บทที่6 พูดไม่ได้ก็จูบไปเลย
1160 คำ
บทที่6
พูดไม่ได้ก็จูบไปเลย
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
วันนี้เหมือนเป็นวันที่เจ้าขุนดูเซ็งๆ ช่วงพักกลางวันปกติเขาจะมานั่งอ่านหนังสือคุยโทรศัพท์กับแฟนสาวแต่วันนี้เขาหมกตัวอยู่ในห้องสมุด มิเกลเห็นสีหน้าเขาดูแปลกไปเหมือนคนเครียดเรื่องอะไรสักอย่างเธอจึงหันกลับไปร้านค้าของโรงเรียนเพื่อซื้อช็อกโกแลตมาหนึ่งห่อ
เธอเดินกลับมาที่ห้องสมุดสายตาก็มองเจ้าขุนด้วยความเป็นห่วง เธอเคยเห็นเขาเป็นแบบนี้ตอนทะเลาะกับลุงศิลาเรื่องโดดเรียน แต่ครั้งนี้เธอลองถามโก๋ก็ไม่ได้คำตอบอะไรเลย
“ช็อกโกแลตหน่อยไหม” มิเกลส่งช็อกโกแลตให้เจ้าขุน เขาจึงหยิบมันขึ้นมาแกะแล้วยัดใส่ปาก “รู้สึกดีขึ้นไหม”
“ไม่อะ”
“นายเป็นอะไรทำไมไม่ไปกินข้าว”
“ฉันไม่ค่อยหิวแล้วเธอทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ ทำไมไม่ไปอยู่กับซอล”
มิเกลส่ายหน้าเธอหยิบหนังสือขึ้นมาเปิดแต่สายตายังมองเจ้าขุนอยู่ เขาเครียดและดูท่าจะไม่ดีขึ้นเลย
“นายโอเคไหมเจ้าขุน”
“เฮ้อ ฉันไม่ได้เป็นอะไร” พูดจบเขาก็ก้มหน้าอ่านหนังสือต่อจนกระทั่งแฟนสาวส่งข้อความมามิเกลรีบขยับแว่นตาเพื่อใช้พลังในการเพ่งจนเห็นข้อความตัวเล็กๆ ที่เด้งขึ้นมา
ขอร้องล่ะอย่าเลิกกันเลยนะเจ้าขุน
รู้สึกเหมือนเห็นแสงสว่างแล้วสิ มิเกลนั่งอมยิ้มหน้าแดงเพราะเจ้าขุนเขากดเข้าไปในห้องแชตนั้นแล้วกดบล็อกมันทันที แบบนี้โอกาสที่เธอจะได้สารภาพรักเขาก็อยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้วสิ
กริ๊งงงง!!
เสียงสัญญาณดังขึ้นเพื่อแจ้งเตือนให้นักเรียนทุกคนเข้าเรียน มิเกลเดินก้มหน้าอมยิ้มจนแก้มแดงวันนี้เธอได้เดินเคียงคู่มากับเจ้าขุน แถมเจ้าขุนยังช่วยเธอถือกระเป๋าขึ้นมาด้วย
“เฮ้ยไอ้ขุนเด็กมึงโทรหากูบอกมึงไม่ยอมรับสายอะ” เสียงเพื่อนชายอีกกลุ่มตะโกนมาเจ้าขุนจึงพยักหน้าให้ เขาส่งกระเป๋านักเรียนให้มิเกลจนซอลรีบขยับเข้ามาทำหน้าตากรุ้มกริ่มใส่เพื่อน
“อะไรยังไงไหนเล่าสิ”
“กูว่าเจ้าขุนกำลังจะเลิกกับแฟนแล้วว่ะ”
“อ้าว แบบนี้มึงต้องไปแก้บนนะมิเกล”
“กูบนอะไรไปวะมึงกูจำไม่ได้” มิเกลมือไม้สั่นมองไปที่เจ้าขุน ตอนนี้เขานั่งหมุนปากกาก่อนจะหันมาหาเธอ
“มึงบนลิเกศรรามไปอะ กูเช็กแล้วมึงต้องมีเงินประมาณ2-3แสน มึงไหวปะ”
“ฮะ!! ฉิบหายตอนนั้นกูคิดอะไรอยู่วะ!!”
ขวับ!!
ทั้งห้องหันมามองมิเกลจึงรีบก้มหน้าลงเธอเปิดแอปธนาคารดู ตอนนี้เธอมีเงินเก็บอยู่4หมื่น ถ้าเธอสมหวังกับเจ้าขุนขึ้นมาจริงๆ เธอจะหาเงินจากไหนมาจ้างลิเก
“กูจะลองยืมเงินพี่มาร์ชดู เดี๋ยวบอกพี่มาร์ชว่าจะเอาไปทำนม”
“ทำไมพระเจ้าต้องส่งมึงกับกูมาเป็นเพื่อนกันด้วยวะ!!”
