บทที่11
สองต่อสอง
เวลาผ่านพ้นไปถึงวันเปิดภาคเรียน ฉันเดินลงจากรถพี่มาร์ชเพื่อเดินไปหาฮาร์ทหน้าตึกคณะ ฉันรู้ว่าฮาร์ทจีบฉันแต่ฉันยังฝังใจกับเจ้าขุนอยู่หรือไม่ฉันก็รักใครไม่ได้จริงๆ
"นั่นไอ้เจ้าขุนนี่" ฮาร์ทหันไปยิ้มเมื่อเห็นรถเพื่อนขับตรงมาจอดตรงหน้า
บรื้นนนน!!
รถสปอร์ตหรูสีดำด้าน สีโปรดของเจ้าขุน เพียงแค่เจ้าขุนก้าวขาลงจากรถเสียงนักศึกษาทั้งคณะก็พากันกรี๊ดกร๊าด ซุบซิบในความหล่อกระชากใจนี้
"มาช้าจังนะมึง"
"รถติด" เจ้าขุนตอบสั้นๆสายตาเขามองมิเกลตลอดเวลาจนเธอหันหน้าหนีไปอีกทาง
มิเกลรู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันทีเพราะเธอยังไม่มีเพื่อน ไม่รู้จักใครเลยนอกจากฮาร์ท ทั้งสามเดินมาเข้าแถวเพื่อรอแนะนำตัวกับรุ่นพี่กิจกรรมรับน้องก็มีเพียงเล็กๆน้อยๆแต่เดือนหน้ารุ่นพี่จะไปช่วยสร้างโรงพยาบาลบนดอยเลยขอความสมัครใจ น้องๆใครอยากไปก็ไปได้ หลายๆคนก็รีบยกไม้ยกมือหนึ่งในนั้นก็คือมิเกล สองหนุ่มจึงรีบยกมือขึ้นตามเธอทันที
"เจ้าขุนไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกันที่นี่" สาวสวยผมสั้นนมโตเดินเข้ามาหาเจ้าขุนจึงหันไปยิ้มให้ทั้งสองเคยเรียนพิเศษด้วยกัน
"กิ๊กสอบติดที่นี่เหรอ"
"จริงๆก็ติดหลายที่แหละแต่พอดีได้ข่าวว่าอาจารย์แพทย์ที่นี่คือพ่อของเจ้าขุนเราเลยเลือกเรียนที่นี่"
"เหรอ งั้นไว้เจอกันนะ"
"โอเคจ้ะ"
เจ้าขุนหันกลับมามิเกลกับฮาร์ทกำลังถ่ายรูปด้วยกันเห็นแล้วรู้สึกหมั่นไส้แต่ก็ทำได้แค่หันหน้าหนี เขามีสาวๆเข้ามาทำความรู้จักเช่นเดียวกับมิเกลที่มีทั้งสาวแท้สาวเทียมหนุ่มหล่อ หนุ่มเนิร์ดเข้ามาทำความรู้จัก แม้เจ้าขุนไม่เข้าใจตัวเองทำไมเขาถึงไม่ชอบ ไม่พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง
"ไอ้ขุนวันนี้กูจองตั๋วหนังไว้"
"กูไม่ว่าง -_-!"
"กูจองไว้สามใบมิเกลก็ไป มิเกลบอกกูว่าอยากดูเรื่องนี้ถ้ามึงไม่ไปกูจะได้ชวนคนอื่นไปแทน"
"กูไปก็ได้"
"เออก็แค่เนี้ย ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยกูอยากอยู่กับมิเกลแต่มิเกลไม่อยากไปสองต่อสองกับกู กูบอกมิเกลก่อนดีกว่าว่ามึงไปด้วย"
"เดี๋ยว! มึงไม่ต้องบอกหรอกถึงเวลาก็ไปรถกูเลย"
"เออก็ได้วะ" ฮาร์ทเกาหัวตัวเองแม้จะไม่เข้าใจกับคำพูดของเพื่อนก็เถอะ
ถึงเวลาเลิกเรียนมิเกลก็ต้องถอนหายใจมาตลอดทั้งทางเพราะวันนี้ฮาร์ทมากับพี่ชายการที่จะไปดูหนังนั้นต้องนั่งรถเจ้าขุนมา ทั้งสามนั่งดูหนังรักโรแมนติกด้วยกันจนมิเกลน้ำตาคลอเมื่อถึงฉากที่นางเอกถูกพระเอกบอกเลิก
"มิเกล...."
"มิเกล...."
