาแฟใส่แก้วที่มีเตรียมพร้อมรออยู่ก่อนแล้วให้น้องชายทั้งสองอย่างรู้ใจ จริงๆ เขารู้อยู่แล้วว่าโทกับตรีจะดื่มกาแฟไม่ดื่มชาเหมือนเขา ส่วนเขาดื่มได้ทั้งสองอย่างแล้วแต่วัน และวันนี้เขาก็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม