Chapter 16
1316 คำ
ดีสนีย์เดินตามแบล็คลิสต์ออกมาคุยกันข้างนอก เขาอยากจะคุยกับเขาเรื่องของสองคนนั้น
"แบล็คลิสต์คุยกันหน่อยมั้ย"
เขาหันมามองหญิงสาวก่อนจะพยักหน้าออกมาเล็กน้อย เขาพอจะเดาออกว่าเธอจะคุยอะไริคงไม่พ้นเรื่องของซีเนียร์และพิ้งค์กี้แน่นอน
"ว่ามาสิ"
"นายรู้ใช่มั้ยว่าฉันจะคุยเรื่องอะไร"
เขาพยักหน้าก่อนจะนั่งลงตรงม้านั่ง ดีสนีย์เดินมานั่งลงข้างเขาเพื่อจะได้คุยกันสะดวก
"จะคุยไรล่ะ"
"นายไม่ได้จะติดต่อยัยพิ้งค์เพื่อคุยเรื่องงานอย่างเดียวใช่มั้ย"
"ฉลาดนี่"
เขายิ้มออกมาก่อนจะมองออกไปยังท้องฟ้าสีดำ มืดสนิทจนเห็นดวงดาวก็เหมือนหัวใจของเขาที่มันมืดสนิทมองไม่เห็นทางสว่าง"นายยังชอบพิ้งค์กี้อยู่ใช่มั้ย"
เธอเอ่ยถามตามตรง เขาเหลือบสายตามองเธอก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์
"เธอก็ชอบไอ้ซีเนียร์อยู่สินะ"
"เรามาร่วมมือกันดีมั้ย นายดูออกใช่มั้ยว่าสองคนนั้นเค้ามีใจให้กันอยู่ แต่ด้วยความเป็นเพื่อนจึงทำให้ทั้งสองคนปฏิเสธกันและกัน และเราจะต้องทำทุกอย่างเพื่อแยกทั้งสองคนออกจากกัน"
"ร่วมมือกับเธอแล้วฉันจะได้อะไรล่ะดีสนีย์"
เขาเอ่ยออกมาอย่างกวนๆ ดีสนีย์ถอนหายใจออกมาก่อนจะเอ่ยเสียงเหนื่อยใจ
"ฉันได้นายก็ได้ป่ะ ยังจะมาถามอีก"
เขาหลุดขำออกมาก่อนจะนิ่งคิดสักพัก ก็อยากจะลองอีกสักครั้งหนึ่งเหมือนกัน เขาลองจีบเธอหลายครั้งแต่มันก็ไม่ได้ผล ไม่ใช่ว่าเขาดูไม่ออกแต่ยังคงหลอกตัวเองอยู่ว่าเธอแค่อยากครองตัวเป็นโสด ใจจริงแล้วเขารู้ดีว่าเธอรักใคร
"เธอคิดว่าเขาสองคนจะหันมาสนใจเราเหรอไง"
"ไม่ลองก็ไม่รู้นี่จริงป่ะ"
เขาพยักหน้าออกมาอย่างเห็นด้วย เขาตัดสินใจแล้วว่าจะลองดูอีกสักตั้งหนึ่ง ถ้าเธอยังยืนยันว่าไม่สามารถรักเขาได้ เขาก็แค่ยอมถอยออกมาก็เท่านั้น
"ลองพยายามดูอีกสักครั้งก็ได้ แต่ถ้าเขาสองคนยังไม่มีท่าทีสนใจ เรามากินกันเองแล้วกันนะ"
"อะ..ไอ้บ้า พูดอะไรเนี่ย"
"ฮ่าๆ ล้อเล่นน่า"
"โอเคงั้นเรามาร่วมมือกัน"
ทั้งสองคนจับมือให้สัญญากันก่อนจะยิ้มออกมา จากนั้นก็แยกย้ายกันเข้าไปสนุกอยู่กับเพื่อนต่อ
และเมื่องานเลี้ยงจบลง ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านของตัวเอง พิ้งค์กี้เดินเคียงข้างมากับซีเนียร์ เขาเดินถือของให้เธอเต็มไม้เต็มมือ
"ตัวเองวันนี้ไปนอนบ้านเค้ามั้ย"
"นอนบ้านเค้าดีกว่า ใกล้กว่าเยอะเลย"
"ก็ได้ งั้นเค้ารอตรงนี้นะตัวเองไปเอารถมาขี้เกียจเดินแล้วอ่ะ ปวดขา"
"ได้ค่ะ งั้นรอตรงนี้นะ"
เธอพยักหน้ายิ้มๆปล่อยให้เขาเดินไปยังลานจอดรถ ไม่นานเขาก็ขับรถมารับหญิงสาวที่หน้าโรงแรมจากนั้นก็เดินทางกลับไปที่บ้านของชายหนุ่ม วันนี้ทั้งสองคนเหนื่อยมากเพราะต้องทำกิจกรรมและคุยกับเพื่อนสมัยเรียนนานหลายชั่วโมงทำให้ทั้งสองคนเหนื่อยล้า
"นอนแช่น้ำอุ่นก่อนค่ะจะได้สบายตัว"
"ตัวเองมาอาบกับเค้าดิ"
"โอเครอแป๊บ"
เขาเดินออกไปถอดเสื้อผ้าของตัวเองก่อนจะมาแช่อยู่อ่างกับหญิงสาว ชายหนุ่มสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง นวดไหล่ผ่อนคลายให้เธอสบายตัวขึ้น หญิงสาวหลับตาลงช้าๆอย่างผ่อนคลาย ซีเนียร์นึกไปถึงตอนงานเลี้ยงที่คนรักของเขาให้นามบัตรกับแบล็คลิสต์
