ฉันชื่อมิเกล เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่6 ครอบครัวฉันเป็นหมอ พี่ชายฉันเป็นนักศึกษาแพทย์และตัวฉันก็ถูกตั้งความหวังไว้ว่าจะได้เป็นคุณหมอเหมือนกัน มันดูเครียดใช่ไหม ใช่เพราะฉันไม่อยากเรียนหมอเลย แต่ที่ฉันต้องเรียนเพราะผู้ชายคนนั้น เจ้าขุน ลูกชายของลุงหมอศิลาเพื่อนพ่อฉันเอง เราสองคนโตมาด้วยกันอยู่บ้านใกล้กัน ที่สำคัญฉันแอบชอบเจ้าขุนมานานมากแล้วด้วย
"นายชอบกินขนมเบื้องหน้าโรงเรียนด้วยเหรอเจ้าขุน^^"
"ฉันเห็นเธอชอบซื้อเลยอยากลองกินดูบ้าง หวานจะตายกินเข้าไปได้ยังไง อะเอาไปฉันไปละพ่อรอนานแล้ว"
"อ๋อ อะ อืม บายจ้ะ"
มิเกลหยิบถุงขนมเบื้องขึ้นมาเปิดดู เธอนับแล้วนับอีกขนมเบื้องยังอยู่ครบทุกชิ้น ความคิดเข้าข้างตัวเองจึงบังเกิดขึ้น
"นายเองก็แอบชอบฉันเหมือนกันใช่ไหมเจ้าขุน กรี๊ดดดดด"
เวลาผ่านไปจนทั้งสองใกล้เรียนจบ ประธานนักเรียนอย่างเจ้าขุนจึงชวนเพื่อนๆไปเลี้ยงฉลองที่บ้านของเขา บ้านที่ใหญ่โตมโหฬารแต่มีสมาชิกอยู่ไม่กี่คน มีแค่พ่อ แม่ ตัวเขาและน้องสาว
"นายดื่มเป็นด้วยเหรอเจ้าขุน"
"พอเป็นพิธี ลองไหมล่ะ" เจ้าขุนส่งแก้วน้ำสีอำพันให้มิเกลได้ลิ้มลอง แม้มันจะขมแต่เธอกลับรู้สึกติดใจในรสชาติของมัน
เวลาผ่านไปมิเกลเริ่มสนุกสนานจนควบคุมตัวเองไม่ได้ เธอจึงเดินเลี่ยงมานั่งริมสระน้ำเพียงลำพัง เจ้าขุนเห็นเธอเดินหนีออกมาจึงเข้ามาถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง
"ไหวไหมเนี่ย ขึ้นไปนอนกับเจ้านางไหม"
"ม่ายยย นายย ฉันรู้สึกมึนหัวอยากอ้วก"
"ก็เล่นกินไปขนาดนั้น ไปนอนเถอะเดี๋ยวพ่อเธอมารับตอนสี่ทุ่ม"
" อะ อืมมม"
ไม่รู้ว่าผีห่าซาตานตนไหนเข้าสิง มิเกลทนเห็นเจ้าขุนอยู่ท่ามกลางเพื่อนผู้หญิงไม่ได้เธออดทนอดกลั้นมานานแล้ว วันนี้เธอลืมสิ้นถึงคำว่ายางอาย เพียงแค่พ้นสายตาของทุกคนมิเกลรีบกระชากเจ้าขุนให้หันมาก่อนจะผลักอกเขาจนถอยไปชนกำแพงหนา
จ๊วบ~
ริมฝีปากบางพยายามบดขยี้จนเจ้าขุนคล้อยตามขยับปากไปกับเธอ ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้อารมณ์ของทั้งสองเตลิดไปไหนต่อไหน เจ้าขุนจับร่างบางพลิกชนกำแพง เขาเกือบจะซุกไซร้ซอกคอขาวของเธออยู่แล้ว
"เจ้าขุน!!!"
"แม่!!!"