สองหนุ่มเอ่ยปากเรียกเธอพร้อมกันแต่เธอไม่ได้ขานตอบเธอรีบเช็ดน้ำตาของตัวเองแล้วหันมายิ้มก่อนจะหันไปดูหนังต่อ หนังเรื่องนี้ทำให้คนที่ดูเข้าใจและรู้สึกเหมือนนางเอก เธอเจ็บ เศร้า เสียใจ เจ้าขุนจึงเข้าใจความรู้สึกของมิเกลว่าที่ผ่านมาเธอเป็นยังไง เขาหันไปมองคนตัวเล็กที่นั่งข้างเพื่อนของเขาด้วยสายตาที่รู้สึกผิด
หนังจบทั้งสามก็เดินมาซื้อน้ำกันก่อนกลับบ้าน เจ้าขุนอาสาไปส่งฮาร์ทก่อนเพื่อที่เขาจะได้กลับบ้านพร้อมมิเกล เธอถูกเขาเรียกให้มานั่งด้านหน้าแม้เธอจะไม่อยากมาแต่ก็ต้องไปตามมารยาท ระหว่างทางเจ้าขุนภาวนาให้ฝนตกรถติดเขาอยากมีเวลาอยู่กับเธอสองต่อสองบ้าง
"มิเกลเรื่องที่ผ่านมาฉันขอโทษนะ ฉันไม่ดีเองที่ทำให้เธอเสียใจ"
เจ้าขุนตัดสินใจพูดออกมาแต่มิเกลไม่ตอบ สองมือกำสายกระเป๋าไว้แน่น เธอมองออกไปด้านนอกกระจกแต่หัวใจมันกลับอ่อนแอเสียอย่างนั้น
"ที่ฉันเงียบไปเพราะไม่มีโอกาสได้คุยกับเธอ ฉันเองก็เสียใจที่ทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ ฉัน...."
"พอเถอะ อย่าพูดเลยเรื่องมันผ่านมานานแล้ว" มิเกลพูดออกมาโดยไม่ได้หันไปมองหน้าชายหนุ่ม
ซ่าาา!!
เสียงฝนตกซ่าๆดังเข้ามาในรถ จากที่รถติดอยู่แล้วกลายเป็นจอดตายอยู่แบบนั้น เจ้าขุนจึงเลือกเพลงเปิดคลอเบาๆ เพลงจะตั้งใจรัก ความหมายสุดลึกซึ้ง มิเกลหายใจไม่ทั่วท้องเธอกำลังประหม่าคนข้างๆก็แอบมองเธอเป็นระยะ ยิ่งเห็นเธอรู้สึกเขายิ่งค้นหาเพลงที่เกี่ยวกับการขอโทษคนรัก
เขาไม่รู้ตัวว่าที่ผ่านมาเขาเองก็มีเธอเป็นยาใจ
เขาขาดเธอไม่ได้
ยิ่งเธอหายไปยิ่งทำให้เขาทุกข์ใจจนแทบบ้า
"ทำไมรถติดแบบนี้นะ" มิเกลบ่นพึมพำ
"ข้างหน้ามีอุบัติเหตุ ฝนตกด้วยแถมเวลานี้เป็นเวลาเลิกงานอีก จะชั่วโมงนึงแล้วขยับไม่ถึงกิโลเลย"
สรุปแล้วทั้งสองต้องอยู่ในรถด้วยกันและมิเกลต้องฟังเพลงเป็นชั่วโมงจนเธอผล็อยหลับไป มือหนาของคนข้างกายจึงแอบจับผมเธอทัดหู คนนอนคอพับลืมตาขึ้นมามองหน้าเขาช้าๆ ทั้งสองห่างกันเพียงคืบเดียวแต่มันกลับทำให้กำแพงที่เธอตั้งใจก่อขึ้นมาเกิดรอยร้าวทีละนิดๆ
จูบสิ จูบเลย
เสียงในสมองซีกซ้ายสั่งมิเกลให้จูบคนตรงหน้า ภาพวันงานเลี้ยงจึงแล่นเข้ามาในหัวเธออีกครั้ง
ปริ๊น!!!!
ทั้งสองหลุดจากภวังค์ทันทีเมื่อรถคันหลังบีบแตรไล่ เจ้าขุนรีบออกตัวขับเคลื่อนรถยนต์ต่อโดยไม่พูดอะไร มิเกลเองก็เช่นกันเธอยกมือขึ้นทาบอกเพื่อตั้งสติและข่มหัวใจตัวเองไม่ให้เต้นแรงไปมากกว่านี้
---------------------------------------
กำแพงของมิเกลจะพังไหมนะ