"จะถามว่าให้นามบัตรมันทำไมอ่ะ"
พิ้งค์กี้ชะงักไปลืมตาขึ้นเหลือบมองเขาอย่างสงสัย
"อะไรคือให้นามบัตรมันทำไม"
"ก็ตัวเองให้นามบัตรกับไอ้แบล็คลิสต์ไง เค้าสงสัยว่าให้มันทำไม"
"ก็แบล็คลิสต์จะคุยเรื่องงานไง เผลอๆจะจ้างทำโฆษณาด้วยเพราะฉะนั้นมันคือเงินค่ะพิ้งค์กี้คนนี้ต้องรับไว้"
เธออธิบายเขาไปตามตรง ไม่ว่าใครจะชายหรือหญิงถ้าจะติดต่อเรื่องงานกับเธอเธอยินดีเสมอ แต่เข้าใจซีเนียร์แหละว่าคงระแวงเพราะแบล็คลิสต์เขาเคยชอบเธอถึงขั้นจีบมาแล้ว และตอนนี้สถานะของเราสองคนไม่เหมือนเดิมจะหวงก็เป็นเรื่องธรรมดาเธอเข้าใจ
"ก็เค้าหวงอ่ะ อีกอย่างเค้าเหมาเวลาของตัวเองปีนี้ทั้งปีแล้วนะทำไมยังรับงานอื่นอีก"
"นี่ตัวเองฟังเค้านะ ลูกน้องมีไม่รู้กี่คนจะรับงานวันเดียวพร้อมกันสี่ห้าที่พนักงานเค้าก็พอ เพราะฉะนั้นจะรับเพิ่มไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ตัวเองไม่ต้องมาระแวงหรือหวงอะไรเค้าเลย เราสองคนเกินความเป็นเพื่อนกันไปแล้วนะยังจะคิดเล็กคิดน้อยอีก ถ้าเค้าจะไปหาแบล็คลิสต์เค้าไปนานแล้วค่ะเหมือนที่เค้าไม่ระแวงตัวเองกับดีสนีย์เพราะถ้าตัวเองจะไปก็ไปนานแล้วเหมือนกัน"
ซีเนียร์ยิ้มออกมาทันทีที่ได้ยินคำอธิบายของเธอแบบนั้น เขาควรเชื่อใจเธอให้มากกว่านี้ อีกอย่างเราสองคนปิดการคบกันเป็นความลับถ้าจะหึงหวงไม่เข้าเรื่องคนอื่นก็จะสงสัยอีก
"เค้าเข้าใจแล้ว งั้นเค้าจะไม่ห้ามตัวเองคุยกับผู้ชายคนอื่นละ แต่ว่ามีอะไรหรือจะทำอะไรต้องบอกเค้าทุกอย่าง ขอแค่นี้ได้มั้ยคะ"
หญิงสาวพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะกุมมือเขาเอามาไว้แนบแก้ม
"ได้สิคะเค้าจะไม่ปิดบังอะไรตัวเองเลยสักอย่าง ใครเข้ามาหาหรือมีจุดประสงค์อะไรเค้าจะบอกตัวเองให้หมดเลย ตัวเองก็ด้วยนะมีอะไรต้องบอกเค้าห้ามปิดบังเด็ดขาด"
"โอเคตกลงตามนี้ แค่ตัวเองเชื่อเค้าป่ะ ไอ้แบล็คลิสต์มันคิดจะมาจีบตัวเองอีกครั้งแน่นอน"
"เค้าก็คิดว่าอย่างนั้นนะ ปกติไม่เห็นจะสนใจโปรโมทงานของตัวเองเลย ครั้งนี้มาติดต่อด้วยตัวเองแบบนี้น่าจะต้องมีอะไร แต่ว่าเค้าอยากได้เงินไงก็เลยปล่อยให้เข้ามา อ่อ แล้วตัวเองก็ระวังยัยดีสนีย์ผีเน่านั่นด้วยนะ เค้าเห็นมันแอบไปคุยกับแบล็คลิสต์ด้วย เผลอๆวางแผนร่วมมือกันก็ได้"
สองคนมองหน้ากันอย่างคิดไม่ตก ถ้าสองคนนั้นจะร่วมมือกันก็คงไม่พ้นจับเราสองคนแยกกันแน่นอน
"ถ้าจะร่วมมือกันคงจะจับเราสองคนแยกกันแน่"
"เล่นสนุกกับพวกเขามั้ยล่ะ อีกอย่างจะได้กลบเกลื่อนเรื่องของเราสองคนด้วย คนจะได้ไม่สงสัย"
ซีเนียร์พยักหน้าอย่างเห็นด้วย ก็ไม่เลวนะน่าสนุกดี เขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าถ้าสองคนนั้นคิดจะวางแผนแยกเขากับพิ้งค์กี้ออกจากกัน พวกเขาจะใช้วิธีไหนที่คิดว่ามันจะได้ผลที่สุด
"น่าสนุกดี เค้ากำลังคิดว่าสองคนนั้นอาจจะมีแผนอะไรบางอย่าง"
"งั้นเรามาดูกัน"
พิ้งค์กี้เอ่ยออกมาก่อนจะหันไปอ้อนชายหนุ่มซบใบหน้าลงกับอกกว้าง คนอย่างดีสนีย์ไม่มีทางทำอะไรเธอได้หรอกโดยเฉพาะอะไรที่ทำให้เธอกับซีเนียร์ต้องทะเลาะกันไม่มีทางทำสำเร็จ เพราะเธอมั่นใจว่าเราสองคนรักกันมากพอที่จะไม่ฟังคนที่สามที่สี่
- ผู้เขียน