เวลาผ่านไปจนถึงวันที่ทุกคนเฝ้ารอนั่นคือการได้ไปงานเลี้ยงฉลองที่บ้านของเจ้าขุนมิเกลรวบรวมความกล้ามาตั้งแต่บ้านพอสอบเสร็จเธอก็รีบกลับบ้านพร้อมซอล วันนี้เธอจะบอกความรู้สึกที่มีให้เจ้าขุนได้รับรู้ไม่ว่าผลมันจะออกมายังไง ขอแค่ได้บอกก็พอ
“พร้อมนะมึง” ซอลเก็บเสื้อผ้ามานอนกับเพื่อนรักเพราะเธอกลัวว่าเพื่อนจะคิดมากหากไม่ได้คำตอบที่ถูกใจ
“กูพร้อมมากเดี๋ยววันนี้ขอดื่มย้อมใจหน่อยเถอะ”
ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะมาถึงบ้านเจ้าขุนฉันก็ได้แต่นั่งอยู่ในซอก เพราะวันนี้ลิลลี่ใส่ชุดเซ็กซี่ขยี้ใจมาก ฉันที่ใส่ชุดเดรสกระโปรงยาวถึงตาตุ่มมาดูหมองไปเลย
“กูว่าลิลลี่มันต้องบอกชอบเจ้าขุนแน่ๆ เลยวะ”
“หรือกูจะไม่บอกดีวะ เอาไว้ขึ้นมหาวิทยาลัยค่อยบอกดีกว่ามึง” อาการลนลานของเธอขัดหูขัดตาซอลจริงๆ เธอถูกซอลลากมาด้านหลังตามด้วยโก๋ที่เดินมาสมทบ
“กูกลัวว่าเจ้าขุนจะไม่ได้ชอบกู”
“ชอบไม่ชอบกูไม่รู้แต่ถ้ามึงยังเก็บเอาไว้แบบนี้มึงได้อกแตกตายแน่มิเกล”
“ซอลพูดถูก”
“เอาวะ! สู้!!!”
ฉันนั่งมองเจ้าขุนสนุกสนานกับเพื่อนๆ มีบ้างที่เขาแวะเวียนมาหาฉัน แต่ส่วนใหญ่เจ้าขุนจะนั่งอยู่กับลิลลี่มากกว่า หรือว่าลิลลี่จะชิ่งบอกไปแล้ว
“นี่เธอแมลงวันไข่แล้วนะ” เสียงน่ารักๆ ของเพื่อนร่วมชั้นตะโกนบอก
“ไม่หรอกยุงไม่ไข่ในแก้วคอกเทลนะ”
“ฮ่าๆๆ เธอชื่ออะไรทำไมดูเฉิ่มจังเลย”
“ฉันชื่อมิเกลแล้วเธอล่ะ”
“ฉันชื่อข้าวปั้น เห็นเธอแอบมองหนุ่มเจ้าของบ้านอย่าบอกนะกิ้วๆ แอบชอบเจ้าขุนหรือเปล่าน๊าาาา”
“บ้าเราไม่ได้แอบชอบเจ้าขุนสักหน่อย....”
“โอเคๆ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ”
จู่ๆ ฉันก็ได้เพื่อนใหม่เพิ่มมาอีกคน ข้าวปั้นสอบติดมหาวิทยาลัยเดียวกับฉันเพียงแต่อยู่คนละคณะกัน ฉันพึ่งจะรู้ว่าข้าวปั้นอยู่บ้านเดียวกับอาจารย์ธันวาแต่งช่างเถอะตอนนี้ฉันอยากรู้ว่าเจ้าขุนจะคิดยังไงกับฉัน ฉันพยายามจะเข้าไปชวนคุยแต่คนนั้นก็เข้าหา คนนี้ก็เข้าหา เจ้าขุนเนื้อหอมจริงๆ
“มานั่งอะไรคนเดียวมิเกล”
เจ้าขุนเดินมานั่งห้อยขาลงสระน้ำข้างๆ มิเกล กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งจนมิเกลต้องยื่นหน้าเข้าไปดม ในมือของเขายังมีแก้วแอลกอฮอล์อีกหนึ่งใบ
“นายดื่มด้วยเหรอเจ้าขุน”
“นานๆ ดื่มที ลองไหมล่ะ”
ชวนขนาดนี้มิเกลไม่ปฏิเสธเลยเธอดื่มมันจนหมดเจ้าขุนจึงไปหยิบมาให้เธอดื่มอีก คนตัวเล็กเริ่มหน้าแดงก่ำพูดจาไม่รู้เรื่อง เธอถูกเจ้าขุนพาขึ้นมานานกับน้องสาวเขาแต่พอได้ใกล้ชิดกันแบบนี้กลิ่นกายเย้ายวนจนไฟราคะปะทุมิเกลจึงผลักเจ้าขุนติดกำแพง เธอจะบอกเขาเองในตอนนี้
“ฉันชอบนาย....”
“เธอเมาจนเพี้ยนไปแล้วเหรอมิเกล อื๊อออ!!”
ปากเล็กๆ จูบเขาอย่างดูดดื่มเจ้าขุนดันตัวเธอออกแต่ก็ถูกเธอจูบอีกเขาก็คนมีความต้องการเหมือนกัน
“อยากมากใช่ไหมมิเกล!!” เข้าจับเธอพลิกไปแนบชิดกำแพงหนา ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้ทั้งสองขาดสติ เจ้าขุนบีบเข้าที่เต้านมจนเธอเชิดหน้าครางสั่นๆ
แกร๊ก!!
“ว้ายย!! เจ้าขุน!!!”
“แม่!!!”
-------------------------
อุ้ยตายแล้ววว
- ผู้เขียน
