บทที่ 4 ยับเยิน 1

1270 คำ

ปอแก้วกลับมาถึงบ้านในตอนเย็นของอีกวันด้วยสภาพยับเยินดูไม่ได้ แม้แต่แม่เธอก็ตกใจตอนเห็นเธอ อย่าว่าแต่ท่านเลยตกใจ ขนาดตัวเธอเองยังตกใจสภาพตัวเองเมื่อเดินมาส่องกระจกในห้อง ตอนท่านถามว่าหายไปไหนมาทั้งคืนก็บอกเหมือนทุกครั้งว่าแฮงค์นอนค้างกับคะน้าและชนะพลที่คอนโด ดีนะที่ตอนกลับตรียังให้ยืมเสื้อเชิ้ตใส่คลุมมาด้วย ไม่งั้นแม่ได้เห็นรอยช้ำเป็นจ้ำๆ ตามเนินอกแน่นอน และลำคอด้วย แต่ดีที่แม่ไม่ได้สังเกตขนาดนั้นเมื่อกี้ ด้วยรู้ดีว่าปกติของเธออยู่แล้ว ชอบแอบหนีเที่ยวกลางคืนและกลับมาในเช้าของอีกวันหรือเย็น มือน้อยล้วงยาคุมฉุกเฉินออกมากำแน่นพร้อมมองสภาพที่แย่มากของตัวเองในกระจกตรงหน้า แล้วก็ยกมือปาดคราบน้ำตาใสๆ ที่ไหลอาบคลอดวงตาออกมาเปื้อนแก้มตัวเอง ‘นี่ยาคุมฉุกเฉิน กินซะ ถ้าไม่อยากท้อง เพราะพี่ไม่ได้ใส่ถุงยาง’ คำพูดและเสียงของตรียังดังก้องในหูตอนที่เขานำมันมายัดใส่มือให้ ก่อนจะเปิดประตูดันเธอลงจากรถยนต์

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม