บทที่9 เพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทกัน
1110 คำ
บทที่9
เพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทกัน
เวลาล่วงเลยมาจนถึงวันที่ฉันต้องไปรายงานตัวแต่วันนี้คุณพ่อกับพี่มาร์ชติดเวร คุณแม่ก็ติดงานฉันจึงตั้งใจจะไปรายงานตัวที่มหาวิทยาลัยเอง ออกจากบ้านยังไม่ทันจะก้าวขาลุงศิลาก็เปิดกระจกรถเรียกฉันให้ขึ้นรถไปด้วยกัน ฉันมองหน้าเจ้าขุนแล้วรู้สึกเจ็บหัวใจแต่ปฏิเสธไปก็คงไม่ดี
"ขึ้นรถเถอะเดี๋ยวลุงไปส่ง ลุงจะไปคุยกับเพื่อนด้วย เพื่อนลุงเป็นอาจารย์อยู่ที่นั่นจะช่วยฝากฝังให้"
"ก็ได้ค่ะ" ฉันเดินขึ้นไปนั่งด้านหลังลุงศิลา ส่วนเบาะข้างๆคนขับคือเจ้าขุน ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็กดูว่าตอนนี้ซอลถึงหรือยังถึงจะอยู่คนละคณะก็เถอะ
"มิเกลตื่นเต้นไหมลูก"
"ตื่นเต้นค่ะ"
"หนูสวยขึ้นหรือเปล่าไปทำอะไรมาบ้าง ปรับโครงหน้ามาเหรอ"
"หนูก็ไม่รู้ค่ะ แฟนพี่มาร์ชเปิดคลินิกเสริมความงาม พี่มาร์ชเลยพาไปเป็นหนูทดลอง"
"ฮ่าๆๆ แต่ก็ดีนะ ว่างๆลุงว่าจะพาป้าเราไปเหมือนกัน"
ฉันยิ้มให้ลุงศิลาแต่ไม่ได้หันไปมองเจ้าขุนเลย ถึงมหาวิทยาลัยลุงศิลาก็พาฉันมาตึกคณะ ฉันเดินมาเงียบๆแต่แว๊บเดียวที่เห็นเจ้าขุนก็ทำให้ฉันแอบตกใจเหมือนกัน เจ้าขุนดูโตขึ้นแถมหล่อมาก หล่อจนฉันตกใจ
"มึงงงง"
"ซอลไปกันเถอะ"
มิเกลดึงมือเพื่อนเข้ามาที่ห้องลงทะเบียน ออกมาเธอก็เจอเจ้าขุนยืนอยู่กับเพื่อนต่างสถาบันที่เขารู้จัก ทั้งสองยืนคุยกันจนกระทั่งมิเกลเดินแยกับซอลเพื่อไปลงทะเบียนเรียน
"น่ารักวะ คนนี้ชื่อมิเกลใช่ไหม กูเห็นคลิปตอนใส่ชุดว่ายน้ำแล้วหัวใจจะวาย"
เจ้าขุนมองหน้าเพื่อนด้วยความตกใจสิ่งที่เพื่อนเขาพูดมาเขาไม่รู้เรื่องด้วยเลย แถมเพื่อนเขายังมีท่าทีหลงเสน่ห์ของมิเกลเข้าจังๆ
"ไอ้ขุนมิเกลมีแฟนหรือยังวะ"
"ไม่รู้ว่ะ ไม่น่ามีมั้ง"
"ค่อยยังชั่ว กูขอไปทำความรู้จักกับมิเกลของกูก่อนดีกว่า"
ชายหนุ่มหน้าตาดีฐานะทางบ้านโคตรรวยทำธุรกิจเกี่ยวกับเครื่องมือแพทย์และส่งออกสินค้าเกษตรของไทยไปต่างประเทศ เขาเห็นคลิปเธอใน tiktok จึงเกิดอาการตกหลุมรักความน่ารักของเธอ
"สวัสดีมิเกล"
มิเกลหันมามองชายหนุ่มด้านหลังแต่สายตาเธอมองไปที่เจ้าขุน เขาค่อยๆเดินเข้ามาแต่ไม่กล้าเข้ามาใกล้
"ค่ะ"
"เราชื่อฮาร์ทเป็นเพื่อนของเจ้าขุน เธอเป็นเพื่อนกับเจ้าขุนใช่ไหม"
"อืม เราเป็นเพื่อนแต่ไม่ค่อยสนิทกัน นายมีอะไรกับเราหรือเปล่า"
"เราอยากเป็นเพื่อนเธอได้ไหม"
"อื้อ ได้สิ"
ทั้งสองยืนคุยกันจนเจ้าขุนต้องขยับออกมา เขาเหมือนเป็นส่วนเกินเป็นอากาศที่เธอไม่ต้องการ หมอศิลายืนมองลูกชายอยู่ไกลๆ เขาอยากจะหัวเราะนัก
"เจ้าขุน มิเกล กลับกันเถอะลูก"
"ค่ะคุณลุง"
