“ยอมใช่ไหม” เขาถามเสียงพร่าซ่าน
“ยอมอะไรคะ”
“คืนนี้ยอมใช่ไหม” เขาเอ่ยถามเสียงหวาน เธอไม่ตอบแต่เบือนหน้าหนี
“ยอมนะ” เขาจับคางของเธอเอาไว้ก่อนจะจุมพิตกลีบปากหวานฉ่ำที่แสนคิดถึง
“กว่าจะออกมาจากห้องได้ ต้องรอให้หนูมินหลับไปก่อนไม่งั้นมาหาไม่ได้รู้ไหม” เธอฟังแล้วทั้งขำทั้งเอ็นดูสองพ่อลูกไม่น้อย
เขาสอดแทรกมือเข้าไปในเสื้อนอนของเธอ ก่อนจะฟอนเฟ้นเต้านมอวบอิ่มเบาๆ
“ไม่มีด่านเหรอ” คนถามเสียงแหบพร่าไม่น้อยขณะเคล้นคลึงปทุมถันเคร่งครัดที่อวบใหญ่เกินตัวของเธอ
เขาดึงเสื้อนอนของเธอออกไปจากศีรษะก็ปรากฎร่างน้อยที่มีเพียงกางเกงในตัวบางห่อหุ้มอยู่ตรงท่อนล่าง ลมหายใจของเมษหอบแรงยามเมื่อได้แย้มมองนวลนางที่เคยสัมผัสซุกไซ้และรู้ดีว่ามันหอมกรุ่นจรุงใจเพียงใด
เธอหนีบขาเข้าหากัน ปิดป้องทรวงอกอวบอิ่มอย่างขัดเขิน เขาแงะมือของเธอออกก่อนจะก้มใบหน้าเข้าไปจูบซับอกสวยเหมือนดอกบัวตรงหน้า
เมษดึงมือของหญิงสาวมาที่ก