เจ้าขุนไม่ได้ตอบเขาเดินตรงมาที่รถเลย ส่วนมิเกลมีเพื่อนใหม่ตามมาส่ง เธอจึงไลน์บอกซอลว่าต้องกลับก่อน
"บ๊ายบายนะฮาร์ทไว้เจอกันนะ"
"โอเคครับมิเกล เอ้อมิเกล เราขอไลน์มิเกลหน่อยได้ไหม^^"
"ได้สิ^^"
ทั้งสองแลกไลน์กันอยู่ข้างรถ ส่วนเจ้าขุนนั่งรอเงียบๆ หมอศิลารู้จักนิสัยลูกชายดี อาการแบบนี้คงจะไม่พอใจที่ถูกมองข้ามเป็นอากาศ
เมื่อทั้งสองแลกไลน์กันแล้วหมอศิลาจึงรีบพาเด็กๆมานั่งทานข้าวในห้าง เขาเห็นอาการของทั้งสองก็รู้สึกหนักใจลูกชายไม่กล้าสู้หน้ามิเกลจริงๆ ส่วนอีกคนก็สวยขึ้นผิดหูผิดตา
"มิเกลช่วงนี้ยังไปทำงานพาสไทม์อยู่หรือเปล่าลูก อย่าลืมอ่านหนังสือนะหาความรู้ไว้เยอะๆ เรียนหมอได้ใช้ทั้งหมดนั่นแหละ"
"ช่วงนี้ไม่ได้ไปแล้วค่ะ พี่มาร์ชให้อ่านหนังสือทุกวันเลย"
"ดีแล้วล่ะ ไงเราไม่พูดไม่จาเลยข้าวปลาก็ไม่กินเขี่ยอยู่ได้"
เจ้าขุนเปรยตามองมิเกลแว๊บนึง เขากำลังลำบากใจและอึดอัดกับสถานการณ์ตรงหน้า มิเกลในวันนี้ไม่เหมือนมิเกลที่เขาเคยรู้จักเลย เธอสวยขึ้นผิดหูผิดตา ใจแข็งมากขึ้นแถมยังมีเสน่ห์จนเพื่อนเขารวมถึงคนในคณะมองไม่ละสายตา
"ผมไม่ค่อยหิวครับ"
"เมื่อเช้าบ่นหิวข้าวจะตาย มาตอนนี้บอกไม่หิว"
เจ้าขุนแอบมองมิเกลเป็นระยะ เธอไม่มองไม่สนใจเขาเลยสักนิดทานข้าวเสร็จหมอศิลาก็ขับรถมาส่งเธอที่บ้าน
บ้านหมอศิลา
กลับมาถึงเจ้าขุนก็ขอตัวขึ้นไปพัก เขาค้นหาโทรศัพท์เครื่องเก่ามาสมัครเฟซบุ๊ก สมัครtiktokเพื่อส่องดูความเคลื่อนไหวของมิเกล เขาใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าในการเลื่อนดูคลิปของมิเกลจนครบทุกคลิป รวมถึงส่องเฟซบุ๊กของเธอด้วย
"เมื่อก่อนน่ารักกว่านี้ตั้งเยอะ"
ติ๊ก! เสียงแจ้งเตือนล่าสุด
มิเกลลงคลิปล่าสุดเธอสวมใส่ชุดมินิเดรสสีหวานร้องเพลงรักคนผิดในคอมเมนต์มีแต่ผู้ชายหน้าหม้อทั้งนั้น หรือที่เธอเปลี่ยนไปขนาดนี้จะเป็นเพราะผม ผมเผลอกดหัวใจให้เธอไปดีนะที่ผมใช้แอคเคาท์สำรองไม่งั้นเธอคงบล็อกผมอีกแน่
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!!
"พี่เจ้าขุนคุณแม่บอกว่าพรุ่งนี้ให้เตรียมตัวหัดขับรถยนต์นะคะ" เจ้านางเปิดประตูพรวดเข้ามาซึ่งเป็นเรื่องปกติของเธอ เธอไม่เคยรอคำตอบจากเขาเลยสักครั้ง
"รู้แล้วพี่คุยกับพ่อแล้ว"
"ได้ยินว่าคุณแม่จะออกรถคันใหม่ให้พี่เอาไว้ใช้ไปเรียนด้วย อิจฉาอะอยากเรียนจบไวๆจัง"
"อีกแค่3ปีก็จบแล้วทนไปก่อน"
"หึ! เออพี่เจ้าขุนช่วงนี้พี่มิเกลเปลี่ยนไปเยอะเลย สวยฉ่ำมาก พี่เห็นหรือยังตกตะลึงไหม"
"ไม่รู้สิพี่เฉยๆ"
"อืมมม คนอย่างพี่มีหัวใจที่ไหนกันงั้นหนูไปละ อย่าลืมนะพรุ่งนี้ตื่นเช้าๆหน่อยคุณอามาถึงคืนนี้"
"รู้แล้วออกไปได้แล้วไป"
"ชิ!"
-------------------------
เริ่มโบ้หรือยังนะ เริ่มโบ้หรือยังเอ่ย
- ผู้เขียน
